Jaren geleden, toen ik wat schrijven betreft nog veel meer aan het freewheelen en vlinderen was, schreef ik rustig aan drie of zelfs meer verhalen tegelijkertijd: dan keek ik gewoon waar ik zin in had en ging ik daarmee aan de gang. Toen het schrijven wat serieuzer werd, ging ik dat anders doen en stortte ik me in plaats van te multi-writen op één verhaal tegelijk, met misschien een kort verhaal tussendoor, maar dat was het dan ook. Flash forward naar nu en het schrijven heeft nog nooit zo’n serieuze rol gespeeld in mijn leven, maar op de een of andere manier ben ik ook weer teruggekomen bij meerdere verhalen tegelijk schrijven… of in ieder geval meerdere actieve WIPs – works in progress. En hoewel ik er uiteraard niet héél diep op wil ingaan en wat aan de verbeelding over wil laten tot het moment dat er een publicatie in beeld komt, wil ik wel graag wat tipjes van de sluier oplichten…

Feelgood-novelle ‘Repost’

Allereerst de knalroze olifant in de kamer: mijn feelgoodnovelle ‘Repost’ waarmee ik in november de Zin in Feelgood-schrijfwedstrijd won! Over hoe dat allemaal ging kun je hier lezen, maar het avontuur is absoluut nog in volle gang – sterker nog, het begint eigenlijk nu pas! Het verhaal gaat ergens in de komende maanden uitkomen als ebook en audioboek, maar voor die tijd moet er nog wel het een en ander aan gebeuren. Samen met mijn redacteur – ik ben er nog steeds niet over uit dat ik nu gewoon een redacteur heb, zo vet om dat te kunnen zeggen! – en de rest van het team van de uitgeverij ben ik aan het kijken naar een definitieve titel en naar ideeën voor het omslag, waarvoor ik een heerlijke avond op Pinterest heb doorgebracht om inspiratie op te doen. Daarnaast moet er nog een slag gemaakt worden met de redactie om inhoudelijk wat zaken te verbeteren, dus dit verhaal zit als het ware in de post-productie: de basis – het manuscript – is er, en nu moet de eindversie op poten worden gezet.

Waar het precies over gaat hou ik nog even een beetje in het midden… maar het heeft veel te maken met het gebaande pad achter je laten en het avontuur zoeken op een nieuwe plek, in dit geval Rome… en het zou kunnen dat het concept ‘Instagram-boyfriend’ ook een rol speelt. Oh, en ik zet mijn trend van handicap-representatie met dit verhaal voort, want mijn hoofdpersoon is slechthorend en draagt net als ik een gehoorimplantaat!

Fantasy-verhaal ‘Recht in het hart’

Dit verhaal heeft al een behoorlijke weg afgelegd en is nog steeds volop ‘in wording.’ Het is een genre-experiment aangezien ik nog nooit eerder fantasy heb geschreven, maar ik raakte enorm geïnspireerd door het vrij gruwelijke Everless van Sara Holland, alsook door de schurkpersonages in zowel Sneeuwwitje als Alice in Wonderland. Het verhaal speelt zich af aan het hof van een fictief koninkrijk, waar twee zussen de scepter zwaaien – en de een doet dat net iets meer en op net iets dubieuzere wijze dan de ander. Het bevat een hoop intriges, een vleug zussenrivaliteit, een flinke portie aanzienlijk angstaanjagende duistere magie… maar vooral heel veel hoofse intriges waar ik de grootste lol mee heb – verrassend veel lol zelfs, want blijkbaar gaat het schrijven van in- en inslechte personages me aardig goed af.

