Vivian 
Even een spelletje spelen. De groepsapps bijlezen. Facebook checken. Een paar Instagram-kiekjes liken. Het nieuws bijhouden via Twitter en NU.nl. Je takenlijstjes maken in Todoist, je notities bewaren in Evernote, altijd bij je documenten kunnen dankzij Dropbox. Een video kijken, of even snel iets googelen. Een route plannen. Een boek lezen. Muziek luisteren. Begint het je al te duizelen? Er zijn zo ontzettend veel dingen in ons dagelijks leven die we online doen, waar we onze telefoon of een ander apparaat met internet voor nodig hebben dat het soms wel lijkt alsof ons hele leven zich plugged in afspeelt. Het lijkt steeds minder wenselijk te worden om zonder telefoon te leven, want ons hele léven zit in dat ding. En zie daar de eenentwintigste-eeuwse valkuil: we weten het verschil tussen online en offline leven niet meer. Hoog tijd voor wat meer balans … maar hoe?
Altijd verbonden
Het zijn maar al te bekende scenario’s: tijdens het avondeten zit het hele gezin op zijn telefoon. Tijdens concerten en bij prachtige bezienswaardigheden zie je alleen maar telefoonschermpjes, Snapchatfilters en selfiesticks. Op internet wordt gediscussieerd over een verbod op smartphones op scholen, tijdens festivals en zelfs in de horeca. Het liefst zouden we onze telefoon aan onze hand vastlijmen en als je ons vraagt wat we zouden willen wensen, staan ‘’een telefoonbatterij die nooit leeg raakt en altijd onbeperkt wifi en data’’ ongetwijfeld op het lijstje. We vinden het heerlijk om altijd verbonden te zijn. En ik geef het ook grif toe: het is een fijn communicatiemiddel en een geweldige manier om jezelf te laten zien aan de buitenwereld en om vanuit je luie stoel en je eigen hometown tegelijkertijd ín de buitenwereld en over de hele wereld te zijn.
Te veel online
Maar er is ook een hele grote valkuil: dat ons leven zich meer online dan offline gaat afspelen. Ik merkte dat bijvoorbeeld laatst bij mezelf: ik was heel veel bezig met wat mijn volgende Instagram-foto moest worden en wat voor onderschrift ik daarbij kon zetten. Ik denk dat we dat allemaal wel doen: we grijpen heel snel naar onze telefoon om een foto te maken of iets te tweeten omdat het perfect tweetable of Instagram-ready is, en omdat we het gevoel hebben te móeten delen wat zich op dit moment in ons leven afspeelt. Maar als je jezelf in de weg gaat zitten met gedachten als ‘’ik heb het naar mijn zin maar ik wil nog een Instagram-snapshot maken en oohh wat kan ik hier nou voor foto van maken’’… dan klopt er echt iets niet. Tijd voor wat minder online en wat meer offline!
Balans zoeken
Zeg eens eerlijk: vind je zelf ook niet dat je soms te veel op je telefoon zit en te weinig in het leven staat? Zou je zelf niet ook graag willen dat je wat minder telefoondruk ervaart en wat minder geneigd bent om bij elk geluidje te kijken wat er online gebeurt? Zou je zelf ook niet graag wat meer balans willen tussen online en offline leven? Waarschijnlijk wel. En geloof me, het is helemaal niet zo moeilijk.
In het moment zijn
Het heeft heel veel te maken met focus: vaak is er een heel klein, maar heel eigenwijs deeltje van ons bewustzijn dat steeds bezig is met wat er online gebeurt, dat niets wil missen van leuke filmpjes en interessante statusupdates. Dát deeltje zorgt ervoor dat jij steeds naar je telefoon grijpt, ook als je gewoon lekker verdiept bent in een boek, film of serie én wanneer je gezellig uit eten bent of het naar je zin hebt tijdens een feestje of uitstapje. Maar je zult versteld staan van hoe goed je je kunt focussen en hoe je kunt genieten als je je telefoon gewoon in je tas of op je bureau laat. Het is echt niet zó moeilijk en het geeft een héérlijk gevoel! It’s called real life, you should try it.
