IJs & Steen – Victoria Scott

Ik ben sterker dan vroeger. Zes weken geleden was ik een meisje van zestien dat in Montana woonde, wier broer op sterven lag. Negen maanden daarvoor was ik met mijn beste vriendin in Boston aan het shoppen, en kozen we de perfecte kleur lipgloss uit. Ik was het meisje dat dol was op Griekse salade zonder ui, die mijn vriendinnen altijd een berichtje stuurde wanneer er uitverkoop was bij Express, en die een kast vol had met glitter. Wat nou? Een meisje heeft glitter nodig. Toen mijn broer Cody niet nog eens opschepte van het gehaktbrood met jus en hij begon af te vallen, dacht ik dat dit Iets  Groots was. Dit was de tragedie waar ik mee moest leren omgaan: mijn broer zien afglijden, en mijn familie die met hem meeging.

Eerste indruk

Ondanks dat ik over deel één best een beetje sceptisch was vanwege de gelijkenis met The Hunger Games, vond ik dat echt een heel goed boek: sterke personages, verrassende plots en een hele fijne schrijfstijl die van Water & Vuur gewoon echt een enorme pageturner maakte. Na het einde was ik dan ook razend benieuwd naar het vervolg, waarin het tweede deel van de Zwavelloop en de volgende twee ecosystemen centraal zouden staan. Ik was heel benieuwd of deze net zo goed zou zijn en ik kan alvast verklappen: nee, het is zelfs nog beter!

Waar het over gaat

Nadat ze de races door het oerwoud en de woestijn met goed gevolg heeft afgelegd, resten Tella nog twee ecosystemen voordat ze klaar is met de Zwavelloop en hopelijk het Medicijn voor haar zieke broer Cody heeft gewonnen: de zee en de bergen. Maar Tella is niet meer het meisje dat ze was toen ze met de wedstrijd begon: ze weet inmiddels het een en ander over de wreedheid van de mensen achter de Zwavelloop en ze weet dat ze sterker is dan Guy, haar mede-Deelnemer (en de jongen op wie ze verliefd is) denkt. Het wordt al snel duidelijk dat Tella’s zachtaardige karakter en het hart dat ze heeft voor de Pandora’s haar wel eens parten zouden kunnen gaan spelen… maar maakt haar dat echt uit? Want waar gaat het eigenlijk om in deze wedstrijd?

Wat ik ervan vond

Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: ja, ik vind IJs & Steen écht beter dan Water & Vuur! Het schijnt nogal een onmogelijkheid te zijn dat vervolgdelen in een serie beter zijn dan het eerste deel, maar ik vind dat het prima kan en heb het bij wel meer boekenreeksen: natuurlijk heeft het eerste deel altijd een onoverkomelijke charme, want tja dat is het begin, maar vervolgdelen geven de auteur vaak meer mogelijkheden op het gebied van diepgang in de personages en de verhaallijnen, nu alles en iedereen al geïntroduceerd is. Maar ik dwaal af: een belangrijk eerste punt is dus dat dit boek meteen in het begin echt al beter is dan het eerste deel. Het sluit naadloos aan op het einde van het vorige boek en daardoor zit je meteen weer in het verhaal, al moet je dan natuurlijk wel nét het eerste deel hebben gelezen. In het hele boek zitten verwijzingen naar gebeurtenissen uit Water & Vuur en daardoor is dit boek eigenlijk ook heel goed zelfstandig te lezen: ik raad dat altijd af omdat ik het zelf niet leuk vind, maar het kan in dit geval prima.

GOED. Afdwaalalarm. FOCUS. Waarom is dit deel beter dan deel één? Voornamelijk door de personages: ze zijn op een paar uitzonderingen na nog hetzelfde en ze hebben véél meer diepgang. Ik denk dat dat komt doordat ze van zichzelf al heel veel karakter hebben en ook best wel sympathiek overkomen en doordat je ze nu beter kent, leef je enorm mee met de ontwikkeling die ze nu ook echt beginnen door te maken. Tella is veel sterker en ook gewoon leuker, komt meer voor zichzelf op en weet beter wat ze waard is, Harper is geen kreng meer, Guy laat zich ineens van zijn kwetsbare kant zien… je bent gewoon heel erg begaan en ze laten zich vooral gewoon echt zíen, wat ik altijd heel sterk vind. Tegelijkertijd is de verhaallijn ook sterker, precies om dezelfde reden: je weet nu meer over de wedstrijd en de mensen erachter en daardoor komen de visies van  de personages op wat er allemaal gebeurt des te beter uit de verf.

De schrijfstijl is nog steeds superfijn en vlot, echt zo’n boek waarbij je ineens al heel wat bladzijdes en hoofdstukken hebt gehad. Scott schrijft heel scenisch, waardoor je echt alles voor je ogen ziet gebeuren en je er helemaal door wordt meegesleept: je blijft er voortdurend in zitten en het leest enorm fijn weg. Daarnaast is dit deel nóg intenser dan het eerste boek al was: juist doordat je er nu wat bekender mee bent, worden je emoties des te harder geraakt en soms is het gewoon echt hartverscheurend en zat ik met open mond en nog net geen tranen in mijn ogen te lezen. Echt waar, het komt meer dan eens behoorlijk hard binnen, ik weet niet hoe ze het doet.

Dan de verhaallijn: ook nu is deze weer heel sterk opgebouwd. In het begin denk je precies te weten welke kant het op zal gaan en hoe Tella zich zal gaan gedragen, maar niets blijkt minder waar: op een gegeven moment heb ik het maar opgegeven om te anticiperen op wat er zou komen, want het bleef me toch steeds verrassen. Opvallend in dit boek is bovendien dat de spanningsboog enorm sterk is: Scott heeft een groot talent voor het schrijven van spannende scènes. Ze weet het precies zo in te kleden en de zinnen en alinea’s precies zo op te bouwen dat mijn ogen op die momenten echt op zoek gingen naar het punt van actie terwijl ik me schrap zette voor wat komen ging. Daardoor is die beleving ook zo intens: het is net alsof ik er zelf bij was. Echt heel knap. Tel daarbij op dat de thema’s in dit boek, vooral die over de band tussen mens en dier en de manier waarop kwetsbare mensen gemanipuleerd kunnen worden, af en toe echt de rillingen over mijn rug deden lopen en het is gewoon ijzersterk. Punt.

Enige minpunt? Er gebeurt af en toe wel héél veel tegelijk en dan is het lastig om de rode draad in het oog te houden. Af en toe had ik ook een moment waarop ik dacht ‘’dat klopt niet’’ omdat ik zou zweren dat ik het ergens anders precies op de tegenovergestelde manier had gelezen, een paar slordigheidsfoutjes dus, alsof Scott zelf ook af en toe in de war raakte. Maar verder… gewoon top.

Conclusie

Helaas had Scott maar een contract voor twee boeken en is het nog onzeker of ze een uitgever zal vinden voor het derde deel: het slot doet heel erg verlangen naar meer! IJs & Steen is een ijzersterk en steengoed vervolg op Water & Vuur: de diepgang in de personages en de verhaallijn zal je van je sokken blazen en als je deel één al goed vond, dan zul je met volle  teugen genieten van dit boek.

Titel: IJs en Steen (Salt and Stone)
Auteur: Victoria Scott
Serie: Fire & Flood #2
Uitgeverij: Leopold
Aantal bladzijden: 323
Verschenen: juli 2015
Genre: young adult sciencefiction
| Goodreads | Bol.com | Auteurssite |