Snik, het is de laatste week van de Happy Challenge, de allerlaatste opdracht… wat een reis is het geweest! Ik twijfelde in het begin heel erg of ik het wel wilde doen, of ik er wel tijd voor zou hebben en of het wel bij me zou passen, maar wat ben ik blij dat ik eraan heb meegedaan. Het heeft me ontzettend veel opgeleverd: een hoop zelfkennis, een hoop happyheid over alle dingen die ik over mezelf, mijn leven en vooral over mijn dromen te weten ben gekomen en het heeft mijn leven serieus veranderd: zonder deze challenge was ik niet achter mijn grote droom gekomen en was ik misschien wel nooit, of in ieder geval niet op dit punt, gestart met mijn twee andere blogs. Daar ben ik dus heel, heel erg dankbaar voor, en het is echt iets waar ik trots op ben! Toevalligerwijs is dat ook precies waar deze laatste opdracht om draait: met trots en vooral met een goed gevoel terugkijken. Niet alleen op de weken van deze challenge, maar ook op mezelf en op mijn leven in het algemeen. We maken er een mooi slot van!

Trots, wat is dat eigenlijk precies? Het kan volgens mij op twee manieren opgevat worden: als een positieve emotie, een goed gevoel over iets wat je hebt gedaan of iets wat je bent, of juist over iemand anders of iets. Dat je blij bent dat je jij bent, dat je hebt gedaan wat je hebt gedaan, of dat je blij bent met wie een ander persoon is en blij bent om jezelf of die persoon te kennen. Dat is een heel erg fijn gevoel en ook heel goed voor je persoonlijke geluk. De andere soort trots is negatiever, neigt meer naar arrogantie: hoogmoed. Denken dat je alles kan, geen hulp willen omdat je jezelf daar te goed voor vindt, zo dicht bij jezelf willen blijven dat je de mening van anderen totaal niet meer belangrijk vindt. Dat is de soort trots waar we het vandaag niet over gaan hebben, want dat is alleen maar een negatieve vibe en die willen we hier niet, haha.

Ik vind trots altijd iets heel fijns. Het geeft me een supergoed gevoel om trots op mezelf te zijn als ik mijn tentamens heb gehaald of iets voor elkaar heb gekregen wat ik lastig vond, en ik vind het ook heel erg fijn om van andere mensen, mensen die me dierbaar zijn zoals mijn ouders, zus of goede vrienden, te horen dat ze trots op me zijn. Het is namelijk waardering, maar ook bevestiging dat je iets goed doet, dat je goed bent zoals je bent en dat je goed bezig bent. Nu is dat heel fijn voor mensen die last hebben van onzekerheden, maar ook gewoon voor mensen die stevig in hun schoenen staan – iedereen vindt het fijn als er iemand trots op hen is, maar nog veel fijner als ze trots op zichzelf (kunnen) zijn! Deze week gaat het in de Challenge om dat laatste: trots op jezelf. We blijven namelijk lekker in de positieve sfeer!

Trots op de Happy Challenge

1. Mijn waarden: Ik ben er trots op dat ik dankzij de allereerste opdracht nu weet welke dingen het allerbelangrijkste voor mij zijn en dat ik deze ook echt kan betrekken bij het maken van keuzes. Dat had ik niet verwacht, maar ik vraag me nu eigenlijk continu af of wat ik wil kiezen past bij wie ik ben (integriteit), of het positieve gevolgen zal hebben voor wie ik ben of voor mijn leven (positiviteit) en of ik er iets van leer (leren). Vooral dat laatste ben ik heel erg gaan gebruiken, vooral omdat ik ook wat meer bezig ben met uit mijn comfortzone treden en ik ben snel geneigd dat te doen als ik het idee heb dat ik er iets van kan leren of er beter van kan worden. Een voorbeeldje: door mijn nieuwe projecten ben ik vaak ’s avonds nog aan het bloggen of schrijven omdat ik daar overdag door huiswerk gewoon te weinig tijd voor heb. Ik vraag me dan vaak af ”wil ik eigenlijk niet gewoon liever stoppen en naar bed gaan om lekker Masterchef of Pretty Little Liars te kijken?” De integriteit komt dan heel erg om de hoek kijken, zodat ik kies waar ik me op dat moment het lekkerste bij voel. Ook het leren heeft in het begin daarbij een grote rol gespeeld: doordat ik koos voor het langer opblijven en schrijven heb ik geleerd dat het helemaal niet erg is om routines te doorbreken en ook hoe ik laat op de dag in korte tijd nog productief kan zijn, en dat is heel fijn – op die nieuwe zelfkennis en vaardigheden door mijn waarden ben ik heel trots!

