Dingen die ik zeker weet over De verborgen geschiedenis van ons van Jessi Kirby

Het meisje in de spiegel knippert als ik knipper. Ze brengt haar hand naar haar gezicht als ik dat doe. Ook als ik mijn hoofd schud, doet zij precies tegelijkertijd hetzelfde. Maar ik ken dat meisje in de spiegel niet. Ik weet niet wie ze is.

Dingen die we zeker weten

Jessi Kirby ken ik van haar eerder verschenen YA-roman Dingen die we zeker weten, in het Engels verschenen onder de prachtige titel Things We Know By Heart. Ik vond dat zo’n ontzettend prachtig boek waar ik helemaal hoteldebotel verliefd op werd toen ik het las: alles eraan was gewoon zo mooi, zo gevoelig, zo sterk en zo raak. Toen uitgeverij HarperCollins liet weten dat ze The Secret History of Us ook zouden gaan vertalen, sprong ik een gat in de lucht – want de flaptekst van dit boek klonk al net zo goed. Een tikkeltje cliché misschien, want de geheugenverlies-verhaallijn is inmiddels al vrij vaak gebruikt. Maar hé, het is Jessi Kirby… dat kón bijna niet misgaan. En dat ging het ook niet. Sterker nog: hier zijn de dingen die ik zeker weet over dit boek.

Ik sluit mijn ogen en probeer te bevatten wat dokter Tate bedoelt. Dat ik even dood en geweest, ben teruggekomen, en nu jaren van mijn leven kwijt ben. Dat ik vier jaar heb geleefd, maar daar geen enkele herinnering aan heb. Jaren die voor mijn gevoel nog voor me liggen. Dagen waar ik naar uitkeek. Speciale gebeurtenissen, die ik dus al beleefd heb. Allemaal weg. Alsof ze nooit van mij zijn geweest.

Wie je was en wie je bent

Olivia – Liv – wordt wakker na een poosje in coma te hebben gelegen door een vreselijk auto-ongeluk. Lichamelijk maakt ze het goed, maar al snel wordt duidelijk dat ze zich niets meer herinnert van wat er gebeurd is. En dat niet alleen: Livs hele middelbare schooltijd is verdwenen. Ze weet niet waarom één van haar beste vriendinnen die titel nu niet meer draagt, ze herinnert zich haar vriendje niet en ze begrijpt niet waarom ze ooit is gestopt met haar fotografiepassie. Terwijl ze zo goed mogelijk haar oude leven oppakt, waarin meer vreemd dan vertrouwd is, probeert ze de gaten te vullen en de puzzelstukjes van wie ze volgens iedereen is bij elkaar te zoeken – maar ze moet zich afvragen of ze die Liv wel weer wil zijn.

Net zo mooi

Boeken met elkaar vergelijken is echt niet altijd eerlijk: soms zijn twee romans van dezelfde auteur zo verschillend dat ze elk op hun eigen manier mooi en goed zijn. En hoewel De verborgen geschiedenis van ons absoluut heel anders is dan Dingen die we zeker weten, kan ik toch in alle oprechtheid zeggen dat het net zo mooi is. Kirby heeft zo’n ontzettend mooie schrijfstijl: je krijgt er het gevoel bij dat het recht uit haar hart komt doordat het zo liefdevol en open en gevoelig is, hartverscheurend en hartverwarmend tegelijk, met kippenvel-, maar ook met glimlachmomenten. Het leest vlot en ja, de plot is een tikje voorspelbaar – maar op zo’n manier dat het helemaal niet erg is omdat alles draait om de rollercoaster van een reis daarnaartoe.

Ik weet nog wie ik was. Maar die herinneringen zijn allemaal stukjes van de rand van de puzzel. De stukjes die de afbeelding in het midden vormen, ben ik kwijt. Dat zin de stukjes van wie ik nu ben.

Het is heftig

En een rollercoaster is het absoluut: Kirby heeft Livs gedachten en gevoelens zo realistisch neergezet dat ik het echt heftig vond om er in de eerste bladzijden getuige van te zijn hoe Liv wakker wordt en worstelt om zich te herinneren wat er vervolgens niet blijkt te zijn. Het blijft ook heftig, want hoe ga je ermee om wanneer je van alles kwijt bent en gewoon absoluut niet weet wat er met je is gebeurd – niet alleen op die noodlottige avond, maar in de afgelopen víer jaar? Hoe deal je ermee wanneer iedereen een versie van jou kent die je totaal niet kunt rijmen met wie je voor je eigen gevoel bent? Hoe houd je je hoofd boven water als je jezelf kwijtraakt en alle hoop op jezelf terugvinden moet laten varen?

