Welke boekenwurm vindt het nou níet leuk om meer te weten te komen over een auteur, over diens schrijfgeheimen en lievelingsboeken en wijsheden over het leven? Ik vind het in ieder geval altijd super om dit soort interviews te lezen én ik spring dan ook een gat in de lucht als het me lukt om een auteur te strikken voor een interview in deze blogrubriek! Vandaag is niemand minder dan Esther Walraven (Daan & Nadia) de geïnterviewde en zij vertelt ons alles over zichzelf, haar schrijfwerk en nog veel meer!
-
Elevator pitch: je komt een topuitgever tegen en hebt 30 seconden om jouzelf als schrijver aan te prijzen. Wat moeten mensen dan écht weten over jou, je werk, je visies en ambities?
Gelukkig zit ik al bij een topuitgever, Van Goor/Unieboek | Het Spectrum, waar ik heel blij mee ben! Ik hoef dus niet te wachten tot ik ze toevallig in de lift tegenkom, godzijdank! Ik vind het namelijk zoveel makkelijker om mijn ideeën op te schrijven dan ze in zeer korte tijd helder en duidelijk te moeten vertellen. Maar ja, daar ben ik vast ook schrijver voor. Nu het antwoord op de vraag: ik vind schrijven geweldig om te doen, in allerlei vormen. Het leukst vind ik het als ik echt iets kan overbrengen op de lezer, zodat hij of zij na het lezen van mijn boeken dingen weet die hij of zij van tevoren nog niet wist. Schrijven met een educatief tintje, dat ligt mij wel. Niet voor niets ben ik, naast mijn schrijfwerk, ook wetenschapper (universitair docent gezondheidspsychologie). Verder vind ik het fantastisch als mensen door het lezen van een boek een nieuwe blik op hun eigen leven krijgen. Of juist meer begrip krijgen voor de situatie van anderen. Daar hoop ik ook met mijn boeken aan te kunnen bijdragen. O, zijn de 30 seconden nu al om?!
-
Hoe ben je begonnen met schrijven? Wat voor soort verhalen wil je vertellen?
Mijn eerste eigen ‘boek’ schreef ik op mijn achtste, op de oude typemachine van mijn ouders. Sindsdien ben ik altijd blijven schrijven. Nadat ik een aantal studieboeken had geschreven, wilde ik graag meer doen met creatief schrijven en volgde ik verschillende schrijfcursussen. En toen ging ik aan de slag om alle ideeën in mijn hoofd op papier te zetten. Zo is mijn YA-boek Daan & Nadia (Van Goor, 2016) ontstaan, en ook mijn kinderboeken Het magische wereldfeestenboek (Clavis, 2014, samen met Li Lefébure) en Waarom achtbanen te gek zijn! en andere weetjes over hersenen en gedrag (Van Goor, 2015).
-
Wat zijn jouw eigen lievelingsboeken en –schrijvers?
Oei, dat is een moeilijke vraag. Er zijn zoveel goede schrijvers en mooie boeken (en maar zo weinig tijd om ze allemaal te lezen). Op YA-gebied las ik pas het boek Alles wat je lief is (van Nicola Yoon), een mooi boek over een jongere in een onwaarschijnlijke situatie. Het boek van Tess en Het 2e boek van Tess van Miriam Bruijstens zijn ook aanraders. Verder houd ik wel van de boeken van John Green (die ik trouwens pas ontdekte toen iemand zei dat Daan & Nadia wel wat weg had van The fault in our stars). Op dit moment ben ik bezig in Oog om oog van Buddy Tegenbosch, superspannend, en het maakt pijnlijk duidelijk wat pesten met iemand kan doen.
-
Het idee voor Daan & Nadia ontstond uit een eigen ziekenhuiservaring: kun je daar iets over vertellen?
Op mijn vijftiende ben ik zelf aan mijn enkel geopereerd, waarvoor ik een aantal dagen in het ziekenhuis lag. Ik kreeg toen een kaartje van een bekende die op een andere afdeling in hetzelfde ziekenhuis lag. Dat vond ik zo bijzonder, dat ik het altijd bewaard heb. Dat kaartje was ook de inspiratie voor Daan & Nadia. Ik wilde iets doen met een ontmoeting tussen twee jongeren in een ziekenhuis. De twee zijn totaal verschillend, maar door die ontmoeting ontstaat er langzaam een bijzondere band tussen hen.
-
Wat is het leukste geweest wat je hebt meegemaakt sinds je YA-debuut is verschenen?
Sinds de verschijning van Daan & Nadia zijn er zoveel leuke dingen gebeurd. Ik werd uitgenodigd voor verschillende leesclubs en YA-middagen om over het boek te praten. Ook word ik door boekhandels door het hele land gevraagd om te komen signeren. Echt ontzettend leuk om lezers te ontmoeten en al hun vragen over het boek en het schrijfproces te beantwoorden. Ook de online leesclub van Hebban was erg leuk om te doen. Ik kreeg reacties vanuit het hele land. En het is natuurlijk ook superleuk om geïnterviewd te worden door boekbloggers.
