Ik ben dol op schrijven, maar ik moet bekennen dat het me ook best onzeker maakt. Niet eens zozeer over de kwaliteit van mijn werk, want als ik het zelf lees vind ik het stiekem vaak best goed (of klinkt dat arrogant?). Het is meer mijn specifieke vaardigheden als schrijver waar ik wel eens aan twijfel, het schrijftechnische. Juist doordat ik zo’n enorme studiebol ben, vind ik het heerlijk om me naast het actieve schrijven ook bezig te houden met alles wat erbij hoort en hoe ik dat kan toepassen. Achtergronddingetjes eigenlijk, die los staan van het echte verhaal maar een cruciale rol spelen bij het schrijfproces. Laatst was ik een beetje op verkenningstocht in mijn eigen schrijfproces en heb ik een aantal nieuwe maniertjes ontwikkeld. Die ik deels heb afgekeken van maniertjes van schrijvers. En ik vraag me wel eens af… wat is nou het beste? Doen wat je zelf het fijnste vindt of wat in het algemeen als juist wordt beschouwd?
Ik ben eigenlijk altijd een fan geweest van dingen op mijn eigen manier doen, niet alleen op het gebied van schrijven maar gewoon in het algemeen: ik doe dingen lekker op de manier die voor mij goed voelt omdat dat de manier is die werkt, simpel genoeg. Maar met schrijven is dat ergens ook een beetje anders: zoals ik al zei heb ik nooit moeite gehad met het schrijven zelf, maar wel met het schrijfproces. Voorbereiding van een verhaal bijvoorbeeld: ik fabriceer vaak mijn eigen schrijfplan, maar laatst wilde ik dat niet. Ik zat een beetje vast met mijn historische roman, het gevoel was een beetje weg – ook voor het hoofdpersonage, ik had niet meer het idee dat ik haar echt begreep. En ik wil niet schrijven als ik niet voor de volle honderd procent in mijn verhaal zit, en erin zitten betekent voor mij dat ik het van haver tot gort ken. Dus besloot ik op zoek te gaan naar wat methodische informatie over het schrijfproces, tips en richtlijnen voor het bouwen van een schrijfplan en het uitwerken van personages.
Keus genoeg, natuurlijk: je hoeft maar een zoekterm in te typen op Google en alles komt tevoorschijn. Van tips van auteurs – die eigenlijk altijd een beetje hetzelfde zijn – tot artikelen op schrijfsites. Op Schrijven Online.org vond ik de informatie die ik zocht, maar toen… toen gebeurde er iets aparts. Ik besloot wat ik las over de elementen van een schrijfplan om te zetten naar mijn eigen ideeën. En dat leidde tot een schrijfplan (waar ik later nog eens specifiek over zal bloggen) met zelfverzonnen ingrediënten én elementen die ik dus uit de artikelen had gehaald. Datzelfde gold even later voor mijn personages… ik wist dat ik mijn hoofdpersoon wilde interviewen, want dat schijnt (ook weer zoiets methodisch) een goede manier te zijn om hem of haar te leren kennen. Dus ging ik op zoek naar goede interviewvragen en persoonlijkheidskenmerken om uit te diepen. Hetzelfde verhaal: ik vond wat dingen, vervormde wat dingen en voegde wat eigen dingen toe. Nu heb ik een superstrak schrijfplan én een superstrakke interviewlijst.
Weet je wat het gevoel een beetje is? Het schrijven zelf, mijn verhaal, dat is van mij. Van mij persoonlijk, daarbij verzin ik zelf hoe ik het aanpak en dat voelt altijd heerlijk. Maar het schrijfproces, daarin wil ik om de één of andere reden graag een echte schrijver zijn. Ik wil bij het uitwerken van een personage gewoon het gevoel hebben ”ik doe dit op de juiste manier.” Misschien stom, maar ik vind het fijn om te weten dat ik iets doe dat methodisch juist is in plaats van het gevoel te hebben dat ik maar wat doe. En juist doordat ik de methodes die ik gebruik weer op mijn eigen manier vormgeef en verwerk, wordt het mijn eigen persoonlijke schrijfproces. En dat is leuk!
Ik denk dat je als schrijver nooit helemaal persoonlijk bezig kunt zijn. Je bent namelijk altijd wel geneigd om iets te leren, om op internet te gaan zoeken naar tips en adviezen en oefeningen waar je iets mee kunt, en dat is ook prima – want het is de kunst om, net als ik doe, uit al die methodische stijltechnieken je eigen stijl te kleien. Zo word je professioneel, maar ook en vooral serieus. Want schrijven is niet alleen maar schrijven: schrijven is ook leren. En ontwikkelen. En groeien. En beter worden. Dus: zoek adviezen waar je wat mee kunt, verzin je eigen maniertjes, mix it up en je hebt een supergepersonaliseerd schrijfproces.
Goed bezig! Zelf heb ik deze ambitie dis helemaal niet. Dus erg leuk om te lezen hoe het voor jou is!