De eerste versie van dit verhaal schreef ik ongeveer een jaar geleden, in novellevorm en met een playlist vol Game of Thrones-muziek. Ik stuurde het naar een uitgever en kreeg de feedback dat het te omvangrijk was om als novelle goed tot zijn recht te komen. Geheel terecht ook, gezien het feit dat het mijn eerste kennismaking is met fantasy en ik het een behoorlijke uitdaging vond om een compleet fictief koninkrijk inclusief dynastieën en complexe cultuur geloofwaardig uit de grond te stampen in zo’n 25.000 woorden. Ik kreeg het advies om te kijken of ik als het ware een prequel-verhaallijn kon pakken en die kon uitwerken, of toch liever het originele verhaal wilde uitbreiden naar een boek van volledige lengte, zodat plot, compositie, personages en worldbuilding allemaal beter uit de verf zouden komen. Op dit moment ben ik daar nog steeds over aan het dubben: hoe dan ook moet ik natuurlijk even terug naar de tekentafel om te beslissen of het beter zou zijn om het groter te maken, met meer body en opbouw, of juist kleiner te maken, meer terug naar de basis. Ik vind het zelf hoe dan ook een geweldig verhaal en ik ben waanzinnig trots op mijn eerste versie, ook omdat het duister is en ik stiekem vind dat de dark fantasy best wat meer een plek mag krijgen in het Nederlandse young adult fantasy-landschap en omdat ik het dus ook heel tof vond om te spelen met ‘love to hate’-personages en met wendingen die een heel nieuw licht werpen op hoe goed of juist slecht je dacht dat een personage was. Ik wil dit verhaal dus absoluut in de een of andere vorm op de wereld zetten, maar welke vorm dat wordt en onder welke vleugels… dat wordt nog vervolgd.

Doomsday-novelle ‘Vallende sterren’

Ik gebruik hier even de werktitel omdat ik de echte titel nog eventjes geheim wil houden: dit verhaal is namelijk gepitcht bij en goedgekeurd door een uitgeverij en als het manuscript ook goedgekeurd wordt, komt-ie dus op zeker moment uit! Het originele idee voor dit verhaal is geïnspireerd op het prachtige nummer If the World was Ending van Julia Michaels en JP Saxe, en in de allereerste versie beschreef ik een soort countdown naar een daadwerkelijke apocalyps waarin twee ex-geliefden elkaar terugvinden.

De versie die ik gepitcht heb bij de uitgever is wat meer feelgood en gaat over het houden van een belofte aan iemand lang nadat de omstandigheden jou en diegene uit elkaar hebben gedreven. Het gaat over een roadtrip, het ontmoeten van mensen die misschien wel en misschien niet in je leven moeten zijn en vooral ook over de vraag: als de wereld echt op het punt van vergaan zou staan, waar zou je dan willen zijn, bij wie, en wat zou je willen doen? Wat zou je laten vallen en waar zou je dan naartoe gaan?

Ik heb dit verhaal in najaar 2022 helemaal uitgewerkt en geplot, en ook het eerste hoofdstuk geschreven: daarna kwamen er andere dingen tussendoor – zoals het winnen van een wedstrijd en het schrijven van Kerstfilms & koukleumen – maar het plan is om deze maand nog verder te gaan met schrijven en dan hopelijk volgende maand de eerste versie langs wat proeflezers te laten gaan. En dan heb ik hopelijk over niet ál te lange tijd meer nieuws…

New adult-romantrilogie: ‘Gebroken hartsnaren’

En dan als laatste het beste… een heuse new adult-romantrilogie. Ik kan hier echt een enorme lap tekst over schrijven, want het heeft al een enorme weg afgelegd nog voor er zelfs maar sprake is van een publicatie. Het eerste idee ontstond in 2018 of 2019 al, toen nog vrij abstract en fragmentarisch (als in: ik zag wat scènes voor me, maar wist verder nog totaal niet hoe of wat) geïnspireerd door aan de ene kant de boeken van auteurs als Rebecca Yarros en Colleen Hoover en aan de andere kant door het fenomeen van meerdere liefdes hebben: is je ware liefde hetzelfde als je grote liefde, en wat als het verschillende mensen zijn? Vervolgens nam het in 2020 vastere vormen aan toen ik op de laatste dag van NaNoWriMo (National Novel Writing Month, een challenge waarbij je jezelf tot doel stelt om 50.000 woorden in een maand te schrijven) plotseling begon met een opzet voor wat een roman moest worden en al snel uitgroeide tot een trilogie omdat het veel te gecompliceerd was voor één boek. Vervolgens werkte ik tussen december 2020 en juni 2021 een complete plot uit en op 30 november 2021 had ik het eerste deel van de trilogie af.

