Vivian Op de laatste dag van mijn oude leventje stort mijn zorgvuldig gecreëerde wereld als een kaartenhuisje in elkaar. Duisternis sleurt me mee in zijn neerwaartse spiraal. Ik kom lijnrecht tegenover een vijand te staan die ik onmogelijk kan verslaan. Ik zag het einde niet naderen. Ik ben Superman niet, wiens kracht hem altijd uit de gevaarlijkste situaties redt, ook al blijft kryptoniet het ultieme vernietigingswapen voor hem. Helaas ben ik slechts een gewone jongen, gekleed in jeans en T-shirt, zonder superheldkostuum. Een student die al maanden worstelt met een gigantische berg aan problemen door zelf veroorzaakte stress.
Joanne Carlton / Sandra J. Paul
Joanne Carlton is een weinig bekende auteursnaam in Nederland: haar pseudoniem Sandra J. Paul, de naam waaronder ze de op Young Adult-lezers gerichte Eilandserie heeft geschreven, doet bij veel meer mensen een belletje rinkelen. Toen ik door haar benaderd werd voor de blogtour rond haar nieuwste boek, de eerste YA-roman die ze in Nederland onder haar eigen naam zou uitbrengen, was ik enthousiast: ik had nog nooit eerder iets van de auteur gelezen, maar het verhaal – een nieuwe kijk op sick lit, leek het – klonk wel meteen goed. Muziek, hechte vriendschap en de wetenschap dat je wellicht niet lang meer leeft… ik was geïntrigeerd. En een klein beetje geïntimideerd, want tja… een boek van bijna vijfhonderd bladzijden is wel een dingetje. Maar ik begon me goeie hoop, en laten we het erop houden dat ik ook met goeie hoop ben geëindigd.
Ik heb nog nooit eerder mijn hart gevolgd. Mijn nuchtere geest won elke strijd zonder aarzelen. Vandaag wint het hart.
Race tegen je hart
Sam en Jasper zijn samen opgegroeid en nog steeds beste vrienden. Ze studeren samen in Boulder: Sam is een hoogbegaafde geneeskundestudente en Jasper doet zijn uiterste best om zijn pittige studie architectuur te combineren met basketbaltrainingen, zodat hij, zonder acht te slaan op zijn eigen dromen, in de voetsporen van zijn alom geliefde en succesvolle vader kan treden. Maar dan belandt Jasper in het ziekenhuis door levensbedreigende hartfalen. Sam wil haar boezemvriend nog één keer helpen, hem nog één keer de kans bieden écht gelukkig te zijn, en hem nog één keer proberen te overtuigen van het feit dat hij zijn dromen achterna moet gaan. En dus storten Sam en Jasper zich in een duizelingwekkend avontuur dat hen over de grenzen van de VS voert, naar Londen, waar een wereld wacht waarin Jasper misschien wel veel meer thuis hoort dan hij zelf beseft. Maar is het nog niet te laat?
All over the place…
Oké. Als ik heel eerlijk ben, en dat ben ik, was ik in de eerste helft van Hart-Slag helemaal niet zo positief over het boek. De hoofdtukken waren me te lang, de schrijfstijl vond ik eigenlijk echt niet fijn en ik vóelde het gewoon niet echt. De personages, de plot… ik kan niet goed uitleggen wat het was, maar ze frustreerden me net zoals de schrijfstijl me frustreerde. Het was allemaal heel erg dramatisch, bijna deprimerend… de gedachte ‘’pff, dit is wel heel overdreven negatief’’ schoot meermalen door mijn hoofd en het voelde allemaal een beetje naar en weinig hoopvol.
Deze afgelopen dagen waren de allerbeste van mijn leven. Jij leerde me hoe elke minuut ervan te appreciëren en hoe je met beide handen moet grijpen wat je aangereikt wordt. Het leven gaat niet over het aantal dagen, maanden of jaren dat je leeft, maar om wat je doet met de tijd die je geschonken werd. Kwaliteit versus kwantiteit, weet je wel? Ik heb duizenden jaren geleefd in amper drie dagen tijd, dankzij jou.
