De afgelopen dagen ben ik door flink wat emoties gegaan, en als ik heel eerlijk ben is dat nog steeds gaande. Huilbuien, verslagenheid, verlorenheid, frustratie, teleurstelling… het passeert allemaal de revue en dat is ook niet meer dan normaal. Toch ben ik heel blij dat ik kan zeggen dat het inmiddels weer wat beter gaat. Sowieso lukt het elke dag om een beetje zonniger naar alles te kijken en me wat lichter te voelen. Elke dag laat ik het wat meer los en is het minder vol in mijn hoofd. En dat komt niet alleen door het verstrijken van de tijd, maar ook doordat het steeds beter lukt om het allemaal echt te verwerken en het een plekje te geven. Er afscheid van te nemen, van dat wat ik zo graag wilde maar wat niet meer gaat lukken.
De tijd heelt alle wonden
Gisteren was het twee weken geleden dat ik huilend thuiskwam van stage omdat ik het gewoon allemaal niet meer wist. Omdat ik tot het besef was gekomen dat ik met mijn beperkingen nooit een pedagogisch sterke docent zou kunnen zijn. En nu, twee weken na die dag, sta ik alweer heel ergens anders: ik heb aan de bel getrokken, knopen doorgehakt, nagedacht over nieuwe opties en een voorzichtige start gemaakt met wennen aan een nieuwe situatie. Ik heb besloten dat ik mijn studie nog zoveel mogelijk wil afmaken en dat het daarom het beste is om te stoppen met stage. Ik heb me gerealiseerd welke andere dingen er nog mogelijk zijn en wat ik graag zou willen. Ik heb gekozen voor een periode van rust en bezinning. En dat is allemaal allesbehalve leuk of makkelijk geweest, maar het gaat wel elke dag een beetje beter. De tijd heelt alle wonden.
Afscheid nemen
Als je door zo’n emotionele rollercoaster gaat, leer je een hoop dingen over jezelf en over het leven en over tegenslagen. Eén van die dingen die ik leerde en die volgens mij echt heel belangrijk is, is afscheid nemen. Afscheid nemen van dat wat je zo graag wilde, maar wat niet meer gaat lukken. Afscheid nemen en het loslaten, het achter je laten, het een plek geven zodat je er niet meer de hele tijd aan denkt, maar het ook niet verdringt. Afscheid nemen zodat je weer naar de toekomst kunt kijken. En dat klinkt allemaal natuurlijk heel mooi, maar het is nog best lastig. Want hoe doe je dat, een droom loslaten die je niet meer kunt laten uitkomen, die je niet meer kunt najagen? Dat is lastig, absoluut. Maar het werkt ook bevrijdend. En verlichtend. En het is heel goed om te doen.
Fysiek afscheid nemen
Deze week ging ik voor de laatste keer naar stage. Ik nam afscheid van mijn leerlingen en begeleiders, van collega’s en andere mensen die iets voor me hebben betekend. Ik gaf voor de laatste keer les en nam afscheid van die ervaring, van de school en nadien zelfs van alle paperassen die met stage te maken hadden. En dat was fijn: heel emotioneel, maar het geeft ook echt een stukje afsluiting omdat je ervoor kunt zorgen dat het op een positieve manier eindigt. Probeer dit dus ook te doen: neem fysiek afscheid van mensen, plaatsen, misschien zelfs spullen en wees eerlijk over wat dat voor je betekent. Spreek je uit. Bedank mensen. Het helpt echt!
Laat je emoties toe – en troost jezelf
Huilen is goed. Tranen zijn je vrienden. Ook al voelt het rot en ook al wil je niet zielig zijn of zwelgen in zelfmedelijden: stop je emoties niet weg. Laat het over je heen komen, huil als het je hoog zit, schreeuw als het moet. Het lucht op, het zorgt dat je hoofd een beetje leeg wordt en dat die brok weggaat. Zo word je weer wat sterker op de momenten dat je je kracht nodig hebt. Een andere manier om je emoties toe te laten is door jezelf te troosten: zet muziek op die je helpt om het weer wat lichter in te zien, ga lekker een komediefilm of -serie kijken, knuffel met je huisdier of een teddybeer of laat je knuffelen. Als het er maar uit komt!