Ik was compleet flabbergasted, want voor het eerst sinds 2016 – toen ik in zeven maanden tijd een contemporary YA schreef, waarna ik vastliep in het schrijven en het leven me andere kanten op trok – had ik weer een compleet verhaal. Ik was er helemaal van in de ban en begon ook direct deel 2 en 3 in de steigers te zetten, inclusief outlines, een heleboel losse scènes en een nog altijd niet-aflatende stroom van ideeën voor nog veel meer scènes. Maar door een samenloop van omstandigheden – Recht in het hart waar ik aan werkte, een baanwissel, een bundel en nu de wedstrijd en de kerstnovelle die ik heb geschreven en Vallende sterren dat tussendoor kwam – staan die twee delen nog steeds in de steigers, geduldig te wachten tot de tijd rijp is… al heb ik inmiddels al wel bij twee uitgevers de complete trilogie gepitcht. Ook is deel 1 al gelezen door een aantal proeflezers en ligt hun feedback klaar om meegenomen te worden in de herschrijfronde te zijner tijd, heb ik met een ervaringsdeskundige mogen praten die me toestemming gaf om me te laten inspireren door haar ervaringen bij het realistisch neerzetten van de thema’s in deel 2 en 3… en is deel 1 ook langs een medisch expert geweest.

Waar het verhaal over gaat? Een liefdesdriehoek die zich absoluut niet makkelijk laat uitleggen en die ook beslist niet is zoals je ze meestal tegenkomt. Oude liefde die niet roest, ook al wil je dat nog zo graag. Ware liefde waarvan je niets liever wilt dan dat het sterker is dan het leven én de dood, maar die dat niet is. Een liefde die je verscheurt en tegelijkertijd zo natuurlijk voelt als ademen. Het gaat over twee geliefden die samen moeten opboksen tegen het leven dat een van hen weg dreigt te rukken, over rouw en verlies, schuldgevoel en spijt, over wat-als en als-ik-maar-scenario’s die je gek kunnen maken, over wat had kunnen zijn en nooit voorbestemd was, over fouten maken en ermee leren leven… en over hoe je hartsnaren uit elkaar kunnen worden gerukt door een overweldigende hoeveelheid liefde waarvan je niet weet wat je ermee aan moet omdat het je pijn doet en tegelijkertijd hoop geeft. Het is new adult, maar van de emotionele, liefdevolle en (grotendeels) gezonde soort, met een flinke dosis emoties en een snufje feelgood… vooral in het eerste deel, want daarna gaat alles bergafwaarts. Ahem.

En meer ga ik er pas over zeggen als er iets te zeggen valt, want ik kan überhaupt amper iets zeggen zonder de hele trilogie te moeten uitleggen, en dat wil ik echt niet. Maar wat ik wel kan zeggen is dit: ik geloof niet dat ik ooit trotser ben geweest op een verhaal, want het doet dingen met mijn hart die ik niet voor mogelijk had gehouden en het klinkt misschien suf en heel afgezaagd, maar het is dit verhaal waardoor ik me heb gerealiseerd dat verhalen vertellen is wat ik wil, wat ik ben en wat ik wil doen én dat ik een hele sterke schrijver ben als ik het juiste verhaal kan vertellen. En ik ben bijzonder trots op het besef dat alles wat ik tot nu toe heb geschreven, alle ideeën die ik nog heb en vooral ook alles waar ik mee bezig ben me absoluut dat gevoel geeft.

Genoeg om te vervolgen dus!

You may also like...

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

[instagram-feed]