Een ode aan de uitgever

Boeken uitgeven lijkt voor veel lezers een droombaan: de hele dag lezen, contact onderhouden met auteurs, covers ontwerpen, samenwerken met bloggers en boekhandels, nieuwe boekensensaties ontdekken en mensen blij maken. En ongetwijfeld is het een superfijne baan als je ook echt van lezen houdt. Maar ik weet inmiddels ook dat boeken uitgeven echt geen sprookje is: het is hard werken, moeilijke keuzes maken en een hoop stress. Een hóóp stress. Dus daarom: een ode aan de uitgever. Want dat verdienen ze.

Uitgevers werken heel hard

Allereerst: uitgevers werken echt heel hard. Ze doen hun uiterste best om precies de juiste beslissingen te maken voor wat wij lezers willen, maar ook voor wat er speelt in het boekenvak. Ze moeten constant afwegen of een boek wel of niet succesvol gaat worden, ze moeten soms keihard knokken om een boek te mogen uitgeven. Ze hebben te maken met tegenvallende verkoopcijfers, negatieve recensies, budget cuts en kritiek op de beslissingen die ze maken. Ze moeten soms onder ogen zien dat een boek niet de bestseller wordt die ze hadden gehoopt dat het zou worden. Ze werken zich een slag in de rondte om deadlines te halen en toffe events te organiseren. Ze doe enorm hun best zodat wij kunnen lezen wat we zo graag lezen en dat is echt geen makkie!

Uitgevers luisteren naar ons

Wat mij steeds meer opvalt, is dat uitgevers enorm hun best doen om echt in contact te komen met lezers, maar ook met bloggers. Denk bijvoorbeeld aan het feit dat steeds meer oorspronkelijke titels en omslagen worden behouden: dat vind ik zelf een enorm fijn iets en dat pleit echt vóór hun harde werk. Daarnaast organiseren ze events om onze favoriete auteurs hierheen te halen, events die ons echt in staat stellen handtekeningen en selfies en mooie gesprekken te scoren. Ze nemen risico’s om boeken te vertalen die het goed doen in het buitenland en die hier ook erg geliefd zijn. Ze nodigen ons (bloggers en lezers) uit om mee te praten over boeken, organiseren winacties, sturen recensie-exemplaren naar gretige boekenwurmen en ze zíjn er: vroeger had je nooit wat te maken met de uitgever van je favoriete boek, nu kun je op allerlei manieren contact opnemen. Je kunt zelfs naar boekpresentaties!

Kritiek

Toch krijgen uitgevers vaak kritiek over zich heen. Over vertalingen die niet komen, over series die niet worden afgemaakt, over omslagen die niet mooi worden gevonden, over titels die vernederlandst worden, over hoe lang het duurt voor een boek in de winkel ligt… Uitgevers kunnen onmogelijk iedereen gelukkig maken, net zoals auteurs dat niet kunnen en zoals niemand dat kan. Ze doen al onwijs veel voor ons, hun hele werk doen ze voor ons en zodat wij mooie boeken kunnen lezen. Dat sommige dingen dan niet gaan zoals we willen, kunnen we dan toch wel door de vingers zien? Ik vind het in ieder geval geweldig dat uitgevers tegenwoordig zoveel doen om in onze YA-behoeften te voorzien en natuurlijk zitten daar goed doordachte keuzes achter want ze steken echt niet zomaar hun nek uit. Maar ik vind het super. En ik vind dat dat best wat vaker gezegd mag worden.

Vind jij dat uitgevers genoeg credits krijgen voor hun werk?