Maar nu ik hier zit te bladeren door de jaren van mijn leven waar ik me niets van herinner, begint het echt tot me door te dringen wat ik verloren heb. Een foto nemen kost een fractie van een seconde. Zelfs als ik alle tijd in alle foto’s van al die jaren bij elkaar optel, is het waarschijnlijk niet meer dan vijf minuten van mijn leven. Hoe zit het met al die niet-geregistreerde momenten? Alle gedachten en emoties. De keren dat ik stikte van het lachen of mezelf in slaap huilde. Dingen waarvan ik droomde en de geheimen die ik had. Dat zijn de bijzondere dingen die maken wie je bent, en ik ben bang dat ik ze voorgoed kwijt ben.

Het is boeiend

Ik vind het ontzettend sterk hoe Kirby in beeld heeft gebracht hoe Liv hiermee worstelt. Ik vond het prachtig en heel intiem om haar te zien proberen om zichzelf opnieuw te leren kennen en haar leven te doorgronden, en Kirby laat op een hele mooie manier zien hoe ze schommelt tussen wie ze was en misschien nog steeds is enerzijds en wie ze nu zou moeten zijn anderzijds. Maar veel mooier is het hoe je langzaam maar zeker gaat begrijpen wat er in die vier jaar is gebeurd, hoe Liv zich heeft ontwikkeld en is gegroeid en veranderd. De andere personages, zoals haar vriend Matt en vriendinnen Paige en Jules en redder Walker illustreren dat heel scherp. Er zijn geen grote drama’s of twists, maar alles is heel natuurlijk en gewoon… het leven zelf. Dat vond ik bijzonder mooi.

Pas als mijn voet tegen het stenen trottoir van de Carson-brug stoot, houd ik mijn pas in, en ik besef dat ik helemaal niet vooruit ben gegaan. Ik ben juist teruggegaan, terug naar de plek waar dit allemaal begonnen is. Terug naar het begin van dit alles, en het einde van mij.

Het is bijzonder

En juist daardoor werpt Kirby als het ware een ander licht op wat er met Liv is gebeurd en wat haar geheugenverlies betekent. Het zet je als lezer aan het denken: wat als je een tweede kans krijgt om te zijn wie je wilt zijn? Tegelijkertijd zit er ook iets triests in het verhaal, want wat als het eigenlijk te laat is voor die tweede kans, wat als er te veel is gebeurd? Wat als je, door jezelf op zo’n manier kwijt te raken, ook anderen kwijtraakt? Maar Kirby weet hoe ze met haar prachtige schrijfstijl een boek als dit moet laten eindigen: met hoop die een lezershart doet zwellen. Want uiteindelijk is De verborgen geschiedenis van ons vooral een verhaal over ontdekken wie je diep vanbinnen bent en altijd zult zijn en zult willen worden. Dat is namelijk niet een zaak van je hoofd, maar van je hart.

Geen enkele aanwijzing van wat hier is voorgevallen. Het is al vergeten. De herinnering eraan is weggespoeld met de eb en vloed van het getij, en meegenomen naar de open zee en de vergetelheid. Ik leg mijn hoofd op mijn armen en huil, eindelijk. Ik huil om wat me overkomen is, om alles wat ik heb verloren, en omdat het me niet gelukt is om iets terug te vinden. Ik huil om mijn verdwenen verleden, om het heden dat niet goed past, en omdat ik geen toekomst voor me zie. Maar ik huil vooral om de diepe eenzaamheid die ik op dit moment voel.

Conclusie

De verborgen geschiedenis van ons is een prachtig boek dat recht vanuit het hart is geschreven en enorm raakt met hoe emotioneel, heftig en intens het is. Het zit vol boeiende vragen en thema’s en geeft een prachtig beeld van hoe iemand in een aantal jaar kan veranderen, gewoon door het leven zelf. Het is misschien een beetje voorspelbaar, maar de plot zit goed in elkaar, de personages zijn sympathiek en het zijn uiteindelijk vooral de thema’s en de gevoeligheid daarvan die het ‘m doen. Misschien niet zo geschikt als je niet zo van de emotionele boeken bent, maar ik vond het absoluut een pareltje. Wanneer komt de volgende Kirby uit?

Titel: De verborgen geschiedenis van ons (The Secret History of Us)
Auteur: Jessi Kirby | bekend van: Dingen die we zeker weten
Vertaald door: Carola Bijlsma
Uitgeverij: HarperCollins Young Adult
Verschenen: maart 2018
Aantal bladzijden: 254
Genre: young adult contemporary
Beschikbaar als: paperback, ebook
Voor liefhebbers van: Gayle Forman, Robin Benway
ISBN: 9789402701074
| Goodreads | Bol.com | Auteurssite |

Recensie geschreven voor uitgeverij HarperCollins Young Adult in ruil voor recensie-exemplaar.