Het is een welbekend scenario voor de meeste bloggers: je hebt gezwoegd en geploeterd op een artikel, je bent er helemaal tevreden over en glundert omdat het staat te schitteren op je homepagina. Vol verwachting en ongeduld check je je sociale media en natuurlijk je blog in afwachting van de mooie reacties die er ongetwijfeld gaan komen. Maar terwijl je hoopte – verwachtte misschien wel – dat er om negen uur ’s ochtends al wel een keer of vijf gereageerd zou zijn, staat de teller dan nog steeds op nul. Of misschien op één. En ook gedurende de verdere dag en misschien zelfs wel de week blijven de reacties uit. Je bent teleurgesteld. Hoe kon dat nou toch gebeuren? Wat heb ik fout gedaan? Waarom houden ze niet meer van me?
Soms is het gewoon even wat minder
Hoe vervelend het ook is om geen reacties te krijgen en hoe sterk die negatieve gedachten ook gaan malen en circuleren, soms moet je je erbij neerleggen dat het even niet zo stormloopt op je blog. Ik heb ook periodes dat ik al snel aan de 20 reacties zit (mijn eigen sub-comments meegerekend) en daarna volgt vaak een soort dipje waarin ik de 5 reacties soms niet eens haal. Dat ligt niet per se aan jou, het is net als het weer: het kan niet altijd mooi blijven. En het kan ook niet altijd koud blijven: de reacties zullen heus wel weer op gang komen. Dat is goed om te onthouden. Bovendien leer je juist daardoor de positieve reacties meer waarderen!
Het is geen tweerichtingsverkeer
Hoewel het natuurlijk niet voor alle bloggers zo hoeft te gelden, geloof ik heilig in tweerichtingsverkeer: bloggers bij wie jij structureel en inhoudelijk reageert, zullen ook sneller iets achterlaten onder jouw content. Wordt er wat minder gereageerd op jouw blog, dan kan dat twee oorzaken hebben: of je zit zelf in een dip met het reageren op de blogs die je gebruikelijk bezoekt, of de mensen die reageren hebben een blog die jij niet bezoekt en verwachten ook tweerichtingsverkeer. Probeer daarom altijd aandacht te besteden aan de blogs áchter de personen die comments plaatsen: is het niks voor jou dan is het niks voor jou, maar probeer het wel. Return the favor!
Op zoek naar tips waarmee je zorgt voor een reactievriendelijke blogpost? Check dan dit artikel van Blogaholic!
Je hebt geen call to action
Als je reacties wilt krijgen, moet je daar zelf voor zorgen. Niet door er expliciet om te vragen in je post of op sociale media (reageer je alsjeblieft op mijn artikel?) want dan ben je al snel aan het smeken en dat motiveert. Nee, wat je moet proberen is om altijd een call to action in je artikel te verwerken. Meestal is dat een vraag, in de zin van ‘’hoe denk jij hierover’’ of ‘’wat is jouw advies’’ en dan zo prikkelend en activerend mogelijk geformuleerd. Je mag ook best een beetje uitlokken en provoceren, want het is de bedoeling dat mensen zich geroepen voelen om te reageren, dat ze het idee krijgen dat hun mening ertoe doet. Heb je geen call to action, dan verklein je daarmee ook de kans dat er gereageerd wordt. Denk hieraan, ook als je het idee hebt dat het niet past bij het betreffende artikel: er is altijd wel een invalshoekje te bedenken!