Laat het los
Het kan heel goed zijn dat je er soms behoefte aan hebt om dingen even ‘’letterlijk’’ los te laten. Dat kan ook voor hele mooie en krachtige momenten zorgen: zoek naar een manier om dit te doen als je het graag wilt. Schrijf bijvoorbeeld alles waar je afscheid van wilt nemen op briefjes, laat ballonnen los, geef het aan de vogels, gooi het in het water, stop het in een doosje of kistje… het loslaten heeft dan een soort symbolische betekenis doordat je er heel bewust mee bezig bent en dat kan heel bevrijdend werken.
Schrijf het van je af
Schrijven helpt! En als je niet zo van het schrijven bent, zijn er andere manieren om je emoties van je af te zetten. Je kunt gedichten of songteksten schrijven, een verhaal, dagboekstukjes, blogs, maar je kunt ook een tekening of schilderij maken over wat je voelt of het eruit dansen of zingen, of het in muziek vertalen als je een instrument bespeelt. Waar het om gaat, is dat je een manier hebt om het allemaal te laten gaan, om het kwijt te kunnen, je te kunnen uiten. Maakt niet uit hoe precies.
Geef jezelf tijd en rust
Te snel willen is een enorme valkuil: het is natuurlijk logisch dat je jezelf graag wilt afleiden met een tof nieuw project – dat wilde ik ook graag, zeker omdat je dan al heel snel weer frisse moed en motivatie hebt. Maar het is juist belangrijk dat je jezelf de tijd gunt om alles te verwerken, om tot rust te komen, om je gedachten te verzetten. Ga leuke dingen doen, zorg dat je weer wat energie krijgt en dat je alles echt een plek kunt geven. Het kost nu eenmaal tijd, gun jezelf dat ook – des te sterker kom je eruit!
Koester het positieve
Zo’n periode van rust is ook nodig om weer langzaamaan nieuwe stappen te zetten. En positiviteit is daarbij zó belangrijk: koester de positieve herinneringen die je hebt, koester alles wat je nog wél kunt, koester alle dingen die je óók leuk vindt en die je óók zou kunnen. Oriënteer je rustig op de dingen waar je enthousiast van wordt en op wat mogelijk een nieuw pad zou kunnen zijn. En dan geen twintig dingen tegelijk, maar één optie per keer. Maar, heel belangrijk: vergeet niet om ook open te staan voor al het positieve dat jouw droom jou voorheen heeft gebracht. Want dat pakt niets of niemand jou ooit meer af en daar kun je héél veel kracht uit halen.
Houd de moed erin
Afscheid nemen van iets wat je graag wilde, het loslaten: het heeft vooral te maken met het vinden van je eigen manier en je eigen tempo. Niets moet. Alles mag, zolang het maar goed voelt en jij je niet gepusht voelt. Ik heb manieren gevonden om mijn tegenslag te verwerken en om afscheid te nemen van mijn ‘’voor de klas’’-droom, en dat heeft me heel erg goed gedaan. Denken in oplossingen is uiteindelijk wat het beste bij mij en mijn optimisme past, maar ook ik heb het af en toe nog moeilijk – en dat mag er ook gewoon zijn. Het is een proces. En het komt allemaal goed.
Hoe doe jij dat, iets loslaten wat je heel graag wilde?
Schrijven helpt inderdaad, goed ook dat jij dat zoveel doet nu! Sterkte ermee, het is even een rouwproces wat je door moet, maar je komt er wel weer uit!