Bovendien zat er zo veel in en ging het zoveel richtingen uit dat het gewoon all over the place was, waardoor ik het gevoel had dat ik niet wist waar het nou eigenlijk om moest gaan. En als ik echt eerlijk ben, was ik waarschijnlijk allang gestopt met het boek als het geen blogtourboek was geweest dat ik graag een eerlijke kans wilde geven – en ik ben blij toe dat ik dat heb gedaan.
Ik geef grif toe dat Sams aanwezigheid in Boulder mij wel helpt. Instinctief zoeken we altijd elkaar op, alsof we steeds weer tot elkaar aangetrokken worden. Zij geeft me mentale steun op slechte dagen. Onze dagelijkse wandeling is het mooiste moment van de dag voor ons beiden. Wij zijn vrienden zonder romantische aantrekkingskracht. BFF’s, weet je wel? Een relatie is wel het laatste waar wij beiden aan denken. Het gaat prima zoals het is.
… in positieve zin
Want vanaf het middelpunt werd Hart-Slag zó veel beter. Misschien kwam het doordat ik gewend raakte aan de schrijfstijl, maar eigenlijk werd ik gewoon opeens gepákt door het verhaal. En opeens was alles wat er in het verhaal gebeurde, alle zijpaadjes die Carlton neemt, alle voorgeschiedenissen die ze belicht, alle hints naar het verleden inderdaad all over the place… maar in positieve zin. Ik heb genoten van de diversiteit aan personages, want naast Sam en Jasper zijn ook hun ouders en de andere mensen die op hun pad komen enorm goed uitgewerkt. Ik heb geboeid zitten lezen op momenten dat Carlton vertelde over hun jeugd. Ik heb echt uitgekeken naar het lezen toen ze eenmaal in Londen zaten en ik heb geglimlacht om de prachtige rol die muziek speelt in het verhaal.
Mensen uit je leven duwen is de enige manier om bespaard te worden van volledige verwoesting. Ik ben liever alleen dan te lijden. Alleen zijn kan ik wel aan.
Plottwist
Maar uiteindelijk was het vooral de enorm verrassende en intense plottwist die op driekwart van het boek kwam die me deed beseffen hoe goed Hart-Slag eigenlijk is: die wending zet alles in een heel ander perspectief, maakt de POV-wisselingen tussen Sam en Jasper ineens heel sterk en diepgaand en bovendien lang niet altijd even betrouwbaar en heeft me heel anders naar het verhaal laten kijken en me bovendien doen begrijpen hoe alles in elkaar zit, is uitgewerkt en in elkaar grijpt. Ik heb echt respect voor hoe Carlton dat heeft gedaan, want het maakt het boek zó ontzettend goed en sterk en betekenisvol en nou ja, echt heel goed.
Ik heb dagenlang met vuur gespeeld, maar nooit gedacht dat Jasper degene zou zijn die achterbleef met permanente brandwonden.
Thema’s
En door die steengoede plottwist, maar ook gewoon door de plot als geheel komen de thema’s heel mooi naar voren. Thema’s die alles te maken hebben met het najagen van je dromen voor het te laat is, maar ook met hoe je je leven wilt laten eindigen, met hoe dan ook vechten voor je dromen, met de prijs die je moet betalen als je je lichaam tot het uiterste drijft, met de strijd die het oplevert om te worstelen met sociale verwachtingen en patronen, met wat het betekent om echt te leven en ten volle te gaan voor wat je wilt – en daaraan toe te geven en met de oneindige strijd tussen je hoofd en je hart. Maar juist de thema’s maken duidelijk dat Hart-Slag ook een verhaal is over onvoorwaardelijke vriendschap, over de liefde tussen kinderen en ouders, over iemand de ogen openen en eindeloos steunen. Het zijn thema’s die misschien af en toe wat context of ontwikkeling missen, maar niettemin ontzettend diep gaan.
Zo zit het leven nu eenmaal in elkaar. Het noodlot bepaalt je pad. Je moet jezelf vaak door het slechte heen spartelen om het goede te vinden. Yin en yang.