Je mist heus niets
Zet de meldingen op je telefoon eens uit. Echt, ik meen het, het geeft zó veel rust als je niet van elk appje en Facebook-dingetje een prikkel krijgt. En nu we het toch over Facebook hebben: meld je meteen af van alle meldingen voor groepen en pagina’s, want negen van de tien keer ben je er toch niet in geïnteresseerd. En die spelletjes? Het zijn maar spelletjes! Niemand gaat dood als je een gig in Kim Kardashian: Hollywood met maar één ster afrondt of als je je dagelijkse Candy Crush-bonus niet binnenhaalt. En geloof me: als je wilt weten of er iets interessants is, dan ga je daar wel naar op zoek. Prikkels filteren is één van de beste dingen die je kunt doen om te zorgen dat je zonder stress gewoon kunt doen wat je tof vindt, zonder je tussendoor te moeten onderwerpen aan een eindeloos scrolfestijn.
Gooi de regels het raam uit
Een tijdlang wilde ik graag elke dag een Instagramfoto online zetten en iets tweeten. Elke dag Goodreads updaten en op Facebook laten weten welke film of serie ik kijk. Tot ik het zat werd. Want het gaat steeds meer lijken alsof je alleen maar dezelfde dingen doet en dan ga je je schuldig voelen omdat je leven niet interessant is en dat slaat echt helemaal nergens op. Niemand zegt dat je elke dag moet posten. Niemand zegt wát je moet posten. Gooi die regels het raam uit, post iets wanneer je wilt, bijvoorbeeld gewoon als je je enthousiasme wilt delen. Post niet om het posten. Post omdat je wílt posten.
Wees productief
Je telefoon is echt een geweldige afleidingskatalysator. Maar niet alleen je telefoon: ook je tablet en laptop kunnen je enorm afleiden van dat wat je eigenlijk moet doen. Let maar eens op wat er gebeurt als er een internetstoring is: ik merk altijd dat ik dan veel sneller opsta, dat ik meer lees en dat ik met gemak vier blogposts in een uur tijd kan schrijven. Het zorgt voor zó veel meer productiviteit als je je telefoon kunt laten liggen! Daarom sluit ik soms ook heel bewust mijn browser af, leg ik mijn iPad buiten zicht en keer ik het display van mijn telefoon van me af. Over eyeopeners gesproken.
#nofilter
Een balans vinden tussen online en offline is echt niet zo moeilijk: je hoeft je telefoon echt niet cold turkey af te zweren, maar laat ‘m gewoon eens wat vaker in je tas zitten en stop met steeds alles op Instagram te willen zetten. Online gaan is fijn als je wilt delen dat je enthousiast wordt van iets, als je de hoogtepunten van je leven wilt delen of juist eerlijk wilt zijn over hoe het met je gaat. Maar laat het niet in de weg staan van het echte leven, want dat is zó veel leuker en mooier dan de online wereld ooit kan zijn. Vergeet niet dat het echte leven geen filter nodig heeft, dus probeer dat er ook niet overheen te plakken: een filter kan nooit de kracht en magie van goede gesprekken, lange lachbuien, verrukkelijk eten, briljante hersenspinsels of gewoon een mooi moment vatten. Je telefoon is nooit je leven.
Hoe vind jij de balans tussen online en offline leven?
Sociale media, het is een tijdje een gevechtje geweest. Ik werd me ongeveer een jaar geleden bewust van mijn overdadige gebruik en dat het mijn leven aan het overnemen was. Ik heb al vaker een week of twee zonder sociale media gedaan omdat ik dan afkick en het dan veel fijner is. Sociale media is heel leuk en kan fijn zijn om contact te houden. Maar het moet gewoon je leven niet overnemen. Momenteel besteed ik (op een schooldag van gemiddeld 7-8 uur) 1 uurtje aan sociale media per dag. En daarbij mag je Instagram, Snapchat en Facebook rekenen. En ik vind dat prima. Want ik heb niet het gevoel dat mijn sociale media vol staat op dit moment met allerlei nieuwtjes die ik nu direct moet weten. Het zal er morgen ook nog staan, en zo niet dan is dat jammer.
