Toen ik acht jaar geleden met Vivians Vocabulaire begon, had ik er al een paar jaar bloggen op zitten, maar voelde het nog steeds alsof ik nog maar net kwam kijken. Ik was nog volop zoekende naar mijn eigen stijl, naar hoe ik een blog kon bouwen waar ik net zo trots op kon zijn als ik jaloers was op de lifestylemagazine-achtige grote blogs die ik zelf graag volgde. En het duurde een poos, maar uiteindelijk vond ik mijn draai en werd Vivians Vocabulaire echt mijn bubbeltje, van waaruit ik mezelf kon laten zien én met de wereld kon delen wat ik te bieden had. Maar er waren twee dingen die me al snel duidelijk werden: dat persoonlijke blog-podium was eigenlijk, stiekem, toch te klein… en ik zag in mijn toekomst een nog veel groter podium voor me.
Het is heel gek, maar ik denk dat ik eigenlijk al wel heel lang wist dat ik niet voor altijd persoonlijk zou willen blijven bloggen. Iets aan dat plaatje klopte niet, paste niet, werkte niet. Ik zag mezelf aan het eind van mijn twenties, met een toffe carrière en misschien een fijne relatie en wie weet een appartement, maar dan nog steeds een klein bubbeltje in de vorm van een persoonlijke blog? Dat zag ik niet zo voor me. Heel lang heb ik gedacht dat dat te maken had met het idee dat ik het op een gegeven moment zou ontgroeien, maar dat is het niet. Het is juist het omgekeerde: het is het gevoel dat ik met ‘’alleen’’ persoonlijk bloggen mezelf en mijn caleidoscoop van creativiteit eigenlijk tekort zou doen. Het is het idee dat ik wil dat het podium dat ik voor mezelf bouw, met me mee groeit.
Als ik eerlijk ben, merkte ik dat al heel vroeg: toen ik vijf jaar geleden met mijn boekenblog begon, was dat omdat ik het gevoel had dat alles wat ik wilde schrijven over boeken en lezen een eigen podium verdiende, een eigen publiek. En dat was een goeie keuze, want mijn boekenblog heeft me heel veel gaafs gebracht en ik geniet er nog steeds met volle teugen van. In diezelfde periode heb ik ook nog een tijdje een blog over fictieonderwijs gehad en een plan voor een onderwijsblog in de ijskast gezet. Mijn happymaking-blog heeft wel het levenslicht gezien, tot ik besloot om die schrijfsels – samen met artikelen over bloggen, persoonlijke groei en productiviteit – toch maar weer naar mijn nicheloze van-alles-en-nog-wat-persoonlijke blog te verplaatsen. Inmiddels heb ik voor mijn diepgravende opiniestukken over onderwijs en media mijn toevlucht genomen tot Medium – een platform voor selfmade media en journalistiek – en heb ik drie Tumblr-blogs. Eentje over Taylor Swift (happy, free, confused and lonely at the same time, forever) eentje over de casual timemanagementgames van GameHouse en eentje over al het entertainmentnieuws waar ik enthousiast van word.
Met die laatste heb ik een knipperlichtrelatie: ik geniet ervan om in het Engels mijn ei kwijt te kunnen, maar als ik heel eerlijk ben… schrijven over die dingen heb ik altijd het liefst in een soort online magazinevorm willen doen. Niet op mijn persoonlijke blog, niet op een losse Tumblr-flodder met een kleine handvol volgers. En zo voelt het ook een beetje met alle kennis en levenservaring die ik heb opgedaan wat betreft productiviteit, aan jezelf werken, jezelf gelukkig maken en je leven inrichten: het verdient méér, gróter, béter. Wat het verdient, is een plek waar alles min of meer bij elkaar kan komen, in mijn moedertaal, in de vorm van zo’n online lifestylemagazine zoals ik ze zelf graag volg.
Al jaren spookte er een idee door mijn hoofd: als ik me mijn toekomst voorstelde, inclusief huisje, carrière, hartje, dan hoorde er altijd een goedlopend online magazine bij waarop ik zou schrijven over alles wat ik maar leuk en interessant en belangrijk vond. Geen losse flodders, maar één podium met genoeg schijnwerpers voor álles waar mijn hart om wat voor reden dan ook sneller van gaat kloppen. En tja, aangezien ik mezelf graag een girlboss en een goaldigger noem… besloot ik, toen het idee voor de zoveelste keer aan me begon te trekken, om het gewoon te doen. Ik kocht een domeinnaam, zocht een WordPress-theme uit, vroeg een vriend om alles in te stellen en voor ik het wist zat ik tussen het werken aan de bijna-laatste versie van mijn scriptie en het versturen van open sollicitaties door aan een gloednieuwe site te werken. En eerlijk? Ik word er ontzettend gelukkig van: if it’s still on your mind, it’s worth taking the risk is echt waar, en het is een prachtig voorbeeld van ‘’gaan waar mijn hart me trekt.’’