2. Dat ik heb ontdekt wat mijn droom is! Daar ben ik echt heel erg trots op, en ook best wel verwonderd: ik had namelijk geen flauw idee wat mijn droom nu eigenlijk echt was en toen ik erover ging nadenken en ging typen, ontstond er een heel scenario. Dat heeft me ontzettend blij gemaakt en ook trots, want het is een droom die echt veel voor me betekent en die ook veel voor de wereld kan betekenen, dat geloof ik althans. Ik ben er trots op dat ik nu concreet weet hoe die droom in elkaar zit: dat heeft me sterker gemaakt in wie ik ben en dat is heel fijn!

3. Dat ik ten goede ben veranderd. Herinneren jullie je nog de opdracht waarbij het ging om dingen die we wilden veranderen om onze droom te bereiken? Ik dacht toen niet echt dat ik écht zou veranderen, maar dat is wel gebeurd. Niet alleen de dingen waarvoor ik plaats wilde maken, namelijk discipline, uitdagingen aangaan en genieten van het moment, ben ik veel bewuster een plaats gaan geven – ik geniet echt meer, maar kan ook veel geconcentreerder werken én ik treed heel vaak uit mijn comfortzone – ook de zaken die daarvoor moesten wijken zijn echt aan het verdwijnen, namelijk uitstelgedrag, egoïsme en te snel willen. Ik ben er trots op dat het me, eigenlijk vrij onbewust, is gelukt om mezelf te verbeteren en te veranderen, ervoor te zorgen dat ik sterker ben geworden, beter weet wie ik ben en me beter op weg naar mijn droom bevind!

4. Dat ik weet waarnaar ik streef. Vorige week ging het over groots dromen, maar ook over een doel formuleren waar je naartoe wilt, een realistische versie van je grote droom. Dat vond ik nog best lastig, want ja – dan wordt het ineens echt. Maar het is wel gelukt: ik ben erin geslaagd een doel te formuleren dat ik binnen tien jaar wil bereiken en het maakt me heel trots dat ik nu echt iets heb om naartoe te werken, dat ik weet wat me gelukkig maakt maar ook hóe gelukkig ik precies wil zijn binnen die periode!

5. Dat ik weet wat ik nu eigenlijk écht zou willen. Dat grote dromen vond ik ook nog best lastig, maar het was wel heel erg lekker: alle remmen los, grenzeloos dromen. Daardoor ben ik erachter gekomen wat ik het allerliefste zou willen als alles mogelijk was, hoe ik mijn droom voor me zie als er geen grenzen waren, wat ik zou willen doen om mezelf zo gelukkig mogelijk te maken en de wereld te veranderen. Ik heb geen idee of het allemaal gat lukken, maar dat zijn wel dingen die ik diep in mijn hart echt heel graag wil en ik ben er best trots op dat ik dat nu weet en dat dat wel echt dingen zijn waarnaar ik ga proberen te streven – misschien nog niet nu, maar op een zeker punt, misschien als mijn doel bereikt is, wel.

Dat waren voor mij de vijf hoogtepunten van de Happy Challenge! Maar we zijn nog niet klaar… want dit zijn alleen nog maar de dingen binnen de challenge waarop ik trots ben. Op welke andere dingen, van mezelf en mijn leven, ben ik nog meer trots?

Trots op mezelf

1. Mezelf. Ja, ik zeg het maar gewoon en ik schaam me er absoluut niet voor: ik ben trots op mezelf. Op wie ik ben, op hoe ik in elkaar zit, hoe ik in het leven sta, wat ik kan, wat ik doe, hoe ik ben, gewoon op alle facetjes van mijn persoonlijkheid. Oké, niet op allemaal, want er zijn wel dingen die ik minder vind, maar als we het hebben over alle goede dingen aan mezelf, dan kan ik honderd procent eerlijk zeggen dat ik echt trots ben op wie ik ben – en dat is een heel fijn gevoel.