Je content is het niet waard
Tja, dat is een beetje de harde waarheid. Geen reacties krijgen betekent niet meteen dat je jezelf verwijten moet gaan maken, maar het is wél wijs om na te denken. Kijk bijvoorbeeld naar de artikelen waar je wél heel veel reacties op hebt gekregen: wat zit daarin dat je mist in je huidige content? Is het een persoonlijke touch, een inspirerend inzicht? Een stellige mening? Een bepaalde onderwerpskeuze? Het kan natuurlijk zo zijn dat men niet reageert omdat het gewoon niet hun cup of tea is, maar ook daar moet je bij stilstaan: ik trek een bepaald publiek aan met bepaalde content dus dan wil ik ook zorgen dat die content er is (zolang je daar zelf natuurlijk achter staat). Ga je ineens over iets heel nieuws schrijven, dan kan dat verfrissend zijn – maar het kan ook iets zijn waar je bezoekers gewoon niets mee hebben. Of misschien was je schrijfwerk niet op z’n best. Hoe dan ook: probeer na te denken over wat het zou kunnen zijn in je inhoud waardoor mensen niet willen reageren en kijk of je daar iets mee kunt. Forceer het niet, maar wees wel eerlijk.
Een mooie richtlijn waarmee je kunt proberen reacties te krijgen is deze: schrijf content waar je zelf op zou willen reageren en bedenk waaróm je daarop zou reageren. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat het ook zo werkt voor je bezoekers, maar hé… soort zoekt soort. Het is het proberen waard!
Waar denk jij dat het aan ligt als je geen reacties krijgt?
Wat ik ook wel eens merk, is dat mensen wel reageren in een besloten facebookgroep waar ik mijn blog deel, of op mijn eigen facebookpagina. Misschien juist ook wel omdat dat iets persoonlijker is en minder openbaar. Soms ontstaan daar boeiende discussies met meningen die niet iedereen openbaar wil delen.
Daarnaast wordt mijn blog veel gelezen door lotgenoten, die het vaak wat zwaarder hebben dan ik en waarbij reageren soms teveel energie kost. Kan ik me ook goed voorstellen en dan ben ik ook net zo blij met hun trouwe facebooklike-klikjes als een uitgebreide reactie.
En ja, ik ben me er ook heel erg van bewust dat mijn blog niet ieders cup of tea is. Soms probeer ik dan ook wel eens een onderwerp erin te gooien waar meer mensen over mee kunnen praten.
Jacqueline onlangs geplaatst…Dans!
Je moet natuurlijk vooral blijven doen wat goed voor jou voelt 🙂 en wat fijn dat je via Facebook echt die interactie hebt!
Eerlijk gezegd denk ik daar nooit zo heel erg over na!
Zo simpel is dan geluk onlangs geplaatst…Even bijkletsen #4
Ik denk er nooit zo over na. Reacties krijgen is erg leuk, maar als ik wat minder reacties krijg dan is het gewoon zo. Zolang ik blij ben wat ik post en er veel plezier uithaal vind ik dat voldoende. Reacties zijn meer de kers op de (blog)taart.
Sas onlangs geplaatst…Update: Over hoe dat zit met ons huis
Dat is zeker waar, knap dat je daar zo sterk in staat!
Hele goede tips! Ik had het afgelopen week nog. Precies het gevoel wat je beschrijft en inderdaad. Het is ook net als het weer en schijnbaar was het artikel voor mij vooral leuk maar niet voor de lezers. Het geeft me wel een onzeker gevoel, aan de andere kant is het natuurlijk een leermoment en met deze tips en gedachten wordt dat alleen maar beter en fijner. Dankjewel!
Melle onlangs geplaatst…Vrijdag Kiekdag | Doe eens gek, een gouden lepel en sneak peek van een geweldige samenwerking
Je beschrijft ook precies hoe het voor mij voelt: onzeker, maar je gaat er toch over nadenken en dan kun je er een hoop uit leren inderdaad!
Ik merk dat er bij mij vooral onder recensies minder gereageerd wordt, maar die worden wel gelezen. En dat is ook prima, reacties hoeven niet altijd. Zeker als mensen zelf het boek (nog) niet gelezen hebben, kan ik me voorstellen dat ze liever eerst hun eigen mening vormen voordat ze het lezen bijvoorbeeld.
