Het boek van Tess – Miriam Bruijstens

Van een afstand zie je alles beter. Daarom sta ik op de rand van de klif naar beneden te kijken. In de diepte, waar surfers hun leven wagen zodra er enigszins fatsoenlijke golven zijn, is nu niemand. Ik ken ze allemaal, de surfers. Alleen mensen van hier surfen op deze plek, waar je ieder moment het gevaar loopt om tegen de rotsen aan stukken te worden gereten. Gevaar is lekker. Ik draag een lange witte jurk en beeld me in dat ik een van de jonkvrouwen ben die zich vroeger hier naar beneden stortten, verteerd door de ondraaglijke pijn van de dood van een geliefde of door schuldgevoel vanwege de moord op een luguber familielid. Tenminste, zo stel ik het me voor. Dat is romantischer dan een noodlottig ongeval in een moment van onachtzaamheid of een klungelige valpartij.

Eerste indruk

Het boek van Tess had ik al vaak voorbij zien komen op boekenblogs en in de (online) boekhandels. Steeds weer sprak het verhaal me erg aan en zwijmelde ik weg bij het verfijnde omslag, maar toch trok het boek me steeds niet over de brug om het te kopen: het was typisch zo’n ja die lees ik nog wel een keertje-geval. Om heel eerlijk te zijn dacht ik zelfs dat het een autobiografisch boek was, dat de Tess waarover het verhaal ging de schrijfster zelf was: tot de buzz rondom het vervolg begon en me duidelijk werd dat Miriam Bruijstens niet Tess was. Toen bekend werd dat Miriam naar de YA-avond in Alphen aan den Rijn zou komen (deze vrijdag!) werd ik toch wel heel benieuwd naar het boek… en terecht!

Waar het over gaat

De drieëntwintigjarige Tess leeft er ’s zomers op los zodat ze ’s winters genoeg materiaal heeft voor haar romans, verhalen en gedichten. Ze springt van kliffen, vrijt met zowel jongens als meisjes, danst ’s avonds in fonteinen en maakt een hoop lol én stampij met haar vriendinnen Anna en Sophie. Maar dat alles is ook een beetje een dekmantel, want Tess heeft iets meegemaakt waardoor ze nog steeds niet echt gelukkig kan zijn, en als de geschiedenis zich lijkt te herhalen kan ze daar niet meer omheen. Langzaam maar zeker wordt duidelijk hoe beschadigd Tess eigenlijk is, maar ook wat voor licht er wel degelijk schijnt aan het einde van haar donkere tunnel.

Wat ik ervan vond

Ik wil eerst even mijn adoratie uitspreken voor de prachtige vormgeving: de kleuren, de pose van het model en hoe ze opgaat in de achtergrond alsof ze echt één is met de natuur: ik kan er wel uren naar blijven kijken want het ziet er zó mooi en bijzonder uit. Het wordt al op de eerste bladzijden duidelijk dat dat meisje Tess moet voorstellen terwijl ze van een klif springt, maar ik heb zelden een omslag gezien dat echt zo mooi bij het verhaal paste, petje af dus! Wat ook even speciale aandacht verdient, is hoe Het boek van Tess ook echt een boek is: het eigenlijke verhaal wordt verteld in één lang hoofdstuk doorspekt met gedichten, citaten en andersoortige hersenspinsels en hoewel ik er graag méér van had willen zien, vond ik het een heel toffe toevoeging omdat het ervoor zorgt dat Tess echt tot leven komt en omdat het dingen zijn die je ook in je eigen notitieboek zou kunnen aantreffen. Het verhaal wordt afgesloten met nog wat gedichten van Tess, maar zoals ik zei: ik had het mooier gevonden als die echt in het verhaal waren geplaatst.