-
Komt er een vervolg op Daan & Nadia of wat zijn je plannen voor je volgende Young Adult-boeken?
Uiteraard ben ik alweer aan het schrijven aan een volgende YA-roman. Dat zal geen vervolg zijn op Daan & Nadia (ik vond dat zij al genoeg te verduren hadden gehad in dit boek!), maar een nieuw boek met een nieuw hoofdpersonage. De inspiratie voor het verhaal waar ik nu mee bezig ben komt van het tv-programma Ik vertrek, waarin gezinnen gevolgd worden die naar het buitenland emigreren. Het lijkt me voor jongeren, die vaak tegen hun wil mee moeten met hun ouders, heel moeilijk om alles wat ze hebben opgebouwd in hun eigen land te moeten achterlaten. Genoeg voer dus voor een nieuw boek.
-
Je werkt in de psychologie én je schrijft: hoe combineer je die twee? Wat is er zo leuk aan en vloeit het vaak in elkaar over?
Mijn werk als docente gezondheidspsychologie en het schrijven vullen elkaar mooi aan. Mijn wetenschappelijke kennis kon ik goed gebruiken bij het schrijven van Daan & Nadia, bijvoorbeeld bij de research voor het verhaal. In het geval van Nadia had ik bijvoorbeeld veel aan alle informatie rondom disclosure: het delen van een groot geheim, dat je al jaren met je meedraagt, met iemand uit je omgeving, wat doet dat met je? En ook om Daans verhaal zo realistisch mogelijk te vertellen was veel research nodig. Bijvoorbeeld over de behandeling van hersentumoren, maar ook over de beleving van een jongeren met kanker. En ziektebeleving, dat is één van de onderwerpen waar ik zelf onderzoek naar doe. Echt een mooie combinatie dus.
-
Wat doe je met felle kritiek op je schrijfwerk? En wat is het mooiste compliment dat je ooit hebt gekregen over je boeken?
Gelukkig heb ik nog nooit felle kritiek gehad op mijn schrijfwerk, de meeste reacties zijn juist heel positief. Natuurlijk wordt er bij reviews of recensies wel eens een kritische noot geplaatst. Ik probeer daar dan van te leren, zodat ik het de volgende keer beter kan doen. Dat Daan & Nadia vergeleken wordt met The fault in our stars (Een weeffout in onze sterren van John Green) vind ik wel een mooi compliment. Maar nog mooier vind ik het als lezers me schrijven dat ze zich in mijn verhaal herkennen en er veel aan hebben gehad om zichzelf of mensen in hun omgeving beter te begrijpen. Als ik dat kan bereiken met mijn boeken, meer begrip, dan is dat eigenlijk wel het mooiste compliment dat ik kan krijgen.
-
Als je één ding anders had mogen doen in Daan & Nadia, wat zou het dan geweest zijn?
Dat vind ik wel een moeilijke vraag. Ik heb tijdens het schrijven vaak meerdere versies geschreven van bepaalde scènes, om te weten wat het beste werkte in het verhaal. En voor mij klopt het verhaal nu echt. Natuurlijk had ik het verhaal in bepaalde opzichten wel anders willen laten aflopen, maar dan was het waarschijnlijk een heel ander verhaal, met een andere boodschap, geworden. Wat wel steeds in ontwikkeling is, is mijn schrijfstijl. Misschien denk ik over een paar jaar wel: dat zou ik nu toch heel anders doen!
-
Wat zou je aspirant-schrijvers graag willen meegeven? Tips, valkuilen, adviezen?
Mijn belangrijkste tip is: schrijf elke dag! Het maakt niet uit wat je schijft, een dagboek, columns, blogs, of een roman, als je maar schrijft. Mij heeft het ook heel goed geholpen om schrijfcursussen te volgen. Iedere schrijfcursus heeft zijn eigen insteek en je leert er altijd wat van. Meedoen aan schrijfwedstrijden is er nog zo eentje. Heel leuk om te doen, en goed om je schrijfvaardigheden te ontwikkelen. En verder moet je vooral veel doorzettingsvermogen hebben. Maar als je schrijven echt leuk vindt, zal dat geen probleem zijn!
Dankjewel voor je leuke antwoorden Esther! Heb jij Daan & Nadia al gelezen?
Wat een super leuk interview, Vivian! Leuk om een kijkje te kunnen nemen in het leven van een schrijfster.
Ja hè, vind ik ook altijd zo fascinerend!
Wat een super leuk interview, Vivian! Leuk om een kijkje te kunnen nemen in het leven van een schrijfster.
Ja hè, vind ik ook altijd zo fascinerend!