2. Dat het op het hbo ondanks alles zo goed gaat. Ik hoor het ook vaak van mijn ouders en van andere mensen om me heen: de overstap van de middelbare school naar het reguliere hbo is best een risico geweest waarvan we geen idee hadden hoe het zou lopen, maar het gaat zo ontzettend goed en ik heb het er zo ontzettend naar mijn zin dat ik daar echt trots op ben. Ik ben trots op het feit dat ik met twee blokken achter de rug al mijn tentamens in één keer heb gehaald, ik ben trots op het feit dat het me sociaal zo goed afgaat, ik ben trots op het feit dat ik het tempo redelijk goed aankan, ik ben trots op het feit dat ik heb besloten te blijven en ik ben er vooral trots op dat ik sinds het begin van het schooljaar maar twee weken heb verzuimd, terwijl ik op de middelbare school vaak het grootste gedeelte van e week niet ging – en sowieso alleen maar halve dagen. Het is ontzettend zwaar, dat wel, en heel vermoeiend en echt niet altijd makkelijk, maar het gaat wel goed en daar ben ik heel trots op.

3. Dat ik aan mijn dromen aan het werken ben. Ondanks alle drukte van school en de aanslag die dat pleegt op mijn energievoorraad is het me toch maar mooi gelukt om naast mijn eigen blog en al het schoolwerk twee extra projecten te lanceren die tot dusver heel lekker lopen en waarin ik ontzettend veel plezier heb. Dankzij de Happy Challenge heb ik ontdekt dat het zo makkelijk kan zijn om je dromen waar te maken, dat klein beginnen ook heel goed kan zijn en ik ben er trots op dat ik nu echt aan de weg timmer met die droom: iets betekenen voor mensen, ze gelukkig maken en tegelijkertijd mezelf laten zien.

4. Dat mijn gezondheid stabiel en oké is. Dat is in de eerste plaats iets om dankbaar, maar vooral ook om trots op te zijn. Ik heb nu al heel lang – ik durf niet eens te zeggen hoe lang – niet meer voor een opname in het ziekenhuis gelegen en ik heb ook al heel lang geen slechte periode meer gehad: ik kom hooguit twee keer per jaar bij mijn arts en afgezien van af en toe een korte periode van oververmoeidheid of een klein griepje gaat het hartstikke goed. Ik ben trots op mijn lichaam dat het zich zo kranig weert en ook gewoon trots op mezelf dat het me met mijn wilskracht lukt om me erdoorheen te slaan als het wat minder gaat.

5. Mensen om me heen. Tja, ik wil het niet alleen maar over mezelf hebben, dat is zo egoïstisch en egoïsme is nu juist één van de dingen die ik opzij heb gezet, haha. In de eerste plaats ben ik heel trots op de bloggers die samen met mij de challenge hebben doorlopen, en dan niet alleen de drie meiden die hem hebben opgezet – dat is zo ongelofelijk leuk en goed en echt betekenisvol gedaan! – maar ook en vooral op de bloggers die ik zelf volg en voor wie het niet altijd makkelijk is geweest, maar die het wel hebben gedaan. Daarnaast ben ik ook trots op een aantal mensen die ik niet allemaal ga noemen in verband met privacy: ik ben trots dat een hele goede vriendin zo hard haar best doet om uit een lastige periode te komen, ik ben trots op een andere hele goede vriendin dat ze haar weg probeert te vinden in een maatschappij die haar niet altijd gunstig gezind is, ik ben trots op iemand anders dat het hem is gelukt zijn droom eindelijk waar te maken en ik ben ook heel trots op mijn zus dat ze met haar baan precies doet wat ze zo leuk vindt en op de manier die ze leuk vindt. Ik ben trots op mijn vader dat het op zijn werk zo super gaat en trots op mensen van school dat ze op hun stage echt een natuurtalent zijn voor de klas. Er zijn volgens mij nog heel veel mensen die ik vergeet, maar in ieder geval is er een hoop in mezelf, maar ook zeker in mijn omgeving en in andere mensen om trots op te zijn en dat is heel erg fijn!

Dat was ‘m dan: mijn trots! De Happychallenge is voorbij, maar je kunt er nog steeds over bloggen en meepraten in onze Facebook-groep of op Twitter en Instagram met de hashtag #dehappychallenge. Ik heb er enorm van genoten om mee te doen en heb er ontzettend veel aan gehad, dus… bedankt!