Goede dagen

Eigenlijk wilde ik een artikel schrijven over hoe het met mij gaat, met mijn gezondheid en gewoon in het algemeen. Over dat ik soms weinig energie heb, last heb van pijntjes en peesontstekingen, veel dagen heb waarop ik gewoon teveel doe, me soms een beetje lamlendig voel omdat ik de structuur mis, het lastig vind om elke dag iets nuttigs te doen omdat ik in een soort sleur raak… dat wilde ik allemaal opschrijven. Maar dat lukte niet, want ik vond het zo negatief klinken. Zo zeurderig en zelfs een beetje ondankbaar. En laatdunkend, want jullie weten dit waarschijnlijk allang. Dus toen las ik dit mooie stuk van Lisanne en toen dacht ik… nee. Weet je wát ik ga doen? Iets schrijven over waarom ik gelukkig ben. Omdat het kan, en omdat ik daar vrolijk van word – vrolijker dan van schrijven over wat er vervelend is in mijn leven.

Het is oké

Dit is een beetje het punt: er zal altijd wel iets zijn. Dat klinkt misschien stom, maar het is wel zo: ik heb maar heel weinig dagen waarop ik me de hele dag top voel. Eigenlijk heb ik die dagen helemaal niet, bedenk ik me nu: dat heeft namelijk niemand. Er zijn gewoon altijd wel dingetjes die niet zo leuk zijn, en dat is oké. Want dat hoort er nu eenmaal bij: het leven is niet altijd leuk en een mens zijn is lang niet altijd makkelijk, maar juist door de dingen die niet leuk en niet makkelijk zijn, ontdekken we weer wat wél leuk en wat wél makkelijk is, juist daardoor kunnen we de goeie dingen veel beter leren waarderen.

Het is niet altijd makkelijk om gelukkig te zijn of om mezelf gelukkig te maken. Soms lukt het helemaal niet: soms zijn er dagen waarop ik wel weet waarom ik gelukkig kan zijn, maar het gewoon niet voel omdat ik moe ben of niet lekker in mijn vel zit, veel pieker of teveel van mezelf vraag of in de war ben over dat dingen niet gaan. maar die dagen mogen er ook best zijn. Ik weet inmiddels dat dat mag en ik weet dat het juist die dagen zijn waarop ik dingen te weten kom over mezelf: juist als ik me niet super voel, kom ik erachter waardoor dat komt en wat ik daaraan zou kunnen doen. En juist dat soort dagen zijn af en toe nodig om tot mezelf te komen en weer even een soort reset te maken. Dat is gewoon oké. Niemand is altijd gelukkig, niemand hoeft altijd gelukkig te zijn: soms is het juist heel fijn en heel goed om een dagje ongelukkig te zijn. Een dagje alleen maar met de kat knuffelen en opschrijven wat er stom is en je afreageren op bubbleshooting-spelletjes. Dat is gewoon goed. Dat mag. Het voelt misschien stom, maar het mag. En: net als pijntjes, onzekerheden, frustraties, aanvallen van moeheid en noem het allemaal maar op gaat het weer over. Als ik me heb verstapt en een spier in mijn voet voortdurend pijn doet, weet ik dat dat niet eeuwig zo blijft. Als ik moe en lamlendig ben door het gebrek aan structuur, weet ik dat er straks weer school en stage zullen zijn. als ik moe ben of pijn in mijn hoofd of buik heb, neem ik een paracetamol en richt ik me erop dat het morgen misschien weer beter zal zijn.

