Tag: Jonge vrouw

Bron beeld: Picjumbo

Blijkbaar is de maand oktober de Maand van de Jonge Vrouw (of dat was tenminste een tijdje terug zo) en daarom is ook deze tag in het leven geroepen die ik aantrof op Typisch Tam. Ik vind hem leuk: veel tags die ik op mijn lijstje had staan zijn erg saai en oppervlakkig, ik vind het niet zo bij mijn blog passen om die in te vullen: deze leek me wel meteen een leuke aanwinst, dus daar gaat-ie!

1. Wat vind je leuk en minder leuk aan opgroeien?

Moment, ik pak even een kop thee, want dit is nogal een vraag voor bij de thee. Zo, daar gaan we. Ik denk dat ik het vooral leuk vind aan opgroeien dat je steeds meer ontdekt over de persoon die je bent, over wat je wilt, waar je voor staat, je dromen en angsten en waarden en normen. Over wat je waard bent en over wat je later wilt, wat je wilt bereiken en wat je wilt doen, wat je gelukkig maakt… Al die dingen ontdek je naarmate je ouder wordt en het worden ook steeds meer waarheden in plaats van zoektochten. Dat vind ik fijn: ik word steeds zelfverzekerder doordat ik steeds meer leer over wie ik ben.

Wat ik minder leuk vind… het echte volwassen worden, denk ik. zelf dingen moeten regelen. Moeten nadenken over dingen als belasting, verzekering, administratie, uitkering, contact met instanties enzovoorts. Ik vind dat soms best moeilijk, omdat ik vaak heel erg in mijn eigen wereldje zit en niet altijd even goed meekrijg hoe dingen werken in de grote wijde wereld. Gelukkig heb ik mijn ouders om me erbij te helpen, maar ik moet het toch zelf doen: de tijd dat ik me kon voegen naar wat mijn ouders bepaalden – en klakkeloos erop vertrouwde dat zij wisten wat het allerbeste was – is wel voorbij.

2. Op welke aspecten/successen ben je het meest trots?

Ik denk dat ik wel mag zeggen dat ik gewoon in het algemeen trots ben, dat vooral. Trots dat het me steeds weer lukt om uit de soms best wel diepe dalen van mijn ziekte te komen, trots dat het me steeds lukt om door te blijven gaan, trots dat het me ondanks mijn gezondheid wel lukt om te studeren, om te werken aan mijn onderwijscarrière en om in mijn vrije tijd ook nog eens van alles en nog wat te doen, trots dat ik steeds weer kan groeien en sterker kan worden, trots dat ik gewoon ben wie ik ben. Er is niet echt één aspect waarop ik trots ben, ik ben gewoon trots op mijzelf en op mijn leven.

3. Wat is voor jou ultiem jeugdsentiment?

O god, dat zijn heel veel dingen. K3 is zo even het eerste wat me te binnen schiet: heerlijk meezingen en –dansen en helemaal gek zijn op die drie meiden, alsof het mijn grote zussen of beste vriendinnen waren. Ik schaam me er ook absoluut niet voor dat ik de K3-zoektocht kijk, want ik vind het heerlijk om mee te blèren met al mijn oude favorieten haha. De Orisinal-website is ook een stukje nostalgie: die spelletjes speelde ik als kind heel veel. Maar ook tv-programma’s als Saved by the Bell, Sabrina the Teenage Witch, Clarissa… o en Furby! Ahhh, Furby… en natuurlijk dingen als Diddl, poëziealbums, vriendenboekjes, al die dingen. Maar vooral K3.

4. Aan welke modegril heb jij je wel eens overgegeven?

Hm, die is lastig. Als tiener was ik niet zo’n meisje dat achter de trends aanliep – wat klinkt dat raar, twee jaar geleden was ik nog een tiener haha – en als kind… ik weet nog wel dat ik vaak bretels aan moest van mijn moeder, vreselijk vond ik die. Van mijn zus weet ik ook nog wel dat ze een pooslang die kettinkjes heeft gedragen die je helemaal kon ombuigen en zo, geen idee meer hoe het heet. Voor mezelf zou ik het echt niet weten! O ja, wel overgooiers, die droeg ik heel vaak.

5. Hoe denk je over feminisme?

Dat vind ik lastig. Ik vind het echt wel belangrijk dat vrouwen en mannen gelijke rechten moeten krijgen, maar ik vind wel dat we er tegenwoordig teveel mee bezig zijn. Wat Emma Watson bijvoorbeeld doet met He For She vind ik super van haar, maar wel een beetje overdreven, vooral omdat vrouwen voor een groot deel zelf verantwoordelijk zijn voor hun positie. Als een vrouw stevig in haar schoenen staat, visie heeft op wat ze wil en wat ze kan, dan zijn er in onze hedendaagse maatschappij genoeg mogelijkheden en ik geloof niet dat ze daar echt in belemmerd zal worden. Bovendien zie je steeds meer mannen in vrouwenberoepen en omgekeerd: ik juich het toe als ik mannelijke verplegers zie of vrouwelijke gymleraren. Ik weet niet of ik zelf een feminist ben, ik denk het wel, want ik vind wel dat je er als vrouw alles aan moet doen om je te ontplooien en vooral niet achter het fornuis moet blijven staan. Maar het is ook net wat je wil… het zit toch een beetje in de vrouwelijke natuur om voor huis en haard te willen zorgen en als jij daar de persoon naar bent, als daar je hart naar uitgaat, dan juich ik dat net zo hard toe.

6. Heb je wel eens gemerkt dat je anders bent behandeld door je geslacht?

Nee, dat geloof ik niet. Ik zou in ieder geval niet zo één twee drie een voorbeeld kunnen geven… ik weet wel dat ik nooit echt een meisjesmeisje ben geweest: ik vind het leuk om te winkelen en ik geef ook echt wel om kleren, maar ik vind het vooral belangrijk dat wat ik draag a) comfortabel zit, b) me goed staat en c) past bij de persoon die ik ben. Met dingen als modetrends, make-up, jongens en dergelijke ben ik nooit zo bezig geweest. Overigens wel met Hollywood-buzz: ik vind het altijd wel leuk om een beetje in de gaten te houden hoe het mijn favoriete celebrities vergaat. Maar verder, echt andere aandacht omdat ik een meisje ben… ik bedoel, ja natuurlijk krijg je andere aandacht. Verlengde op het vorige stukje: gelijkheid op seksegebied moet volgens mij vooral draaien om waardigheid en maatschappelijke positie. Gelijkheid in de zin van gelijke kansen krijgen en zo vind ik een goede zaak, maar uiteindelijk zijn mannen en vrouwen wel gewoon verschillend en hebben allebei de seksen hun eigen kwaliteiten en zwaktes. En het lijkt me niet meer dan normaal dat je behandeld wordt naar de persoon die je bent en de waardigheid die je hebt.

7. Wat zou je tegen je moeder willen zeggen?

Wat ik heel vaak tegen haar zeg: dat ik van haar hou, dat ze heel belangrijk voor me is, dat ze altijd precies aanvoelt wat er is en dat ik heel dankbaar ben dat ze er altijd voor me is en voor me helpt. En dat ik weet dat het ook echt niet altijd makkelijk voor haar is.

Wat vind jij leuk en minder leuk aan opgroeien?