Joël – Carry Slee

Titel: Joël – de enige die precies weet wat er is gebeurd
Auteur: Carry Slee
Genre: Young Adult
Uitgeverij: Dutch Media Uitgevers
Jaar: 2011
Aantal bladzijden: 252
Kopen: Hier!
Waardering: 

Eva is ontroostbaar en helemaal in de war wanneer haar beste vriendin Luna door een mysterieus ongeluk om het leven komt. Hoe moet ze nu verder zonder haar soulmate? Ze kan zich geen leven voorstellen zonder Luna in het studentenhuis waar ze met haar andere vriendinnen Fleur en Nathalie overblijft. Iedereen is ervan overtuigd dat het een stom ongeluk was, dat Luna altijd in de vensterbank hing, maar waarom doet haar ex Remco dan zo raar? Eva probeert verder te gaan en het een plek te geven, maar het vreemde gevoel dat er iets niet klopt, blijft aan haar knagen. Ze moet erachter zien te komen wat er is gebeurd – voor Luna. En van wie zijn die vreemde brieven onder de geheime vloerplank in Luna’s kamer? Wat is er aan de hand?

Niets is wat het lijkt. Luna’s dood was geen ongeluk, of toch wel? De gepassioneerde relatie van Nathalie en een sexy Amerikaanse muzikant is slechts een flirt, of toch niet? Fleurs hoofd staat niet naar liefde, of toch wel? Alle vreemde gebeurtenissen bestaan alleen in Eva’s verbeelding, of toch niet…  Dilemma’s vormen het hart in deze meeslepende pageturner waarmee Carry Slee een heel nieuw publiek aanspreekt. Niet langer richt ze zich tot middelbare scholieren die hun wereld aan het ontdekken zijn; in Joël spreekt ze tot jongeren met hun leven op de rails die te maken krijgen met drastische veranderingen.

Zoals te verwachten valt, haalt Slee op een luchtige, maar tegelijkertijd dramatische manier thema’s uit de werkelijkheid aan. Rouwverwerking na de dood van een dierbare staat centraal, maar ook het onderhouden van relaties, keuzes maken na een grote verandering en, misschien wel het allerbelangrijkst, transseksualiteit  bij jongeren. Jammer dat dit thema pas halverwege het verhaal echt goed belicht wordt, want daardoor is er minder aandacht voor de persoon in kwestie. Wel komt het zware onderwerp heel goed uit de verf, wat waarschijnlijk te maken heeft met Slees inspiratiebron voor het verhaal: het fotoboek Genderkinderen van fotografe Sarah Wong. Er wordt geschreven met een dubbele lading: de participatie van deze jongeren in de maatschappij komt aan bod, maar veel meer de belevingswereld van een meisje in een jongenslichaam en vice versa.

Wat het boek zo sterk maakt naast de meeslepende schrijfstijl en de intense manier waarop de thema’s aan de kaak gesteld worden, is het diverse scala aan personages. Slee heeft de karakters op zo’n manier uitgediept dat ze volledig tot leven komen, waardoor het voor de lezer heel gemakkelijk is om in te leven. Het zijn imperfecte, wispelturige jongeren die elk moeten dealen met hun persoonlijke drama’s en juist daardoor kunnen ze heel goed geprojecteerd worden op het eigen leven van de lezer, en juist daardoor blijft de verhaallijn boeien en intrigeren. Hoe voorspelbaar de personages en hun plotten aanvankelijk ook lijken, zo gechoqueerd laat de schrijfster de lezer achter na de ontknoping omdat de grote twist totaaal onverwachts, maar tegelijkertijd uitermate logisch was. De studenten in het verhaal worden vrienden en wanneer het boek uit is, is het flink afkicken.

Slee heeft het met Joël zonder meer weer geflikt: een prachtig jeugdboek dat aanzet tot denken en een visie biedt op een aantal maatschappelijke problemen uit het perspectief van de jeugd. Aanrader voor iedereen, zeker voor mensen die zelf worstelen met transseksualiteit of rouwverwerking.

(deze recensie is geschreven als een opdracht voor Zakelijk Schrijven)