Het koesteren van een goede periode

|| Afbeelding is een stockfoto ||

‘Hoe gaat het met je?’ is een vraag die ik regelmatig krijg. De laatste tijd beantwoord ik deze eigenlijk steeds op dezelfde manier: ‘’Ja, goed hoor!’’ Nu zullen veel mensen die ook chronisch ziek zijn, weten dat dat antwoord twee dingen kan betekenen: of het is een standaardantwoord omdat dat verwacht wordt – en de vraagsteller niet iemand is aan wie je uitgebreide info wilt geven – of het gaat daadwerkelijk goed met je. Bij mij is dat laatste eigenlijk steeds meer het geval: het gaat goed. Het gaat gewoon écht goed, zo realiseer ik me regelmatig. En dat is iets wat ik koester, iets wat niet vanzelfsprekend is.

Een goede periode

Ik heb er volgens mij al wel vaker over geschreven: de magie van een goede periode. Een periode dat eigenlijk alles gewoon goed gaat: ik hoef niet of bijna niet te verzuimen van school of stage, ik kan zo ongeveer alles doen wat ik wil, mijn darmen houden zich mooi koest, het energielevel is best wel mooi op peil, er zijn avonden dat ik met gemak tot 22:00 lekker doorga met bloggen, de fysiotherapie gaat tof, ja, eigenlijk gaat alles wel gewoon goed! Ik vind het vaak zo’n enorm fijne kick om dat te beseffen: het is gewoon echt een goede periode. En natuurlijk kan er ook weer een slechte periode aanbreken, maar dit is een echt goede periode. Een periode waarin ik met trots kan zeggen dat het nog nooit zo goed is gegaan als nu.

Relativeren

In zo’n periode leer je ook die kleine kwakkeltjes pas goed relativeren. Ja, ik slaap slecht – maar mijn lijf en ritme zijn gewoon raar dus dat is niet zo gek. Ja, ik heb op sommige dagen echt heel weinig energie – maar dat hoort er gewoon bij, dat zal altijd wel zo blijven. Ja, ik heb soms last van buikpijn – maar ook dat hoort erbij, daar kom ik waarschijnlijk nooit echt vanaf. Het zijn van die dingetjes die wel een béétje vervelend zijn, maar die niet opwegen tegen dat het gewoon goed gaat. Oké, soms zijn er mindere dagen. Maar iedereen heeft mindere dagen. En een goede periode betekent niet dat je meteen gezond bent: je bent dan nog steeds ziek – daar moet ik mezelf af en toe wel even aan herinneren – maar je hebt minder lást van je ziekte.

Koesteren

En dat is fijn. Dat is gewoon echt heel fijn: ik kan daar enorm van genieten. Zo’n periode bestaat namelijk uit dagen dat ik grotendeels gewoon kan doen wat ik graag wil. Dagen dat ik overdag even op bed ga liggen, niet omdat ik zo supermoe ben maar gewoon omdat ik even wil relaxen met een boek – omdat ik ervoor kan kiezen in plaats van ertoe gedwongen te worden door mijn lijf. Dagen dat ik de meeste van mijn taken gewoon afkrijg, en als ik iets niet afkrijg komt het vooral doordat ik geen zin meer heb en niet zozeer omdat ik te moe ben. Dagen waarop ik de dingen op mijn manier kan doen in plaats van op de maier van mijn lijf. Keuzes kan maken. Keuzes héb. Dat koester ik: ik weet dat het best bijzonder is dat het goed gaat, dat ik een hoop ellende heb gehad in minder goede periodes en dat het gewoon super is dat het nu goed gaat.

Rekening houden

Natuurlijk moet ik nog steeds rekening houden met het feit dat ik ziek ben. Ik kan niet zomaar alles doen, moet er nog steeds aan toegeven als mijn lijf toch een keertje niet meewerkt en ik moet nog steeds zorgen dat ik op een dag niet te veel doe of in een week niet te veel plan. Maar áls ik dan een keer te veel heb gedaan, áls ik dan een keer te enthousiast en te eigenwijs ben geweest, áls ik dan een keer willens en wetens een drukke week heb gehad… dan kan ik dat aan. Dan ben ik niet meteen uitgeput. Dan kan ik lekker even rust nemen en vervolgens weer lekker door in plaats van echt uitgeschakeld te zijn voor een week of wat. En jongens, dat is zo fijn. Het betekent dat een goede periode er simpelweg om draait dat het makkelijker, echt een stuk makkelijker is om goed om te gaan met mijn ziekte. En ook al heb ik alles al lang en breed geaccepteerd en omarmd, het is fijn om af en toe te beseffen dat ik maar het minimale merk van mijn ziekte. Dat is vooral het gevoel dat ik koester. Omdat het me iets geeft om op te teren en kracht uit te halen als er weer een slechte periode aanbreekt.

Heb jij ook een schommeling tussen goede en slechte perioden?