Vivian 
Sinds ik mijn dagen doorbreng met thuis studeren en werken, ben ik eigenlijk voortdurend op zoek naar fijne manieren om dat te doen. En in het begin was dat best even puzzelen: het ‘’o god ik moet zoveel doen voor zoveel vakken en het schiet niet op en ah zo krijg ik het nooit af’’-gevoel overheerste enorm en eerlijk gezegd doet het dat af en toe nog steeds wel. Maar gaandeweg is het me gelukt om een fijn ritme op te bouwen en te ontdekken wat voor mij goed werkt bij het jongleren met alle studieprojecten en -taken, en één van de tools die daarbij mijn beste vrienden zijn geworden, is een takenlogboek. Of, zoals ik in Caps Lock in mijn lijst met vastgepinde documenten heb staan, mijn STUDIELOGBOEK en STUDIEOVERZICHT. Ik zou niet meer zonder willen en ik leg je vandaag precies uit hoe en waarom het werkt.
Studieoverzicht
Toen ik begon met thuis studeren, had ik best veel projecten waarmee ik aan het werk moest: een fictieanalyse-tentamen dat ik moest voorbereiden, de basis- en specialisatiemodules van de minor met bijbehorend lees- en maakwerk, de opdrachten van mijn laatste keuzevak en dan nog mijn afstudeeronderzoek. Ik wilde er graag voor zorgen dat ik een goed beeld had van alles wat gedaan moest worden, want van elke keer de studiehandleiding checken zou ik waarschijnlijk horendol worden. Bovendien wilde ik makkelijk kunnen afstrepen of toevoegen en ik wilde alles mooi kunnen overzien. Een papieren bullet jouranl-overzicht voldeed niet, dus besloot ik het maar in een Word-document te doen.
Hoe het eruitziet
Het is eigenlijk een heel simpel overzicht: ik heb de pagina-indeling liggend gemaakt en daarin per project een lijst gemaakt van alle taken. Elk project heeft een eigen kleurtje en ik heb het zoveel mogelijk onderverdeeld in subtaken – elke opdracht, elk hoofdstukje leeswerk en elk onderdeel van mijn onderzoek heeft een eigen item. Wat ik zelf niet doe, maar nog wel zou willen proberen is het per opdracht noteren van de precieze eisen waar het aan moet voldoen of de subtaken die er onderdeel van uitmaken: dit bekijk ik liever terwijl ik er echt aan werk. Wel noteer ik hoeveel bladzijden het leeswerk per hoofdstuk is.
Wat het nut ervan is
Het mooie van dit overzicht is vooral dat ik precies weet wat me nog per project te doen staat en dus ook waar ik ben op de wondere route van afronding en ontwikkeling. Het geeft me heel veel duidelijkheid omdat ik niet elke keer moet checken welk artikel ik ook alweer moet lezen of wat de volgorde is van de opdrachten: het is eigenlijk een persoonlijke studiehandleiding waarin ik precies kan zien hoe veel ik moet doen en ook daadwerkelijk hoe veel dat is, zonder te hoeven stressen omdat het meer lijkt dan het is. Dat is vooral heel erg fijn, maar het geeft me ook de ruimte om gericht te kunnen plannen wat ik wil doen – vandaar de pagina-aantallen bij het leeswerk – en om te zien dat er schot in de zaak zit. Want hé: alles wat niet meer in mijn studieoverzicht staat, is dus al af!
Studielogboek
En daar komt ook het studielogboek om de hoek kijken. Ik moet zeggen dat ik dit nog te vaak vergeet bij te werken en het ook nog niet al te serieus gebruik, maar het idee ervan vind ik wel erg fijn: steeds als ik een taak uit het studieoverzicht heb afgerond, haal ik het daar weg en verplaats het – met een nieuwe formulering – naar het studielogboek. Dit doe ik omdat elk taakje deel uitmaakt van een project en geen enkel taakje is nutteloos: alles draagt eraan bij dat ik dat project kan afronden, weer leerwinst kan behalen en studiepunten en cijfers bij elkaar kan sprokkelen en dat het diploma in zicht komt. Dus ook al heb ik alleen maar een klein hoofdstuk bestudeerd of een opdracht gereviseerd op basis van feedback, het is toch iets wat ik heb gedaan en waardoor ik ben opgeschoten en het doel dichterbij heb gebracht.
Inzicht
Wat ik echter het fijnste vind aan deze tools, is dat het inzicht geeft in wat ik eigenlijk allemaal aan het doen ben, al gedaan heb en nog moet doen. Zeker wanneer een project pas gaandeweg meer vorm krijgt is dat fijn: als ik een literatuurstudie moet doen, ben ik vaak eerst lang bezig met het selecteren van de juiste literatuur en vervolgens zet ik al die bronnen in mijn studieoverzicht zodat ik precies weet wat ik nog moet bestuderen voordat ik met de volgende stap verder kan. Op die manier geeft het ook inzicht in het proces waar ik in zit: het voorbereiden van een tentamen, het schrijven van mijn afstudeeronderzoek, het in elkaar zetten van een opdrachtendossier… want dat bestaat allemaal uit kleine stapjes en elk stapje telt – en dit is een mooie manier om dat voor ogen te houden.
Anders inzetbaar
Ik gebruik deze methode nu eigenlijk alleen voor mijn studie, maar ik denk dat het ook heel goed inzetbaar is als je bijvoorbeeld bezig bent met een groot werkproject, als je een onderneming of blog wilt beginnen of als je een nieuw hobbyproject wilt oppakken. Het is in feite hetzelfde als een sportschema maken wanneer je een gezonder lichaam of een betere conditie wilt bereiken: dan maak je ook een plan voor hoe je je doel precies wilt bereiken en hou je bij wat je gedaan hebt om het in zicht te krijgen.
Van stress naar trots
En zo kan het voor elk project: je brengt in kaart wat je moet of wilt doen en stippelt als het ware de route voor jezelf uit, die je ook steeds voor ogen houdt en waarbij je jezelf de ruimte geeft om je succes te vieren en het hoofd koel te houden. Want hoe meer overzicht je hebt, hoe minder stress je voor jezelf creëert en hoe meer je logt, hoe meer die stress plaatsmaakt voor trots! Als dat geen goeie focus is…
Hou jij takenoverzichten en –logboeken bij?