Wat mij gelukkig maakt

En intussen sta ik eventjes stil bij alles wat mij gelukkig maakt, alles wat goed en fijn is in mijn leven. Mijn blog en daarmee bezig zijn, mensen die mijn blog lezen en erop reageren, de persoonlijk groei die ik doormaak door aan mezelf te werken, mijn familie die er altijd voor me is, vrienden die begrijpen hoe ik in elkaar zit en die me steunen, dat mijn gezondheid stabiel is waardoor ik veel meer goede dan slechte dagen heb, mooie boeken kunnen lezen en mooie films en series kunnen kijken en daarvan kunnen genieten, energie krijgen van de dingen die ik leuk vind, dat ik al zoveel bereikt heb ondanks alle beperkingen, dat ik sterk en krachtig ben geworden van alles wat er in mijn leven al is gebeurd en wat er nog gebeurt, simpelweg de persoon die ik ben, mooie herinneringen aan van alles en nog wat, erkenning krijgen voor wie ik ben en wat ik kan, leuke dingen doen en het beste uit mijn mogelijkheden halen, dat ik mijn dromen kan waarmaken op een manier die bij me past en daarin blijf volhouden, dat het me steeds beter lukt om te doen wat echt het juiste is en om goed voor mezelf te zorgen, alle mogelijkheden die ik heb om volop te leven en te genieten, alle mogelijkheden die ik misschien in de toekomst nog zal hebben, de wetenschap dat ik bijna dagelijks ga slapen met een goed gevoel over mezelf en mijn leven en met datzelfde gevoel bijna dagelijks wakker word, simpelweg de manier waarop ik in elkaar zit en hoe mijn leven eruitziet…

Ja, soms is het moeilijk. Soms zijn er dagen waarop ik het gevoel niet heb dat bovenstaande dingen  me echt gelukkig maken. Maar er zijn ook heel veel momenten waarop me simpelweg een gevoel van geluk overspoelt, een gevoel alsof ik zeef en gewoon alles aankan, een gevoel dat alles goed is en dat het niet uitmaakt welke dingen, goed of slecht, er zullen gaan gebeuren omdat ik er in het slechtste geval alleen maar sterker en in het beste geval alleen nog maar gelukkiger van word. Een gevoel dat mij alleen al heel gelukkig maakt omdat het dat gevoel is wat niemand mij meer kan afpakken, zelfs al zou ik me de rest van mijn leven niet meer zo voelen: dit is hoe ik me nu voel en dat is waar het voor mij allemaal om draait. Dat geluk, waarvan ik weet dat het lang niet voor iedereen vanzelfsprekend is, het besef van dat geluk en dat ik dat grotendeels zelf heb gecreëerd. Dat geluk. Dat maakt mij trots en gelukkig en het geeft mij onwijs veel energie.

Dat moest ik even kwijt. O ja, en dan nog even dit: jullie zijn ook deel van mijn geluk, jullie als bezoekers die langskomen en lezen wat ik te zeggen heb, jullie die stilletjes meelezen of trouw reageren of op welke manier dan ook bij mijn blog betrokken zijn: jullie maken me ook gelukkig. Jullie doen mij ook vaak beseffen dat het allemaal niet uitmaakt wat er op mijn pad komt, dat het erom gaat wie ik ben en dat ik op mijn eigen manier geweldig ben. Dus. Jullie zijn ook geweldig <3 En dankjewel aan Daisy die ook een artikel schreef dat me inspireerde dit stuk te schrijven, of beter gezegd: een artikel dat me inspireerde eens kritisch naar mijn geluk te kijken. Daardoor ben ik me er nu veel bewuster van geworden, en dat voelt dus heel fijn.

Wat maakt jou gelukkig?

You may also like...

3 Comments

  1. Lieve Vivian, ik heb. Je blog gelezen, en ik vind het fijn om te lezen hoe jij je voelt, Soms niet goed en dan ben je moe, maar ik vind het zo goed, dat je steeds weer lichtpuntjes ziet, en dan weer de zonkant ziet!! Ik hoop dat je dit vol kan houden !!
    Liefs Oma XXX,

  2. Wauw, echt heel erg mooi geschreven! Goed om even stil te staan bij wat je gelukkig maakt, wat je écht gelukkig maakt. 🙂

  3. Ik vind het echt ontzettend knap dat je op deze manier naar het leven kunt kijken Vivian! Mijn lichaam wil soms ook niet en dan kan ik me echt ellendig voelen, en soms moet ik dan denken aan mensen die chronisch ziek zijn. Het lijkt me heel moeilijk, want wat je zelf ook als schrijft: het zal altijd een beetje zo gaan. En natuurlijk mag je af en toe een wat mindere dag hebben!
    Liefs!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

[instagram-feed]