Vivian Eind augustus begon het al met het ontvangen van de Stempas. Of nee, eigenlijk begon het al toen het kabinet uiteenviel, in mei? Toen begonnen de praatjes al over de verkiezingen, die vastgelegd werden voor 12 september. Ik vond het toen al best spannend, want het zou de eerste keer worden dat ik moest gaan stemmen. Dat die eerste keer al zo snel na mijn achttiende verjaardag zou zijn, daar had ik natuurlijk niet op gerekend.
Nu moeten jullie weten… ik ben geen liefhebber van politiek. Ik volg het maar heel af en toe, wanneer het er op school over gaat of wanneer er gediscussieerd wordt over dingen die gehandicapten aangaan. Zoals de bezuinigingen op PGB en het rugzakje, dat is belangrijk voor mij. Maar verder… nee, verder volg ik het niet. Ik zie wel eens namen voorbij komen, maar dan weet ik eigenlijk nooit van welke partij die zijn. Ik weet het, als achttienjarige zou ik er toch meer aandacht aan moeten besteden. Want ik ben nu volwassen en tja, dan worden toch wel meer dingen belangrijk. Zoals de studiefinanciering en de langstudeerboete. Dus toen de verkiezingen begonnen te naderen, besloot ik me er toch maar een beetje in te verdiepen.
Helemaal politiek besluiteloos was ik niet, nee. Ik wist al wel een beetje dat ik naar de socialistische/sociaaldemocratische kant van de politiek neigde, door vakken als maatschappijleer, geschiedenis en MAW. Ik wist al wel dat ik voor de verzorgingsstaat was, dat ik het belangrijk vond dat de overheid voor de zwakkeren in de samenleving zorgt en dat ik vind dat de overheid sowieso voor de burgers moet zorgen. Ook in de vorm van ontwikkelingshulp. Burgers moeten voor elkaar zorgen, sympathie en verdraagzaamheid en solidariteit voorkomen in mijn ogen oorlog. Best wel zwart-wit natuurlijk, maar ik vind het niet goed als de overheid alles maar aan de burgers zelf overlaat. Die economische crisis waarin we al jaren vastzitten en die alleen maar erger lijkt te worden? Volgens mij is die veroorzaakt door de liberale kant van de politiek, die wilde dat de overheid zich niet zou bemoeien met de politiek. Die is dus veroorzaakt door de burgers zelf en ik vind het de taak van de overheid om dat op te lossen. Zo.
Begin september deed ik voor het eerst de Stemwijzertest. En wat kwam eruit? De SP. Toen ik dat aan mijn ouders vertelde, waren ze niet blij want zij zijn heel erg liberaal, haha. Mijn zus was er echter prima tevreden mee, want zij is ook socialistisch maar stemt op de D66. Op aandringen van mijn vader verdiepte ik me in het verkiezingsprogramma van de SP en daar zat eigenlijk niet echt iets bij waarmee ik het niet eens was. Niet alles begreep ik, maar wat er stond vond ik heel goed. Toen ik op school nog een keer de Stemwijzer deed, kwam er weer SP uit. En op de ochtend van 12 september deed ik de kieswijzer van NU.nl… en je raadt het al, weer SP. Toen had ik eigenlijk zoiets van ”oké, SP dus, het is voorbestemd.” En dus heb ik op de SP gestemd. Of het nou zo is dat zij de samenleving er weer bovenop gaan helpen, daar reken ik helemaal niet op – vooral omdat ze niet gewonnen hebben. Waar het mij om gaat, is dat ik heb gestemd. Op de partij die bij mij past. En dat ik een steentje heb bijgedragen aan de politiek, hoe klein en armzalig dat steentje ook mag zijn.
Haha die foto is leuk! En prima hoor, het gaat erom dat je je erin verdiept hebt :). D66 is wel iets minder links dan SP, maar ik snap je zeker wel :).
Volgens mij heb je er er nog meer aan gedaan dan ik (A) Ik heb gewoon geen politieke interesse… als in: gewoon niet! Ik heb de stemwijzer gedaan, maar die vond ik slecht opgesteld, dus daar heb ik niet naar geluisterd, haha.
Toen heb ik samenvattingen van partijprogramma’s bekeken, daar de beste twee uitgehaald. Die heb ik met elkaar vergeleken, et voilá, gisterochtend wist ik wat ik ging stemmen 😉
Ik vind het inderdaad ook belangrijker dat je op de partij stemt die bij je past, niet op een tactische stem o.i.d. 🙂
Inderdaad stemmen op een partij die bij je past 🙂
Wat ik dus ook heb gedaan.
Goed van je Vivian, dat je steeds via de stemwijzer op de S P uit kwam, en dat je daar toen ook op stemde.
Ik heb op CDA gestemd, maar die hebben schandelijk verloren!!
Tja, ik heb ook niet echt het gevoel dat ik echt iets bijdraag, maar stemmen vind ik wel belangrijk. Ondanks dat ik niets met de politiek heb haha.
Bij ons thuis werd er eigenlijk niet echt over verkiezingen gepraat vroeger. Behalve om te zeggen hoe belangrijk het was om je stem uit te brengen. Mijn ouders wilde me helemaal vrij laten in mijn stem. Ze vertelde me gewoon waar ik info kon opzoeken en lieten niets los over waarop zij gingen stemmen omdat ze me niet wilden beïnvloeden.