Ik ben net als jij een boekenwurm, en ik denk dat mijn boeken me ook hebben doen inzien voor een deel hoe verslaafd ik aan het raken was. Vroeger kon ik prima een uur aan een stuk doorlezen zonder gestoord te worden. Deze vakantie was dat echter anders. Mijn smartphone en iPad lagen op bed, eentje lag op te laden en de andere lag gewoon bij me. Op zijn plek. En als ik mijn boek las, zag ik ze beide uit mijn ooghoeken liggen. En ik kon amper een halve pagina lezen zonder aan mails, sociale media en meldingen te denken. En het ergste was, de discipline om terug naar het verhaal te gaan was er niet. Dus na amper een halve pagina was ik alweer afgeleid en keek ik alweer op mijn iPad. Dat maakte mij echt ongelukkig. Want je moet weten, lezen is mijn houvast als het moeilijk gaat. Pak mijn boeken af, en ik wil eigenlijk gewoon niet meer leven. Zo dramatisch is het wel met mij. Mijn boeken hebben me namelijk echt al door zoveel heen geholpen. Dus ja, dat ik niet meer geconcentreerd kon lezen daardoor maakte mij echt ongelukkig en mijn stemming de volgende dagen was echt slecht. Daar besloot ik iets aan te doen, en als ik nu lees liggen ze niet meer in mijn ooghoek of zelfs in een andere kamer. Sociale media moet mijn leven gewoon niet overnemen. Want het is leuk, maar het echte leven is nog zoveel meer waard.
Toen je schreef over gesprekken, dat sociale media dat ook neit kan vervangen moest ik ook aan iets denken. Ik heb op school een leerkracht die mijn vertrouwenspersoon is. Inmiddels heb ik geen les meer van die leerkracht, maar als ik een probleem heb kan ik er nog wel bij terecht. En het is twee keer tot nu toe voorgevallen dat hij het veel te druk had en het uiteindelijk in een mailtje is opgelost. Ik vind dat jammer, maar ik snap het wel. Een mens kan zich nu eenmaal niet in duizend tegelijk verdelen. Maar ik merk wel als ik moet kiezen tussen een antwoord via mail of een echt gesprek, ik toch het meeste deugd heb van een gesprek.
Oke, mijn reactie is immens lang geworden, maar ik ben hier al een tijdje mee bezig en daardoor heb ik nogal veel gedachten bij blogposts over sociale media haha 🙂
Nikita onlangs geplaatst…Persoonlijk ~ Hoe onzekerheid mijn leven kapotmaakte…
Wat lief dat je de tijd hebt genomen om zo uitgebreid te reageren! Ik snap je helemaal hoor, ik kijk ook altijd heel snel op mijn telefoon als-ie bij me in de buurt ligt terwijl ik eigenlijk aan het lezen ben. En dan is het juist goed dat je van jezelf beseft dat je er te veel mee bezig is, op zo’n manier dat het je wegtrekt van wat je eigenlijk wilt doen, en dat het dan écht tijd is om actie te ondernemen. Dat heb je dus heel goed gedaan 🙂
Heel tijdje geleden ook een artikel over geschreven… Ik mis echt genoeg. Ben bijna nooit online, lees geen nieuws, zie geen nieuws, hoor alleen af en toe wat. Zoveel rustiger. Ook heb ik specifiek offline dagen. Lekker veel missen is mijn nieuwe motto 😉 Als het echt belangrijk is, weten mensen me wel te vinden.
Groot gelijk inderdaad! Ik zoek het nieuws ook eigenlijk niet op, al kom ik het wel tegen via Facebook en soms via NU.nl. Ik hoor wel vaker van mensen die geen nieuws kijken/lezen, maar ik geloof dat ik het dan nog wel gewoon fijn vind om te weten wat er in de wereld gebeurt, ook al is het vaak narigheid.
Mooie blog Vivian. Ik ben het helemaal met je eens. Ik gebruik zelf ook veel social media, maar het frustreert mij tegelijkertijd enorm. Ik vraag me geregeld af, waar is het échte contact gebleven? Ik praat liever met iemand face to face dan dat ik via een bericht op Facebook mijn gevoel deel omdat ik het niet kwijt kan.
Kimberley onlangs geplaatst…Energiegrens
Daar sluit ik me helemaal bij aan: een persoonlijk gesprek is heel erg veel waard, vaak meer dan een online gesprek!