Schrijfstijl
Het enige wat ik gewoon echt jammer vind aan het boek, is de schrijfstijl. Jazeker, in de tweede helft wordt het een stuk vlotter, maar met de eerste helft had ik echt moeite. Ik ergerde me aan hoe ontzettend Vlaams Carltons taalgebruik was, waardoor de schrijfstijl als geheel overdreven deftig en daardoor weer heel afstandelijk en soms zelfs houterig aanvoelde. Ik denk dat het een kwestie van smaak is, maar ik vind het wel echt jammer dat daar niet wat meer aandacht aan is besteed bij de redactie. Bovendien heeft Carlton het boek zelf uit het Engels vertaald – waarin ze het oorspronkelijk heeft geschreven – en dat is op sommige punten te letterlijk gegaan, wat ook gewoon niet fijn leest. En tja, daarnaast vond ik het in de eerste helft allemaal heel erg vertellend en herhalend en voelde het soms bijna alsof ik een schrijfplan aan het lezen was, zo traag en langdradig ging het. Vind ik jammer, want daardoor zou ik het boek niet hebben uitgelezen als het geen blogtourboek was – en dat is echt zonde van hoe mooi het verhaal verder is.
Daarin verschillen wij enorm. Jasper twijfelt over elk detail in zijn leven, terwijl ik iemand ben die najaagt wat ze wil. Hij is bang, terwijl ik geen angsten ken.
Personages
Ook met de personages had ik een beetje een ingewikkelde verhouding: ik vond ze wel interessant, zeker omdat Jaspers worsteling met zijn vaders voetsporen heel intens is neergezet en omdat ik Sams hoogbegaafdheid en haar verleden enorm boeiend vond. Maar ik vond ze niet altijd even realistisch: voor een zestien- en achttienjarige waren ze wel héél erg volwassen en op andere momenten wel héél erg irrationeel in hun denken en doen en dat klopte voor mijn gevoel echt niet. Bovendien had ik nogal een probleem met hun gedrag: het was alsof ze voortdurend schommelden tussen vreselijk irritante koppigheid, intens schuldgevoel en intens zelfmedelijden. En de manier waarop ze zichzelf con-stant aan het wegcijferen waren… ook dit is echt een kwestie van smaak, maar ik vond het geen hele sympathieke personages: de plot en de dynamiek waren simpelweg beter.
Wat als ze iets ontdekt hebben wat mijn leven zal veranderen, zodat ik misschien geen normaal leven meer héb? Wat als mijn hart zo zwaar beschadigd is dat het niet meer te herstellen valt? Zal ik me nog dromen, ambities en een normaal bestaan kunnen veroorloven?
Conclusie
Hart-Slag is een boek dat je in feite gewoon een kans moet geven. Carltons schrijfstijl is wellicht geen feestje voor taalpuristen en ook niet zo levendig als je misschien zou willen, maar de plot is fenomenaal, zeker wanneer je tot het einde leest en de twist bereikt die alles verandert. De personages zijn misschien niet heel sympathiek, maar wél goed uitgewerkt en hun onderlinge band is dan wel weer heel goed. De thema’s raken en eenmaal in de tweede helft aanbeland is het geen intimiderend dik boek meer, maar een heerlijk dik boek waarin je, door de vaart en het simpelweg charmerende verhaal, het liefst wilt blijven lezen. Qua stijl en techniek misschien niet supersterk, maar Carlton weet hoe ze een emotioneel en ijzersterk verhaal moet vertellen dat je hoe dan ook bijblijft.
Titel: Hart-Slag (Heart-Beat)
Auteur: Joanne Carlton
Vertaald door: Joanne Carlton
Uitgeverij: Hamley Books
Verschenen: september 2018
Aantal bladzijden: 476
Genre: young adult contemporary
Beschikbaar als: paperback, ebook (Kobo Plus)
Voor liefhebbers van: Colleen Hoover
ISBN: 9789082893908
Recensie-exemplaar: ja
| Goodreads | Bol.com | Auteurssite |
