Dreadlocks & lippenstift – Maren Stoffels

Titel: Dreadlocks & Lippenstift
Auteur: Maren Stoffels
Genre: Kinderboek
Uitgeverij: Leopold
Jaar: 2005
Aantal pagina’s: 143
Kopen: Hier!

Beoordeling: 
De vijftienjarige Sofie denkt dat ze het goed voor elkaar heeft: ze is dol op haar stoere vriendje Tygo, op school gaat het goed en ze is de pestkoppen van de klas de baas. Maar dan besluiten haar ouders om op vakantie te gaan naar een saai dorp in Zuid-Frankrijk en kan Sofie haar geliefde een paar weken lang niet zien, noch haar beste vriendin – en wat nou als ze allebei afgepakt worden door de populaire groep? Het enige lichtpuntje van de vakantie is de ontmoeting met de truttige, maar toch interessante Floor van wie Sofie aanvankelijk helemaal niets moet hebben, maar Floor is eigenlijk best interessant, en anders dan Sofie dacht. Maar door alles wat er op vakantie gebeurt, lijkt het alsof haar volmaakte leventje thuis ook instort.

Wat een vreselijk boek. Ik kan niet veel anders zeggen – wat een vreselijk boek. Ik las het als tweede jeugdboek voor het vak Jeugdliteratuur omdat ik me herinnerde dat ik als twaalfjarige altijd twijfelde of ik een boek van Stoffels moest meenemen als ik in de boekwinkel aan het snuffelen was. Ze spraken me op zich wel aan, maar er was altijd iets wat me tegenhield en nu weet ik wat het is: een instinct voor slechte schrijvers en Stoffels is een slechte schrijver. Begrijp me niet verkeerd, op zich is het verhaal leuk – het was geen totale marteling om het boek te lezen, anders had ik het geen enkele vlinder gegeven. Die twee die hierboven staan, baseer ik op een vlotte schrijfstijl, veel verschillende personages en een goede basis voor de plot – maar de uitwerking is gewoonweg dramatisch. De schrijfstijl leest dan wel vlot, maar alles eraan schreeuwt oppervlakkigheid, op het vreselijk irritante af. De personages zijn verschillend ja, maar wel allemaal ontzettend stereotiep en de hoofdpersoon wilde ik vaker slaan dan me lief was, want ik ergerde me dood aan haar aanstellerij en hoge eigendunk of juist vreselijke onzekerheid. Nergens gaat het verhaal dieper in op de gebeurtenissen, alles draait om vrienden maken en mooi zijn en een vriendje hebben. Dingen waar basisschoolkinderen zich mee bezighouden ja, en misschien is dat het probleem, misschien ben ik te volwassen voor dit boek. Maar ik heb er in ieder geval geenszins van genoten en vind het geenszins literatuur. De weinige sterke scènes en dialogen worden weer afgebroken door de oppervlakkigheid en de ergerlijke personages. Nee, sorry Maren, ik vind het knap dat je het zo jong al tot zo’n oeuvre hebt geschopt, maar wat mij betreft mag je nog wel eens even goed gaan bestuderen waar een sterk verhaal aan moet voldoen.