Bloep-die-die-bloep-bloep-bling! Wanneer op maandagochtend de bekende sms-toon uit mijn telefoon klinkt, bevind ik me nog in dat dromerige schemergebied tussen slapen en waken. Dat gebied waarin je jezelf van zo’n beetje alles kunt overtuigen – bijvoorbeeld dat er een zeventienjarige versie van Mick Jagger op de oprit staat te wachten om je een lift naar school te geven. Of dat je favoriete boekenreeks is geëindigd met een bevredigend laatste deel, in plaats van iets wat daar volgens de auteur zogenaamd op moet lijken. Of dat je de avond hiervoor níet de ergste ruzie van je relatie met je vriendje hebt gehad. Correctie: de enige ruzie van je relatie.
Eerste indruk
Elke dag maandag had ik al een flink aantal keer voorbij zien komen: in de boekhandel, op blogs, op de website en sociale media van Blossom Books en eigenlijk overal wel. De kleurrijke cover vond ik leuk, maar op de één of andere manier trok het boek me niet echt: het leek me een beetje duf, oppervlakkig, kinderlijk misschien… zo’n boek dat niet echt ergens over gaat. Maar toen zag ik het in Mofibo staan, en omdat ik op zoek was naar een boek voor tussendoor dacht ik oh waarom ook niet en begon ik erin. En vreemd genoeg zijn het vaak juist die tussendoor-boeken die heel erg leuk blijken te zijn!
Waar het over gaat
Ellie beleeft de verschrikkelijkste maandag van haar leven. Het regent pijpenstelen, haar ouders hebben ruzie, er gaat een vogel dood, de band met haar beste vriend én haar grote liefde staat onder hoge spanning, ze verknalt haar speech voor de leerlingenraad én haar try-out voor het softbalteam en o ja, dan maakt haar vriendje het ook nog eens uit. Maar als ze de volgende ochtend wakker wordt… is het weer maandag. En de dag daarna ook. En de dag daarna óók. Terwijl Ellie elke dag wanhopig probeert om te voorkomen dat haar relatie stukloopt, komt ze er langzaam maar zeker achter dat er misschien andere dingen zijn die ze moet fixen…
Wat ik ervan vond
Elke dag maandag was een cadeautje: een boek dat heel onverwachts gewoon ontzettend leuk was. Het leest heel vlot en fijn weg en vanaf het begin is het gewoon het perfecte boek om mee te ontspannen, om je gedachten mee te verzetten en jezelf te vermaken. De sfeer is lekker luchtig en vermakelijk en het verhaal is écht heel kleurrijk: het leest als een aaneenschakeling van anekdotes die een vriend je vertelt, maar het is ook als een liedje van Taylor Swift: vrolijk, herkenbaar, levendig en toch ook gevoelig en oprecht. Het is grappig, de personages zijn lekker levendig en echt en het is schattig. Zo schattig. En zo leuk!
Origineel
O, en laten we het even hebben over hoe origineel het verhaal is. Toen ik klein was, heb ik een keer de film Groundhog Day gezien: dat is ongeveer hetzelfde principe (een dag die steeds herhaald wordt) maar in Elke dag maandag is dat veel leuker uitgewerkt. Ik was tijdens het lezen steeds onwijs benieuwd wat de volgende maandag zou brengen en daardoor blijft Brody je prikkelen om verder te lezen. En elke maandag is ook echt weer verfrissend: ik was bang dat het misschien saai zou worden om elke dag steeds opnieuw beschreven te zien, maar dat was helemaal niet zo. Dat gezegd hebbende: hier komt ook het eerste kritiekpuntje vandaan. Ik vind wel dat er echt HEEL VEEL gebeurt op één enkele dag. Serieus… een toets, een verkiezingsspeech, een try-out, een gesprek met de studiebegeleider, een trouwdag, een leesclub én een kermis? Dat is wel érg toevallig…
Identiteitsontwikkeling
Wat ik zo leuk vind, is hoe Ellie verandert na elke nieuwe maandag. Wat dat betreft is een serie van déja vu’s echt het uitgelezen decor voor een stukje identiteitsontwikkeling! In het begin is Ellie al meteen een heel tof personage omdat ze zo lekker down-to-earth is en echt een persoonlijkheid heeft. Later vond ik het een beetje irritant dat het zo lang duurt voordat ze beseft dat ze alles steeds opnieuw beleeft, maar als ze dat eenmaal doorheeft… dan komen de thema’s echt heel mooi uit de verf. Ik vind dat Brody dat heel mooi heeft gedaan: enerzijds is het pijnlijk maar ook mooi om te zien hoe Ellie zichzelf steeds opnieuw uitvindt (soms niet ten goede) en toch enorm groeit in wie ze is, en anderzijds leert ze echt een aantal heel mooie lessen over keuzes en kansen en geluk. En dan heb je dus een identiteitsontwikkeling waar je u tegen kunt zeggen!
Om van te houden
Oké, laten we eerlijk zijn: het einde is voorspelbaar. Dat zie je gewoon van mijlenver aankomen. Maar… dat is niet erg, want de rest van de verhaallijn zit écht heel goed in elkaar, vol verrassingen en ontwikkelingen en nieuwe perspectieven. Ik vind het echt knap van Brody dat ze zoveel verschillende thema’s en plotlijnen aan bod heeft kunnen laten komen zonder dat het een rommeltje wordt. Er zitten echt mooie, aandoenlijke scènes in en er is een extra laagje symboliek dat ik heel mooi gevonden vind: ze verwerkt The Breakfast Club, liedteksten, gelukkoekjes en een kermisspel er op zo’n manier in dat het echt een betekenis krijgt. Ik hou daarvan. Het is echt een boek om van te houden.
Conclusie
Elke dag maandag is een onwijs leuk boek met een hoog feelgood-gehalte dat ook écht goed in elkaar zit: het verhaal zit boordevol mooie symboliek en thema’s, het leest heerlijk weg en het is gewoon echt heel leuk. Oké: je moet tegen wat zoetsappigheid kunnen. Maar dan is het ook echt leuk.
Titel: Elke dag maandag (A Week of Mondays)
Auteur: Jessica Brody
Vertaald door: Lisette Jonkman
Uitgeverij: Blossom Books
Verschenen: augustus 2016
Aantal bladzijden: 367
Beschikbaar als: paperback, ebook
Genre: young adult contemporary
ISBN13: 9789020633245
| Goodreads | Bol.com | Auteurssite |