Bron beeld: Picjumbo
Bij een woord als meditatie reageren veel mensen vaak sceptisch: dat is toch dat je heel glazig moet kijken en rare teksten gaat zingen en in verbinding probeert te komen met je ziel en zo? Zeker mensen die nuchter zijn aangelegd vinden het moeilijk om dit niet heel zweverig en vaag te vinden. Om eerlijk te zijn heb ik er in het begin ook moeite mee gehad: het heeft namelijk iets aparts, alsof je niet helemaal van deze wereld bent. Maar ik ben nu al een poosje wat actiever met meditatie en mindfulness bezig en ben er daardoor achter gekomen hoe het zit. En dat het niet zweverig is (echt niet).
Mislukte pogingen
Mijn eerste kennismaking met meditatie was toen ik een jaar of drie, vier geleden een poosje yoga voor jongeren heb gedaan: dat was erg leuk en we hadden ook een heel gezellige groep, maar op een gegeven moment ben ik ermee gestopt omdat het niet meer lekker voelde. Afijn, aan het eind van elke yogales werd er gemediteerd: onze lerares las dan een soort verhaal voor waar wij ons, terwijl we op onze matjes lagen, in moesten proberen te verplaatsen. Ik vond dat altijd heel fijn: het waren verhalen over het bos of het strand, een veilige plek waar je helemaal jezelf kon zijn en die helemaal op jou aangepast was. Ik kan het niet precies uitleggen, maar het gaf een heel fijne rust. Ik heb later nog wel geprobeerd om dit thuis te doen, maar dat is me nooit echt gelukt: de kracht hiervan zit ‘m juist in het luisteren en je op je lichaam en zijn concentreren in plaats van dat je zelf zo’n verhaal gaat verzinnen.
Eenmaal gestopt met de yoga heb ik een tijdje niet gemediteerd, tot ik afgelopen najaar bij de decaan kwam omdat het fysiek niet lekker ging en omdat ik veel last had van stress. Hij raadde me toen aan om te gaan oefenen met mindfulness om die stress te kunnen loslaten en minder hoge eisen aan mezelf te stellen. Ik was eerst wel een beetje sceptisch, want nou ja, ik ben een nuchter persoon en het leek me allemaal een beetje zweverig. Zoals hij zei heb ik het wel een kans gegeven, maar hoe ik het me ook voornam en hoe graag ik ook wilde, het lukte me niet om er echt in te groeien. Natuurlijk kost het tijd, maar ik merkte gewoon aan mezelf dat dit niet de manier was om, ik weet het niet, meer contact met mezelf te krijgen. De meditaties die ik van hem had gekregen, bestonden uit audio-oefeningen gebaseerd op de ademhaling. De audio kon ik gelukkig wel verstaan, maar het focussen op de ademhaling en het zo lang stilzitten of -liggen… dat voelde gewoon niet echt lekker. Daar ben ik dus vrij snel mee gestopt, hoewel ik moet toegeven dat ik wel heb ontdekt dat het kort stilstaan bij de ademhaling, kort in de zin van drie minuten, wel verhelderend kon zijn. Maar het was gewoon niet genoeg. Ik heb nog een paar keer een fase gehad dat ik het echt weer wilde gaan proberen en allerlei apps op mijn iPad had gezet en zo, maar ik kan mezelf er gewoon niet toe brengen het te gaan doen. En als ik het dan wel doe, voelt het niet lekker.
Met mezelf bezig zijn
Onlangs ben ik veel bezig geweest met aan mezelf werken vanwege mijn onzekerheid en de hoge eisen die ik aan mezelf stel, en ik heb een nieuwe vorm van meditatie ontdekt. Of beter gezegd… dat bezig zijn met en werken aan mijzelf is mijn nieuwe meditatie. Het is misschien een beetje vergezocht, maar voor mij is het ongelooflijk simpel: door gewoon bezig te zijn met hoe ik me voel, wat ik van mezelf vind, welke gedachten en gevoelens ik heb enzovoorts creëer ik meer rust en helderheid en duidelijkheid voor mezelf. Door gewoon met mijzelf bezig te zijn, leer ik steeds meer over hoe ik in elkaar zit en wat wel en niet goed voor mij is en dat is ontzettend fijn. Het kan op allerlei manieren:
- ’s Ochtends bij het wakker worden een momentje nemen om even vast te stellen hoe ik me voel, of ik pijn heb of gespannen ben en hoe het emotioneel met mij gaat, of ik me ergens druk om maak en hoe ik in mijn vel zit en hoe ik naar de dag kijk die voor me ligt.