Aan de andere kant merk ik op mijn blog best wel het stukje ‘negativiteit verkoopt’. Niet dat ik negatief probeer te zijn, maar mijn recensie van een boek dat ik echt niet mooi vond trok ineens enorm veel bezoekers, en afgelopen week mijn artikel over wat de bibliotheek beter zou kunnen doen kreeg ineens voor mijn doen veel reacties. Ontzettend leuk natuurlijk, maar ik ga op dat gebied mijn blog daar niet op aanpassen; ik heb het zelf te hard nodig om positief te blijven 😛
Jantine onlangs geplaatst…Dewey’s Readathon
Er zijn inderdaad altijd onderwerpen, zoals negativiteit, die net wat meer triggeren en dat kan heel positief zijn 🙂
Ik denk er zelf niet altijd goed over na, maar dit artikel heeft mij nu wel aan het denken gezet. Veel mensen verwachten inderdaad tweerichtingsverkeer, maar ik merk ook wel aan mezelf dat ik de blogs van mensen die bij mij reageren wel vaker bezoek. De tips zal ik zeker even onthouden. 😀
judith onlangs geplaatst…Mijn to read-lijstje
Hoi! Wat een interessant artikel. (Nodigt zeker uit tot reageren!) Ik heb zelf pas sinds het begin van het jaar een blog, over persoonlijke anekdotes en flashbacks. Het is niet direct mijn bedoeling geweest om hier een publieke blog van te maken: ik wilde vooral voor mijzelf een soort grappig dagboekje gaan bijhouden. Inmiddels heb ik elke dag ongeveer 4-6 bezoekers (écht een beginnertje dus) en ik merk dat ik dat heel leuk vind. Wel ben ik me ervan bewust dat persoonlijke verhalen misschien wat minder interessant zijn voor de mensen die mij niet kennen en dat vind ik oké. Daarnaast is mijn blog qua lay-out heel basic: ik heb geen afbeeldingen of iets en dat vind ik voor nu prima. Wie weet hoe ik hier binnenkort over ga denken. Ik vind het zelf heel leuk om ook andere (kleine) blogs te bezoeken en te zien met hoeveel plezier er aan gewerkt wordt. Dat inspireert mij dan ook weer! Ik weet niet zo goed waar ik heen wil met deze comment, maar in ieder geval heb ik dus inzicht gekregen door jouw artikel! En ik voelde me uitgenodigd tot reageren 😀
Fijn weekend!! 🙂
Haha, bedankt voor je leuke uitgebreide reactie! Wat fijn dat het je zo’n inzicht heeft gegeven =D
Mooie tips en inderdaad herkenbaar.
Ingrid onlangs geplaatst…Briefpapier met print? Aan de slag met pen en potlood!
Ik merk (net als Jantine) dat er op recensies minder snel gereageerd wordt, maar qua statistieken worden ze wel het best bekeken. Blogposten met persoonlijke lading, die over van alles en nog wat gaan, komen wel reacties binnendruppelen. En ik begrijp dat ergens wel. Als ik even naar mezelf kijk: ik volg veel blogs en ik reageer ook graag, maar op recensies reageer ik bijna nooit. Ik heb eens nagedacht hoe dat zou kunnen komen.
Ik schrijf pas een reactie als ik iets kan toevoegen, als ik een vraag kan beantwoorden, of als ik dusdanig wordt geprikkeld met een blogpost. Recensies vind ik reuze interessant en erg leuk om te lezen, maar vaak heb ik er niks meer aan toe te voegen in een reactie. Ben ik het oneens, of roept het iets op, of heb ik er een vraag over, dan zal ik pas reageren. En als ik al wat wil zeggen, in de trant van ‘leuk, ik ben het met je eens’, dan heb ik dat vaak net zo snel op Twitter gedaan.
Luna onlangs geplaatst…Dewey’s Readathon April 2016! Hi there!
Ik heb jaren en jaren een blog zonder reacties gehad, maar had wel bezoek. Ik fotografeer en blog voor mijn plezier en dat werkt. Ik reageer graag bij anderen, leuk zo’n interactie. Maar idd soms posten mensen gewoon niets van mijn gading. Als je op zoek bent naar mama en make-upblogs dan kan je je ding bij mij ook niet kwijt, zo simpel is het.