Jacqueline onlangs geplaatst…Oefeningen met een BOSU bal
Superlief van je, dankjewel ♥
Wauw! Heb ik al eens gezegd hoe onwijs stoer en dapper ik je vind? Ik kan me goed voorstellen dat dit een onwijs moeilijke tijd is, waarin je afscheid moet nemen van dingen en dromen moet laten gaan. Het lijkt me wel fijn dat je door letterlijk van bepaalde spullen en mensen afscheid te nemen, ook echt onder dingen een streep kunt zetten. Hoe ontzettend moeilijk dat ook moet zijn. Maar ik vind het STOER dat je dit zo opschrijft, terwijl het geen makkelijke tijd is en DAPPER dat je toch je focust op wat komen gaat. Want kansen gaan er voor jou zeker weer komen!
Ik heb in mijn leven ook weleens dromen moeten laten gaan en ga daar vaak mee om door me te focussen op de toekomst, maar ook te praten over wat er is gebeurd. Vooral mijn ouders hebben me er op die momenten echt doorheen gesleept.
Romy onlangs geplaatst…Vaker Vrolijkheid #5: vrolijk boek, AliExpress en helse autorit
Dankjewel, ontzettend lief van je ♥
Net als jij heb ik in mijn leven afscheid moeten nemen van een aantal dromen. Makkelijk is het zeker niet maar jammer genoeg lijkt het er nu eenmaal bij te horen wanneer je met een aantal chronische aandoeningen kampt. Zelf probeer ik mezelf zo veel mogelijk af te leiden van die dingen vermits ik er niets aan kan veranderen en erover piekeren me triest maakt. Misschien is het een beetje struisvogelpolitiek wanneer je iedere dag opnieuw opzoek gaat naar iets positief om je op te focussen zodat je het negatieve kan compenseren. Jammer genoeg lukt het niet altijd én spijtig genoeg heeft huilen bij mij geen opluchtend effect. Een tijdje terug werd ik helemaal overvallen door een huilbui die me zo overrompelde dat het een hele tijd duurde vooraleer ik terug het gevoel had dat ik mezelf onder controle had.
zwartraafje onlangs geplaatst…Foto-update #88
Je vergeet bijna de eerste stap te benoemen om echt de beslissing te maken om afscheid te nemen. Heel dapper dat je de knoop hebt doorgehakt, ondanks dat het je zo verdrietig maakt. Zonder goed afscheid te nemen en “te rouwen” om de droom die je los moet laten, kun je niet verder. Volgens mij heb je het heel goed aangepakt. Ik vind het heel sterk van je en knap dat je zo positief verder gaat!
Sophie onlangs geplaatst…Gehaakte Nijntje voetenzak
Dankjewel, superlief van je 🙂
Hoi Vivian en andere lezers,
Ik heb dit afgelopen jaar vanaf juni een pauze ingelast m.b.t. studeren. Ik weet heel goed hoe ik nu met grenzen aangeven moet omgaan. Ik heb heel veel emoties gehad echt een rollercoaster maar naarmate de tijd vorderde kreeg ik, ja hier komt het magische woord: Balans!
Alles wat jij schrijft is één bom herkenning!
Ik heb nu vrijwilligerswerk: in het Jongerenwerk, ik ben ambassadeur voor de Lucille Werner Foundation ik ben ook nog actief bij Viva las Vega’s! Het heeft mij dus heel veel gebracht!
Met klap op de vuurpijl ga ik per september via een thuisstudie uiteindelijk toch mijn diploma behalen!
Ik heb overigens niet iets bijzonders gedaan om dit allemaal te bereiken, want nu lijkt het heel makkelijk hoe ik het zo opsom. 😉 Vooral de tijd nemen en jezelf geven en gunnen, gevoelens er laten zijn en op een gegeven moment heb ik mezelf een denkbeeldige deadline gegeven. Voor mij was dit toevallig 1 januari van dit jaar.
Ik hoop dat ik jou, Vivian of iemand anders met deze informatie help en vooral hoop geef!
Groetjes,
Liann
Wat ontzettend mooi om te lezen en wat fijn dat het allemaal zo heeft uitgepakt! Dit is zeker onwijs inspirerend en motiverend 🙂 dankjewel voor het delen!