Eenzaam en extreem ver weg – Kate Ling

Ik weet dat het vogels zijn, maar alleen omdat ze dat aan me verteld hebben. Het zijn er zoveel. Ze zitten netjes op een rij te wachten en ik weet niet waardoor ze uiteindelijk opstijgen, maar ze vliegen ineens allemaal tegelijk weg, fladderend door de lucht met duizend kleine vleugeltjes. En de lucht, die voor mij altijd aan de andere kant van het raam is, is hier niet zwart, maar blauw. Zo blauw. Met wolken als penseelstreken. Ze laten dit altijd zien bij rouwdiensten. Altijd hetzelfde stukje film, op het grote scherm. We snappen de metafoor natuurlijk wel; we zijn niet achterlijk.

Eerste indruk

Sciencefiction is nooit mijn ding geweest: gewoon niet. Ik heb niets met wetenschap, niets met futuristische uitvindingen en de ruimte. Toch moest ik daar onlangs al op terugkomen toen ik Duizend stukjes van jou van Claudia Gray las en dat boek helemaal fantastisch en magisch bleek te vinden: oké, misschien is sci-fi dan toch wel niet zo erg! Toch was ik eigenlijk niet van plan om Eenzaam en extreem ver weg te gaan lezen: ruimteschepen… nee. Maar ja, toen zat het boek in de Celebrate Books Box en was iedereen er laaiend enthousiast over, en werd ik toch wel benieuwd. Vooral omdat het door velen ‘’Romeo en Julia in de ruimte’’ werd genoemd.

Waar het over gaat

De zestienjarige Seren is opgegroeid op de Ventura, een ruimteschip dat 84 jaar geleden van de aarde vertrok om andere planeten te verkennen en te checken op leefbaarheid. Seren en haar generatiegenoten zullen nooit de aarde of wat voor andere planeet dan ook te zien krijgen en Seren is één van de weinigen die zich daartegen verzet. Ze wil niet trouwen met de jongen die voor haar wordt uitgekozen, ze wil geen babymachine worden en ze wil geen nutteloos leven leiden. Wanneer ze Domingo ontmoet en op slag verliefd op hem wordt, gaat ze zich nóg meer verzetten…

Wat ik ervan vond

Ik begon eigenlijk zonder verwachtingen te lezen: ik was heel nieuwsgierig wat ik ervan zou vinden, maar ik verwachtte het niet écht leuk te vinden. Daarom was ik ook zo verrast toen ik de laatste 70 bladzijden in één adem wilde uitlezen en wist ik niet wat me overkwam toen ik na de laatste pagina aan mezelf moest toegeven dat ik het boek eigenlijk gewoon heel erg tof vond! Ik had het absoluut niet verwacht, maar ik heb er echt van genoten.

Introductie tot het genre

Ook al is Duizend stukjes van jou ook sciencefiction, het voelt alsof dat boek meer fantasy was en Eenzaam en extreem ver weg meer échte sciencefiction. Ik had half en half verwacht al het wetenschappelijke- en ruimtegedoe oersaai te inden, maar dat viel me alleszins mee: eigenlijk is dit boek een hele fijne introductie tot het sciencefictiongenre. Af en toe moet je even je hoofd erbij houden om alle uitleg over de Ventura te snappen, maar het is op geen enkel punt saai. Kate Ling heeft echt een wereld gecreëerd binnen dat ruimteschip en alles wat je te weten komt over het leven daar heeft een fijne sfeer, het is uniek en origineel maar ook echt levendig: de aardse cultuur die behouden moet worden, de verkenningsmissies, het generatiesysteem… ik had absoluut geen moeite alles te geloven en voor me te zien.

Aantrekkelijk

Lings schrijfstijl heeft iets heel aantrekkelijks. De hoofdstukken lezen vlot en makkelijk en door het heel persoonlijke, soms echt verplaatsbare perspectief van Seren kun je je heel makkelijk echt daar op de Ventura wanen. De vaart zit er goed in en veel gebeurtenissen zijn gewoon echt leuk en boeiend om over te lezen, net als de personages die allemaal iets hebben waardoor je graag meer over ze wilt weten. Dat had ik bijvoorbeeld bij Serens zus Pan, maar ook bij haar vriendin Mariana en nog veel meer bij Kapitein Kat en haar familie. Ling heeft een opbouw gebruikt die enorm op je nieuwsgierigheid werkt en dat is heel positief.

Pubergedrag

Ik had af en toe wel wat moeite met Seren en hoe zij zich gedroeg. Ling heeft haar houding tegenover de Ventura heel levendig en begrijpelijk uitgewerkt – ik snapte echt waarom ze vond dat het allemaal geen zin had, dat het hele leven genetisch gemodificeerd wordt – maar op sommige punten was ze ook echt een enorme puber. Haar verliefdheid op Dom liet me vaak met mijn ogen rollen omdat ze daardoor echt in een aanstellerig meisje veranderde. Tegelijkertijd wilde ik af en toe echt iets naar haar hoofd gooien omdat ze, vooral in de tweede helft van het boek, zó wispelturig wordt: het ene moment houdt ze Dom op afstand, dan weer springt ze in zijn armen. Het ene moment haat ze Ezra en het volgende vindt ze hem toch eigenlijk wel leuk. Oké, ik snap wel dat verliefdheid onstuimig kan zijn en dat ze onzeker en kwetsbaar is en zo, maar het strookte gewoon niet met haar verzettelijke houding die ik juist zo sterk vond.

Emotioneel

In de tweede helft van het verhaal kom je echter ook op het punt dat je het boek gewoon niet meer kunt wegleggen. Ik voelde echt een enorme emotionele hechting ineens, vooral omdat de personages zich meer open begonnen te stellen: Ezra, Serens opa en vader, Pan, Mariana, kapitein Kat… Ik zeg het niet van veel boeken, maar dit is echt zo’n verhaal dat je hart verovert  en het tegelijkertijd verscheurt. Een boek dat je gewoon niet los wilt laten, zeker na het einde niet…

Conclusie

Eenzaam en extreem ver weg is een verrassend goed boek dat dankzij de levendige setting, de toegankelijke schrijfstijl en het sterke verhaal een mooie instap is voor het sciencefictiongenre, maar ook prima te lezen is als je juist niet van dat genre houdt. Waarschuwing: je moet wel tegen een dosis puberdrama kunnen.

Titel: Eenzaam en extreem ver weg (The Loneliness of Distant Beings)
Auteur: Kate Ling
Serie: Ventura Saga #1
Vertaler: Anne Marie Koper
Uitgeverij: Moon
Verschenen: juli 2016
Aantal bladzijden: 270
Beschikbaar als: paperback, ebook
Genre: young adult sciencefiction
ISBN13: 9789048828821
| Goodreads | Bol.com | Auteurssite |