Bron beeld: Ashley Ella Design
Afgelopen week heb ik noodgedwongen veel tijd op bed doorgebracht: mijn darmen deden stom, mijn lepels waren op, het griepje van mij moeder was overgeslagen naar mij en mijn lijf dwong me om mijn planning voor de week leeg te maken en even ‘’nee’’ te zeggen tegen de blogplanning. Deels vanwege oververmoeidheid, deels omdat ik waarschijnlijk iets onder de leden had en ten volle omdat ik een enorme behoefte aan rust had. Ik gaf mezelf volledig vrij, bande alle gedachten aan ‘’dingen die moeten’’ uit mijn hoofd en krulde mezelf in een joggingbroek en fluffy trui met kattenoortjes op onder mijn dekbed, gewapend met thee, afleveringen van Full House en Fuller House en een boek. En dat was heerlijk. Maar eigenlijk is het heel stom dat het zo ver moest komen voordat ik besefte dat ik rust nodig had. Waarom doen we dat niet vaker, onszelf vrij geven?
Pseudo-vrije dagen
Ik probeer het zelf vaker te doen: de weekends houd ik bijvoorbeeld bewust vrij van schoolwerk en ook doordeweeks plan ik af en toe een dag dat ik niet met samenvatten of onderzoeken of opdrachten bezig hoef te zijn. Toch merk ik dat ik op die dagen nooit écht vrij ben. Weet je waarom? Omdat ik juist dan heel veel wil doen voor mijn blog, voor mijn stage, voor mijn roman, voor van alles en nog wat. Of omdat ik die dagen ‘’noodgedwongen’’ vrij ben omdat we een uitje op de planning heb staan. Het zijn pseudo-vrije dagen. Hobbydagen, eigenlijk. En daar is helemaal niets mis mee, want het is fijn om met hobby’s bezig te zijn en een hele dag te bloggen en daar ook echt de tíjd voor te hebben. Maar vrije dagen zijn het niet.
Echt vrije dagen
Weet je hoe ik dat weet? Het klinkt superfijn, lekker een dagje bloggen. Maar zodra je je schuldig voelt omdat je meer blogs hebt gelezen dan geschreven, zodra je op je hobby-takenlijstje kijkt en ziet dat je niet veel hebt kunnen afstrepen, zodra je je niet kunt houden aan je voornemen om vandaag óók lekker een paar uur te gaan lezen of Netflixen… is het niet zo fijn meer. En dat is waarom we écht vrije dagen nodig hebben. Dagen zónder takenlijstje. Dagen waarop je jezelf níet opdraagt om alsnog honderd dingen te doen. Dagen waarop je gewoon mag doen waar je zin in hebt, zonder dat het een klap uitmaakt wat dat is. Twee uur lang in bad liggen? Drie uur lang je favoriete komedieserie kijken? De hele middag spelletjes spelen? Alles kan. Het hoeft niet nuttig te zijn. Misschien mág het juist wel niet nuttig zijn!
Jezelf vrij geven
Kijk, nou kun je zo’n vrije dag natuurlijk heel bewust en strategisch en verstandig inplannen tussen een aantal productieve dagen: vanwege je rustbehoefte en zo, succesful adulting, je kent dat wel. En tuurlijk, dat werkt prima. Maar eigenlijk moet je het anders aanpakken. Eigenlijk moet je heel spontáán besluiten dat je een dag vrij neemt. Dat je jezélf een dag vrij geeft. Want echt hoor, we zijn onze eigen baas en we zijn ook heel vaak de báás over onszelf en wat we allemaal moeten doen. Maar beeld je nou eens in dat je de stoute schoenen aantrekt en je werkgever belt om vrij te nemen, gewoon omdat het kan en omdat het best eens mag. Kun je je voor de geest halen hoe vrij en heerlijk je je dan voelt? Als je vrij neemt van je eigen baas en tegelijkertijd jezelf vrij geeft, voelt dat nog veel fijner!
Niks moet
Het maakt niet uit of je de avond van tevoren beslist dat je morgen vrij bent – wat zul jij heerlijk slapen en wakker worden! – of dat je dat heel impulsief besluit als je wakker wordt. In elk geval draait het erom dat jij jezelf een hele dag vrijlaat om te doen wat je wilt. Echt gewoon precies wat je wilt, zonder geschreven of mentaal takenlijstje, geen moetjes, geen planning, helemaal niks. Gewoon doen waar je zin in hebt. En wees niet bang, je zult heus wel weten wat je moet doen. Misschien wil je wel wat bijslapen. Eindelijk dat boek uitlezen of al die opgenomen tv-programma’s kijken. Je nagels opnieuw lakken. Gedichten schrijven. Een schilderij maken. Lekker lang wandelen. Vraag je eens af: als je morgen helemaal niets zou hoeven, wat zou je dan doen? Is er dan iets waar je meteen aan denkt of wil je gewoon lekker niksen?