Dus hier is ze dan: Sass ’n Class, een online lifestylemagazine voor vrouwen die leven met verve. Vrouwen die midden in het leven én midden in hun comfortzone staan. Vrouwen die intelligent, ambitieus, doortastend en ijverig zijn, maar die ook met volle teugen van het leven genieten en niet vies zijn van een beetje flierefluiten. Vrouwen die goed voor zichzelf zorgen, maar die ook met veel liefde en plezier klaarstaan voor anderen. Vrouwen die fouten durven te maken, op hun strepen staan, baaldagen hebben, luchtkastelen bouwen en in het luchtledige schreeuwen dat ze het niet weten. Vrouwen die hun dromen in doelen omzetten, vol voor hun passieprojecten gaan en streven naar een leuk leven. Vrouwen die feminist zijn, maar ook romantica. Vrouwen die durven uit te komen voor wie ze zijn en wat ze waard zijn, maar die ook kwetsbaar durven te zijn over hun onzekerheden en littekens. Vrouwen die weten dat het oké is om op je vijfentwintigste nog niet alles in kannen en kruiken te hebben en die niet bang zijn om te breken met verwachtingspatronen over waar ze wanneer zouden moeten staan. Vrouwen die hun eigen succes definiëren en hun eigen pad plaveien, onderwijl advies aannemend én in de wind slaand. Vrouwen met wilde haren, een grote mond, een no nonsens-attitude en een hart van goud. Vrouwen die eigenzinnig én elegant zijn. Vrouwen met sass and class: flair en klasse. Eigenzinnig en elegant, vief en vrijzinnig.
Op Sass ’n Class vind je artikelen over alles wat met onze moderne lifestyle te maken heeft en alles wat onze hartsnaren beroert of onze harten sneller doet kloppen. Van fabuleuze feministische initiatieven tot nieuwtjes op het gebied van films, series, televisie, muziek, games, boeken en ander entertainment. Van tips voor je ultieme zondag tot verhalen die je móet horen omdat ze je recht in je hart zullen raken. Van tips voor productiviteit en persoonlijke ontwikkeling tot killer foto’s van hotspots in Italië of eigen land. Van passieprojecten en selfcare-rituelen tot lesjes in de kunst van het jezelf gelukkig maken: van je eigen fijne bubbel tot het Grote Leven.
Mijn boekenblog en persoonlijke blog gaan voorlopig nog nergens heen: daarvoor hou ik nog te veel van dat online leesbubbeltje dat ik voor mezelf heb gecreëerd en vind ik het nog te fijn om met mijn persoonlijke blog een plek te hebben waar ik voor de volle honderd procent mijn kwetsbare, piekerende, trotse, groeiende en bloeiende zelf kan zijn. Maar al het andere, al mijn hersenspinsels over streamingdiensten en schrijvers die jaren na het slotstuk van hun trilogie nog met een ‘’vervolg’’ komen en volwassenen die in tienerrollen worden gecast en social media-mijnenvelden en -goudmijnen en prachtige stukjes wereld en fraaie staaltjes leven en de definitie van succes en de geheimen van gelukwetenschap en de magie van poëzie… alles van mijn eigen bubbel tot het Grote Leven, alles van mijn flair en klasse, al die dingen krijgen een plekje op Sass ’n Class, omdat ze een mooi, groot, prachtig podium verdienen. En omdat er niets boven je eigen toekomst binnenhalen gaat.
Het is een cadeautje aan mezelf als duizendpoot, dichter, dromer en schrijver in hart en nieren, en aan alle stoere, ambitieuze, flierefluitende, kwetsbare en liefdevolle vrouwen die leven in superlatieven. Ik ben er nu al ongelofelijk trots op en geniet er enorm van: dit is namelijk iets wat alle kanten op mag én kan, zonder dat ik mezelf vastbind of het in een keurslijf probeer te proppen. Het is precies wat ik altijd heb gewild, en het past perfect bij hoe ik mezelf in het schrijven steeds meer begin te vinden. Ik kan niet wachten om te zien waar ik ermee naartoe zal gaan.
Nieuwsgierig? Check Sass & Class.nl en like/volg op Facebook en Instagram!
Wow, dat is fantastisch. Zo motiverend.