- ’s Avonds voor het slapen gaan een paar minuten nemen om mijn dagboek-app in te vullen: daarin noteer ik onder andere wat ik heb gedaan, waar ik dankbaar voor ben, wat me blij heeft gemaakt en wat ik over mezelf heb geleerd.
- Werken aan mijn feelgoodboek waarin ik eigenlijk bezig ben met het visualiseren van mijn persoonlijkheid: eigenschappen, dingen die ik heb bereikt, dromen en doelen, motto’s, afspraken met mezelf enzovoorts.
- Een stuk schrijven voor mijn blog over iets echt persoonlijks waar ik veel mee bezig ben.
- ’s Avonds in bed allerlei gedachten en ideeen de revue laten passeren zonder dat ik de neiging heb daar meteen iets mee te gaan doen en dromen over de dag van morgen.
Het is zo simpel, maar echt heel erg fijn! Juist hierdoor leer ik mezelf steeds beter kennen en ben ik bij het wakker worden bijvoorbeeld ook steeds beter in staat om te zeggen ”vandaag voel ik me niet zo super, dus ik blijf lekker op bed liggen en breng de dag lezend en series kijkend door, gewoon omdat dat goed voelt.” Maar soms zijn er ook dagen waarop ik juist merk dat ik lekker in mijn vel zit en me goed voel en waarop ik dan besluit dat ik lekker productief aan de slag wil omdat dat goed voelt en omdat ik daaraan toe ben.
Ik heb ontdekt dat meditatie simpelweg draait om in contact staan met jezelf en jouw eigen ik beter te leren kennen, op wat voor manier dan ook: voor mij werkt het geweldig om daadwerkelijk met mezelf bezig te zijn en aan mezelf te werken. En dat voelt heel fijn!
Mindfulness
Meditatie heeft heel veel te maken met mindfulness, en mindfulness draait er vooral om dat je alle stress en zorgen voor een later moment probeert los te laten om in het nu te leven. Nou is dat voor mij nooit moeilijk geweest omdat ik echt al van kleins af aan een levensgenieter in hart en nieren ben, maar niettemin merk ik dat ik het soms best lastig vind, zeker als ik bijvoorbeeld een boek lees en in mijn hoofd al bezig ben met hoe ik de recensie ervan ga vormgeven. Maar het mediteren zoals ik hierboven heb uitgelegd helpt me hier ook weer bij: het geeft me meer ruimte in mijn hoofd en daardoor wordt het makkelijker om meer te focussen op wat hier en nu belangrijk is. Ik denk dat mijn sterke punt hierin is dat ik dingen opmerk waar andere mensen misschien geen oog voor zouden hebben en ik vind het heerlijk om juist door die dingen tot me te laten doordringen dat ik leef.
Het gevoel van ’s avonds in bed kruipen met een goed boek en een warme kop thee bijvoorbeeld, kan me vervullen van intense tevredenheid. Als ik naar buiten ga voor een wandeling, vind ik niets fijner dan me te concentreren op de warmte en het licht van de zon, de atmosfeer van de buitenlucht en het windje op mijn huid, of zelfs de regendruppels die op mijn gezicht vallen: daardoor voel ik dat ik echt leef, dat ik in het moment leef. Als ik iets eet of drink, concentreer ik me bij elke hap of slok op de smaak en er zijn vaak momenten waarop ik met mijn volle aandacht mijn kat knuffel of een van mijn favoriete spelletjes speel. En ook met bijvoorbeld het bloggen ben ik intens bezig: het enige belangrijke is dan het gevoel van mijn vingers op het toetsenbord en de spirit van het artikel dat ik schrijf.
Dankzij die mindfulness is het ook gemakkelijker geworden om te accepteren dat het soms niet zo super gaat en dat het oke is om eigenlijk wat dan ook te voelen. Mindfulnesss gaat niet over constant aan bloemen moeten ruiken of geen plannen willen maken voor morgen: het gaat over het hier en nu niet uit het oog verliezen en het met volle aandacht doen en zijn. Op een manier die goed voelt vooral, want dat is ook juist de kracht van mindfulness: het gevoel dat je ergens bij hebt, moet centraal staan.
Voor mij is het in ieder geval superfijn om op deze manier te mediteren en op een positievere manier met mezelf te leren omgaan! Als je geinteresseerd bent in meer informatie over meditatie, aan jezelf werken en mindfulness, raad ik SoChicken, Happyologist en The Self Help Hipster aan.
Houd jij je bezig met meditatie en/of mindfulness?