Ik ben zelf niet zo’n reageerder… weet gewoon niet zo vaak wat ik moet zeggen. Daarom vind ik ‘like’knopjes op blogs altijd heel fijn. Zodat mensen toch weten dat ik de blog heb gelezen (en leuk vond 😉 )
En zelf schrijf ik niet per se voor de reacties, zoals hierboven gezegd wordt: het is een kers op de blogtaart als iemand reageert maar ik pas geen strategieën (meer) toe om reacties uit te lokken, ik heb het geprobeerd in het verleden maar het is gewoon niet mijn ding. Ik schrijf gewoon lekker wat ik zelf wil schrijven en dat is niet altijd reactiewaardig maar hopelijk wel lezenswaardig 🙂
Karen Mee onlangs geplaatst…Ik wou dat ik …
Bij jouw stukjes werkt dat ook heel goed hoor, die zijn van zichzelf al zo mooi dat je wilt reageren!
Oh dat is lief dat je dat zegt <3
Karen Mee onlangs geplaatst…Ik wou dat ik …
Best herkenbaar dat gevoel! Zelf hecht ik eerlijk gezegd echt meer waarde aan het aantal reacties dan aan het aantal views… Ik vind het gewoon zo fijn om te lezen wat andere mensen vinden van mijn schrijfseltjes. De vergelijking die je maakt met het weer vind ik heel toepasselijk. Die ga ik toch even onthouden 🙂 x
Hanne onlangs geplaatst…Mijn allereerste rijles!
Ja voor mij zijn reacties ook belangrijker dan views! (heb ik ook eerder iets over geschreven hihi)
Wat je beschrijft herken ik wel. Ik vind reacties altijd erg leuk om te lezen. Je krijgt daardoor direct een beeld hoe het artikel is overgekomen. En toch vind ik het niet erg als reacties even uitblijven. Dan was het artikel misschien meer voor mezelf bedoeld om op papier te zetten (of online, há!) dan voor een ander. En dat is ook goed. Mijn blog heb ik ook voor het plezier in het schrijven 🙂
Anne onlangs geplaatst…Mexican Style Portobella met Santa Maria
Goh, om je vraag te beantwoorden kijk ik even naar mijn eigen reactie-gedrag. Ik ben niet iemand die doorklikt wanneer er een reactie op mijn blog verschijnt en dan bij die persoon ook een reactie achterlaat.
Wel laat ik een reactie achter wanneer de inhoud van een blogpost interessant is. Of wanneer ik me ergens in herken. Of wanneer ik die afsluitende vraag wil beantwoorden. Wel merk ik dat ik sneller een reactie achterlaat bij een stuk dat inhoudelijk sterker is.
Ik heb immers de gewoonte om ook inhoudelijk te reageren. Bij een recensie van een boek dat me niet aanspreekt, of één dat ik nog niet gelezen heb zal ik niet snel reageren omdat ik er geen echte mening over heb.
zwartraafje onlangs geplaatst…Gekke dingen die een Boekenworm doet
Ik vind jouw uitgebreide inhoudelijke reacties altijd superfijn 🙂
Het hoeft niet per se te zeggen dat je blog niet gelezen wordt omdat die hoeveelheid reacties tegenvallen. Ik heb al geregeld gehad dat ik dacht “verdorie, die interactie valt hier tegen”, dat ik dan op het werk door collega’s aangesproken wordt. Of door kennissen die via Facebook volgen, of door familie. Allemaal mensen die in real life reageren als ze de kans krijgen, en niet op mijn blog. En dat is minstens evenveel waard; want zo kan je lekker praten over wat je schreef! Ik zal ook niet reageren op een blog omdat ik ‘moet’ reageren ook al heb ik daar totaal geen voeling mee, of vind ik de woorden niet. Ik heb liever oprechte reacties dan. 🙂
Nicky onlangs geplaatst…Ons droomhuis: parket
Helemaal waar, dat bedenk ik ook altijd: geen reacties betekent niet meteen dat het niet gelezen wordt!