Engelse woorden

Dan het verhaal. Ik wil deze recensie eigenlijk in het Engels schrijven, want ik kan geen Nederlandse woorden vinden om mijn gevoelens voor en mijn verliefdheid op dit boek te beschrijven, alleen maar Engelse termen. Beautiful, gorgeous, magnificent, enchanting, sophisticated, magical… het is wonderschoon. Bijna een soort sprookje, een verhaal waarin je je wilt onderdompelen. Het verhaal roept een gevoel van tijdloosheid en grenzeloze mogelijkheden bij je op, wat waarschijnlijk te maken heeft met de fictieve setting en de pulserende plot: het is een verhaal over erop los leven, het leven en je jeugd vieren, jezelf zo goed kennen dat je geen echte angst meer kent en je overal voor openstelt. Ik vind het heel knap hoe treffend en scherp Bruijstens dat heeft weten te vangen, maar ook hoe kwetsbaar en fragiel het verhaal wordt als blijkt dat er veel meer aan de hand is met Tess.

Sympathieke personages

Dat brengt me bij de personages: hoewel Tess natuurlijk nogal een excentriek figuurtje is, vond ik haar vanaf het begin heel sympathiek. Ik herkende mezelf wel een beetje in haar zelfkennis en natuurlijk in haar karakter als gepassioneerd lezer en schrijfster. Maar ik had ook het gevoel dat ik haar echt begreep en ik voelde enorm met haar mee in alles wat er gebeurde, haar avontuurlijkheid en haar verwarring. Hoewel je de andere personages minder goed leert kennen en ze soms zelfs een beetje stereotiep lijken, heb ik me ook kostelijk vermaakt met Anna en Sophie en kon ik weg zwijmelen bij Tristan en zelfs op een bepaalde manier bij Lucas. Zelfs de minder belangrijke figuren zoals Tess’ psycholoog, haar buurjongen en de fotografe vind ik goed uitgewerkt omdat de manier waarop ze Tess beïnvloeden heel helder en mooi is.

Onaf

De schrijfstijl zorgt ervoor dat alles mooi bij elkaar komt en is heel levendig en aangrijpend doordat de stem van Tess zo realistisch is. Er waren momenten dat ik echt heb geglimlacht om de droge humor en de vermakelijke escapades van Tess en haar vriendinnen en er waren momenten dat ik diep geraakt werd door Tess’ persoonlijkheid en haar schrijfsels. Toch las ik het boek met een soort gevoel van gemis, alsof er een deel van de wow-factor ontbreekt. Tijdens het lezen verwachtte ik steeds een moment waarop ik wist dat ik het boek 5 sterren ging geven, maar dat kwam niet en ik weet niet waarom. Het verhaal voelt een beetje onaf, misschien omdat er nog een deel twee komt of misschien omdat het eindigt terwijl Tess nog maar aan het begin van haar ontwikkeling zit – voor mijn gevoel dan – of misschien had ik toch verwacht meer geraakt te zullen worden, misschien was het te eenzijdig omdat het verhaal echt alleen over Tess gaat. Ik weet het niet, maar ik ga er ook niet lang over nadenken – want Het boek van Tess is gewoon prachtig en ik ben onwijs benieuwd naar het vervolg.

Conclusie

Miriam Bruijstens heeft met Het boek van Tess een magisch verhaal geschreven over de treffende onbegrensdheid en tegelijkertijd de wonderschone kwetsbaarheid van het coming of age-proces en daarmee een roman geschreven die vrijwel geen enkele lezer onberoerd zal laten. Er lijkt iets te ontbrekekn, maar dat draagt ook wel weer bij aan de magie van het verhaal, dat enigszins verloren lijkt door de complexe hoofdpersoon.

Titel: Het boek van Tess
Auteur: Miriam Bruijstens
Serie: Tess #1
Uitgeverij: Clavis
Verschenen: januari 2015
Aantal bladzijden: 131
Genre: young adult/new adult roman
Beschikbaar als: hardcover
| Goodreads | Bol.com | Auteurssite |