Vivian Mensen zijn niet gemaakt om alleen te zijn, dat heeft de natuur niet zo bedacht. Hij kan dan wel geen pil kopen om er een eind aan te maken, hier gaat hij vanzelf langzaam aan kapot. Dood door eenzaamheid. Hij weet zeker dat het bestaat. Maar waarom duurt het zo verdomde lang?
Love, Actually
Als ik de naam Petra Vollinga hoor, denk ik met een beetje weemoed aan haar debuut, Vandaag houden we het droog, dat ik een paar jaar geleden in een opwelling in de boekhandel kocht omdat de flaptekst zo goed klonk – een flaptekst waar ik me nu overigens niets meer kan herinneren. Het werd bij uitstek zo’n boek dat ergens tussen de 100 en 200 verdwijnt op je TBR-lijst, en hoewel het ergens in je achterhoofd nog blijft brommen ‘’lees mij nou eens een keer’’ ben ik er nog niet aan toe gekomen. Toch was ik meteen razend enthousiast toen Vollinga’s nieuwe boek Hallo liefde opeens overal opdook, inclusief vergelijkingen met Love, Actually… want als liefhebber van die zogenaamde mozaïekverhalen én van die heerlijke film kan ik zo’n associatie niet weerstaan. Zodra bleek dat het boek beschikbaar was in Kobo Plus, ben ik vrijwel meteen begonnen met lezen, ook omdat ik aan het begin van het jaar door wat persoonlijke omstandigheden echt behoefte had aan luchtig, gelukkigmakend leesvoer… en het was een schot in de roos. Dit boek was zo, zo, zo fijn!
Liefde in petto
Een weduwnaar die het leven na de dood van zijn grote liefde niet meer ziet zitten, een introvert kassameisje dat de liefde niet echt aandurft, een modegoeroe die niet meer zo gelukkig is met zijn relatie, een scholiere die droomt van onbereikbare liefde, een moeder die de liefde het liefst, maar toch ook weer niet wil afzweren en een student wier hoofd helemaal niet naar liefde staat – of misschien toch wel: Charles, Lotte, Maurice, Liza, Agnes en Mats zijn totaal verschillend, maar toch lopen hun levens op een bijzondere manier door elkaar. Eén ding hebben ze in ieder geval alvast gemeen: hun liefdesverhaal heeft, voor hun gevoel dan, het eindstation bereikt. Maar daar denkt de liefde zelf misschien wel anders over.
Eenzaamheid en liefde
Ik denk dat dit één van mijn favoriete feelgoodromans is: zo heel bekend ben ik nog niet met het genre, maar toen ik Hallo liefde eenmaal uit had, wilde ik het liefst meteen in een soortgelijk boek beginnen – of misschien gewoon in nog eens extra honderd bladzijden van dit boek, of een vervolg. Het las ontzettend lekker weg, dankzij de luchtige, geestige schrijfstijl die precies de juiste hartsnaren weet te beroeren: van aandoenlijk tot triest en weer terug. In de korte hoofdstukken is steeds een ander personage de verteller, en het is echt zo’n boek dat je als een soort warme deken om je heen kunt slaan en waarbij je met volle teugen kunt genieten van wat het te bieden heeft: het is oprecht en echt en probeert niets te zijn wat het niet is en dat is echt heerlijk. Het is perfect.
Verhalen
Hallo liefde gaat over zes doodgewone mensen zonder meeslepende levens of missies, maar ze hebben wel allemaal een verhaal. Over teleurstellingen en tegenslagen, over waar ze naar op zoek zijn, over wat ze gevonden en verloren hebben, over geluk en liefde en eenzaamheid. Mensen die bij je in de straat zouden kunnen wonen of die je in de supermarkt of op school tegen zou kunnen komen. Mensen van hele verschillende achtergronden met wie je absoluut niets en tegelijkertijd alles gemeen zou kunnen hebben. Ik voelde met elk personage ontzettend mee, en ze hadden bovendien allemaal wel iets waar ik me in kon herkennen: het introverte van Lotte en Mats, het reflectieve van Charles, de uitgedoofde en dan weer opflakkerende hoop van Agnes, de grootse dromen van Liza en het levenslustige van Maurice: allemaal waren ze gewoon heel leuk en heel puur.
Verbonden
De vergelijking met Love, Actually snap ik ook heel goed: in eerste instantie lijken het zes op zichzelf staande verhalen te zijn, maar algauw gaan er lijntjes door elkaar lopen, komen personages in elkaars leven en blijken ze misschien nog wel belangrijker voor elkaar dan voor hun eigen verhaal. Er zijn personages die familie blijken te zijn, maar veel mooier is het wanneer ze op elkaars pad komen en, soms maar heel subtiel, iets in gang zetten. Ik vond het vooral ontzettend leuk dat er één personage is dat een link heeft met al die anderen: als lezer weet je meer over hen allemaal dan zij over elkaar, en dat maakt die momentjes wanneer je beseft hoe ze verbonden zijn of wat het betekent dat ze elkaar ontmoeten nog extra bijzonder. Het is inderdaad net zoals die scène op het vliegveld in de film: ze zijn allemaal een puzzelstukje, hebben allemaal een eigen verhaal, maar als ze elkaar ontmoeten en het grote plaatje van al die puzzelstukjes zichtbaar wordt… dan kunnen er magische dingen gebeuren. Dingen die volgens mij ook heel vaak in het echte leven gebeuren, maar die we niet altijd zien. Dingen die voorbestemd zijn.
Eenzaam en geliefd
Dat maakt dit verhaal ook zo bijzonder: elk van de personages is op een soort eigen zoektocht en dat is bij elk personage heel authentiek: het is triest en mooi en aandoenlijk en luchtig en treurig tegelijk, het is soms oppervlakkig zonder echt oppervlakkig te zijn omdat je als lezer precies doorhebt wat eronder zit, en het is zo mooi hoe je ze leert kennen en hoe ze met elkaar verbonden raken. Hoe beter je ze leert kennen, hoe meer je gaat beseffen dat, ook al willen ze het zelf misschien niet toegeven, eenzaamheid hen allemaal parten speelt… terwijl voor hen allemaal tegelijkertijd ook de liefde op de loer ligt.
Conclusie
Hallo liefde is één van de beste feelgoodromans die het Nederlandse literaire landschap rijk is: perfect voor lezers van Jojo Moyes en liefhebbers van Love, Actually en This Is Us. Een boek om vlinders van in je buik te krijgen, een boek waar iedereen die hopeloos romantisch is en die maar wat graag wil geloven in de vleugjes magie die de caleidoscoop van het leven en de liefde op ons pad kan brengen en die een zwak heeft voor roze brillen, roze wolken en zwijmelmomenten van begin tot eind van zal genieten.
Titel: Hallo liefde
Auteur: Petra Vollinga
Uitgeverij: Boekerij
Verschenen: juli 2018
Genre: feelgood, roman
Voor liefhebbers van: Jojo Moyes
Beschikbaar als: paperback, ebook (Kobo Plus)
Recensie-exemplaar: nee
ISBN: 9789022582497
| Goodreads | Bol.com | Auteurssite |
