Susin Nielsen is de Lemniscaat-auteur van Wij zijn allemaal moleculen en Optimisme is dodelijk. Lemniscaat staat er tegenwoordig om bekend dat ze soms zomaar even een toffe auteur voor een weekendje naar Nederland halen, en dat was nu ook het geval met Susin! Vrijdag 10 maart was ze bij Donner voor een interview en meet-en-greet en daar was ik bij. Na lang twijfelen, dat wel, want ik ben er niet zo’n fan van om auteurs te ontmoeten voordat ik minstens één boek van ze heb gelezen – want ik wil graag iets persoonlijks kunnen zeggen of vragen en dat gaat lastig als je de boeken niet gelezen hebt. Maar toen ik vorig jaar naar Laure Eve en Kass Morgan ging, was het ook eigenlijk heel gezellig zónder de boeken te hebben gelezen, dus ik dacht… waarom ook niet! Ik wil ook geen spijt krijgen dat ik niet ben gegaan.
Gezelligheid
Eén van de meiden met wie ik naar Donner ging om Susin te ontmoeten, zei ook nog heel treffend: zo’n event is ook altijd gewoon supergezellig, dus dan maakt het nog minder uit of je iets van de auteur hebt gelezen. En eigenlijk is dat ook zo! Natuurlijk zou ik niet zo snel naar een auteur gaan van wie het werk me niet aanspreekt, maar feit is wel dat het altijd gewoon enorm leuk is. Er is altijd hilariteit, er zijn altijd grappige momentjes en de auteur zelf is vaak ook gewoon heel tof en gezellig als mens. Ook nu weer was het gezelligheidsgehalte hoog: ik was er met een paar toffe boekenmeisjes – waaronder Katja en Joelle – en dat was gewoon fijn. Lekker even lol maken en het gewoon leuk hebben samen!
Interview met Susin
Maar natuurlijk waren we er ook voor Susin! Zij werd eerst geïnterviewd door iemand van Donner en dat was echt heel leuk. Ze vertelde ontzettend veel over het schrijven en haar boeken, en dat vind ik altijd tof omdat je dan echt te weten komt hoe het allemaal tot stand is gekomen. Zo vertelde Susin dat ze een tijdje heeft geschreven voor de televisieserie Degrassi en dat ze van daaruit is gaan werken aan haar eigen boeken. Wij zijn allemaal moleculen is voor een groot deel gebaseerd op haar eigen puberteit: de eerste jaren was ze vooral zoals Stewart en daarna meer zoals Ashley – van bolleboos naar populair meisje dus. Daarnaast vertelde ze leuke anekdotes over de titels van de boeken, haar eigen crazy cat lady-karakter en haar tijd bij de televisie.
Lachen, huilen en schrijven
Susin vertelde ook wat meer over de boodschap van haar boeken. Een lezer vertelde dat ze door het boek zowel moest lachen als huilen en Susin reageerde met: ‘’That’s my goal, to make you laugh AND cry.’’ Dit past ook heel mooi bij wat ze even later vertelde: dat ze het belangrijk vindt om in haar boeken personages te hebben die uniek en divers zijn en waar lezers zich in kunnen herkennen. Daarnaast wil ze ook altijd dat haar boeken iets van hoop en optimisme, maar ook iets van de realiteit van het leven zelf hebben zodat het allemaal écht blijft. Dat vond ik heel erg mooi! Ik stelde zelf de vraag wat voor advies ze had voor andere aspirant-schrijvers en ze zei dat het vooral ontzettend belangrijk is om veel te lezen, veel te schrijven – ook als je er geen zin in hebt – en om schrijfcursussen uit te proberen.
Vingerhaken
Na het interview las Susin nog een stukje voor uit Wij zijn allemaal moleculen – na dat stukje zat iedereen al zo’n beetje te snikken, dat was ook wel bijzonder – en toen stond er nog een keileuke activiteit op het programma: de hoofdpersoon in Susins boek Optimisme is dodelijk is onwijs creatief, dus ze had bij wijze van wedstrijd bedacht dat we konden gaan vingerhaken. Je hebt een bolletje wol en daar ga je dus mee haken. Het was heel leuk en grappig om te proberen, maar we waren er niet echt goed in haha. De winactie die eraan verbonden was – een niet-vertaald boek van Susin – werd dus gedaan via loting, maar het was wel leuk om te doen!
Wat een leuke vrouw!
Ik vond het ontzettend leuk om Susin te ontmoeten! Het is een heel erg leuk mens, spontaan en grappig en vrolijk maar ook echt een talent in het vertellen van verhalen en anekdotes. Ze stelde ook echt vragen aan ons en vond het duidelijk enorm leuk om met ons te praten. Tijdens het signeren nam ze echt persoonlijk de tijd voor een praatje en een handtekening en dat vond ik supertof! Ik ben nu wel heel nieuwsgierig geworden naar de boeken, maar deze ervaring heb ik alvast in the pocket!
Heb jij wel eens een auteur ontmoet van wie je nog niets had gelezen?