Schuldgevoel
De kans bestaat dat de paniek je uitbreekt bij het woord ‘’niksen.’’ Want weten we eigenlijk nog wel wat dat is, nietsdoen? Chillen zonder vooropgezet plan? Rusten? Dat is helemaal niet gek. Ik kwam laatst een artikel van The Self Help Hipster tegen over precies dit onderwerp en daarin beschrijft Lianne dat we tegenwoordig het enorm sterke gevoel hebben dat we altijd maar bezig moeten zijn, altijd iets nuttigs moeten doen, altijd moeten werken aan ons succes en onze doelen. En zo is het precies: we voelen ons meteen ontiegelijk schuldig als we even wat minder actief en productief zijn en eigenlijk komt ‘’vrij nemen’’ niet in ons vocabulaire voor. Sterker nog… weten we eigenlijk wel hoe dat moet, vrij zijn?
Noodzaak
Maar we hebben het nodig, jongens. We hebben vrije dagen nodig waarop we niet het gevoel hebben dat we aan hobbyprojecten moeten werken. We hebben nietsdoen-dagen nodig om alles weer in perspectief te zien en erachter te komen dat we misschien wel te veel doen. We hebben deze dagen nodig als break om te voorkómen dat we te veel doen en we hebben deze dagen vooral heel hard nodig om onze prioriteiten helder te blijven zien. Want als we gewoon altijd maar doorwerken en doorstuderen en doorhobbyen… waar blijven wij dan in dat plaatje? Geloof me, af en toe een uurtje rust is niet genoeg. We hebben oplaaddagen nodig. Dagen dat we even niets te maken hoeven te hebben met al onze verplichtingen en verantwoordelijkheden en gewoon… mogen doen waar we zin in hebben. En dan écht.
Voorkomen
Mijn dagen in bed vorige week hebben dat voor me gedaan: ze hebben me doen beseffen dat ik vaak te veel van mezelf vraag op het gebied van school en al mijn hobbyprojecten en dat het niet alleen goed is om af en toe de lat ietsjes – of een flink eind – naar beneden te halen, maar ook om af en toe een dag gewoon alleen maar spelletjes te spelen of te rommelen met mijn roman of te lezen of series te kijken als ik daar zin in heb. Je moet het zien als het voldoen aan je balansbehoefte: als je jezelf af en toe vrij geeft, voorkom je dat je lichaam je ertoe dwingt om vrij te némen, en dat is nog veel vervelender en lastiger.
Geef jij jezelf wel eens vrij?
Wat een mooi artikel dat precies op het goede moment komt voor mij. Ik heb deze week hard gewerkt en heb ook na werktijd nog veel dingen afgerond, soms tot laat. Ik vind het echt heel lastig om te niksen en mezelf eens vrij te geven, terwijl dat me ontzettend goed kan doen. Vandaag heb ik gelukkig een knutseldagje met een vriendin op de planning staan. Telt dat ook als een dag vrij? Het voelt in ieder geval heerlijk 🙂
Romy onlangs geplaatst…12 vrolijke truien met bloemenprint voor de winter
Haha dat telt zeker! Juist tijd maken voor dat soort leuke dingen is heerlijk, want dat biedt lekker even afleiding en een break tussen alle dagelijkse verplichtingen door!
Ik geef mezelf zelden vrij.. En dat breekt mij soms enorm op. Ik blijf streng voor mezelf en blijf me schuldig voelen. Zo lastig.
Emmy onlangs geplaatst…Lord of Shadows (The Dark Artifices #2) – Cassandra Clare
Snap ik ook hoor, zelfs op vrije dagen voelt het soms alsof ik te weinig doe… dus makkelijk is het zeker niet. Maar neemt niet weg dat het toch heel belangrijk is om het te blijven doen, eventueel meer in de vorm van momentjes vrij geven en dat uitbouwen naar dagen.
Hoi Vief, ik heb het gelezen. Ik brgrijp het goed, dat je een paar dagen ziek was oververmoeid. Je bent altijd zo actief. Je moet een beetje meer aan je zelf denken. Ik hoop dat het weer wat beter is nu, lieve Vivian. Oma ❤️❤️
Ik ben minder streng voor mezelf geworden en geef mezelf zeker wat vaker rust/een break 🙂
Mooi artikel! Ik vind niks doen of een dagje vrij nemen echt lastig soms… Met mijn controle-drang en mijn werkdrang. Dus dat is iets waar ik aan ga werken denk ik 🙂
Nikita onlangs geplaatst…Humor overwint alles!
Het is ook zeker niet makkelijk, maar wel goed om aan te werken inderdaad 🙂
Mooi geschreven! Ik heb het probleem dat ik vooruit ga plannen, ook als ik een ‘dagje vrij’ voor mezelf neem. Pas wanneer een afspraak op het laatste moment niet door gaat kan ik echt uitrusten, want dan heb ik niet de tijd gehad om een to-dolijstje te maken voor mezelf. Drama is het.
Rianne onlangs geplaatst…Mijn eerste ervaring met boulderen