Ik weet niet precies waar het door komt, maar de laatste tijd kijk ik veel vaker films: soms zet ik er op een doordeweekse avond eentje aan, of op een zondagmiddag samen met een vriendin… of ik ga in één maand tijd meerdere keren naar de bioscoop, en er zijn zelfs avonden dat ik twee films achter elkaar kijk. Het is een soort nieuwe vorm van ontspanning geworden: zak popcorn, kop thee en Netflix of Pathé Thuis – en ik vind het vooral fijn als ik op die manier films ontdek die al langere tijd op mijn verlanglijstje stonden. Heel vaak zijn het dan lekker luchtige films waar ik niet bij na hoef te denken en die me gewoon een goed verhaal vertellen waar ik om kan lachen of voor mijn part huilen – maar waar ik vooral bij weg kan zwijmelen. En in dit lijstje staan alleen maar ultieme zwijmelfilms!
Isn’t It Romantic: briljante klucht
Dé Valentijnshit van Netflix van dit jaar: Rebel Wilson (Pitch Perfect) schittert als Natalie, anti-romantica ten voeten uit, die na een klap op haar hoofd in – jazeker – een romantische komedie belandt, compleet met flashmobs, idyllische straatbeelden én natuurlijk de steenrijke en woest aantrekkelijke zakenman Blake (Liam Hamsworth, The Hunger Games) die als een blok voor haar valt. Misschien is al die romantiek helemaal zo slecht nog niet… maar hoe past Natalies beste vriend Josh (Adam Devine, When We First Met) in dat plaatje?
Het resultaat van dit alles is een compleet briljante klucht die de draak steekt met alle romcom-clichés – terwijl ze je tegelijkertijd op een zilveren dienblad worden voorgeschoteld. Knikjes naar iconische films als Pretty Woman, Crazy, Stupid, Love, The Wedding Planner en Serendipity zijn niet van de lucht en Wilson is zó goed in het aanstippen van alles wat er mis is in die zoetsappige zwijmelfilms – maar tegelijkertijd kan ze niet anders dan, net als wij, toch hoteldebotel verliefd worden en worden meegesleept in al die romantiek. Ik vond het heel tof dat ze het komische steeds afwisselt met het meer diepgaande en dramatische – en het heeft me zelfs echt aan het denken gezet over de invloed van alle romcoms en liefdesromans op mijn eigen gevoel van romantiek. Ik heb keihard gelachen, gegiecheld, gezwijmeld… oh ja, en die boodschap dat je leven geen romcom hoeft te zijn om liefde (of jezelf) te vinden is te gek. EN DAN DIE FLASHMOB OP HET EINDE. HELL YES. Briljante film.
Home Again: alles waar ik van hou in een romcom
Ja, en toen keek ik op dezelfde avond Home Again. Terwijl Isn’’t It Romantic me nog deed nadenken over alles wat er eigenlijk onzinnig en fout is aan dit genre, herinnerde deze film me even heel fijntjes aan ALLES WAAR IK VAN HOU IN EEN ROMCOM. Serieus. Reese Witherspoon (Sweet Home Alabama) speelt de net gescheiden, net veertig geworden moeder van twee Alice die min of meer per ongeluk drie jonge documentairemakers in huis neemt en, nou ja, nog net niet voor alle drie valt. Maar Harry (Pico Alexander, A Most Violent Year) George (Jon Rudnitsky, Set It Up) en Teddy (Nat Wolff, Paper Towns) veroveren zo snel haar hart en dat van haar dochters dat het al snel in een soort Three Man and a Little Baby/Three Man and a Little Lady-remake verandert die ongelofelijk goed werkt en zo lief en romantisch en hilarisch en schattig is dat de onzinnige plot er niet meer toe doet en je gewoon niet meer wilt dat het eindigt.
O ja, en dan verschijnt haar ex-man (Michael Sheen, Masters of Sex) ook nog eens ten tonele en wordt het helemaal doldwaas – en zelfs nog wel een beetje diepgaand en sterk. Ach wat, het is zo’n heerlijke film die je doet zwijmelen omdat je een man wilt die naar je kijkt zoals deze drie naar Reese kijken.
The Hundred Foot Journey: simpele feelgood
Dit is een beetje een simplistische film zonder veel vuurwerk, maar met alsnog een hoge feelgoodfactor waar ik me prima mee vermaakt heb. Helen Mirren (The Queen) speelt de rol van Madame Mallory, een conservatieve Franse haute cuisine-chef die het moet opnemen tegen een Indiaas gezin dat aan de overkant van de straat een eigen restaurant opent. Zoon Hassan (Manish Dayal, The Resident) is misschien wel de meest getalenteerde kok van de familie, maar gaat zich al snel aangetrokken voelen tot de keuken van Madame Mallory – en tot haar souschef Marguerite (Charlotte Le Bon, Berlin, I Love You).
The Hundred Foot Journey is vermakelijk, komisch en tegelijkertijd ontroerend en een beetje triest. Het is een behoorlijk rond verhaal met veel verhaallijnen en personages die allemaal een fijne portie aandacht krijgen: hoewel het soms wat kabbelt, was ik wel de hele tijd geboeid en gecharmeerd. Het mooiste aan de film is echter hoe de verhaallijn de twee werelden en culturen steeds dichter bij elkaar brengt, inclusief geestige wedijver en woordenwisselingen en foefjes. Het sfeertje van het idyllische Franse dorpje en de romantiek helpen ook. Een fijne film, maar verder ook niet veel meer dan dat.
We Bought A Zoo: perfecte zondagmiddagfilm
Typisch zo’n film waar eigenlijk geen kwaad woord over te zeggen valt. De plot zou het enige kritiekpunt zijn geweest – als het geen waargebeurd verhaal was geweest. Want dat is het wel: Matt Damon speelt Benjamin Mae, die na de dood van zijn vrouw op zoek gaat naar een nieuw huis en een nieuw begin voor hem en zijn twee kinderen – en hun perfecte huis blijkt vast te zitten aan een dierentuin. Ze hebben slechts beperkt de tijd om er samen met het personeel, onder leiding van oppasser Kelly (Scarlett Johansson) iets moois van te maken zodat de dierentuin door de inspectie komt én geopend kan worden voor het grote publiek.
We Bought A Zoo is eigenlijk gewoon een mooie film: het verhaal is bijzonder en ook nog eens bijzonder aandoenlijk – van de band die ze langzaam opbouwen met de dieren tot de manier waarop ze over hun eigen verdriet heen proberen te komen – en alle personages, van de makelaar tot de verschillende personeelsleden, hebben iets kleurrijks en tofs en worden ook echt leuk neergezet. Het is eerlijk en teder en op sommige momenten verlichtend grappig, het is subtiel romantisch en verrassend, er is mooie muziek en goed acteerwerk en je hoeft gewoon niet na te denken over wat je er niet leuk aan vindt want alles is leuk en vooral hartverwarmend. Tenslotte zou ik, als ik moest kiezen tussen dieren en mensen, kiezen voor mensen die van dieren houden.
Welke van deze films heb jij gezien?