Als ik iets heb geleerd van films en boeken, dan is het wel dat Los Angeles een fantastische stad is, met fantastische mensen en fantastische stranden. Dus droomde ik ervan, net als ieder meisje dat ooit op deze planeet heeft rondgelopen, om een bezoek te brengen aan die Golden State. Om op een dag over het zand van Venice Beach te rennen, mijn handen in de afdrukken van mijn favoriete beroemdheden op de Walk of Fame te zetten en onder die grote letters HOLLYWOOD te staan, met uitzicht over de mooie stad. En verder alle toeristendingen die je niet mag missen.
Eerste indruk
Een trilogie van een tienerauteur over een meisje dat in LA gaat wonen, wordt meegesleept in het leven van de jonge elite én verliefd wordt op haar stiefbroer… nee, dat sprak me eerst helemaal niet zo aan. Beetje te realityshow-achtig. Teveel drama, te oppervlakkig… het sex, drugs & rock ’n roll-idee leek me helemaal niets. Toen Estelle in Nederland was, ben ik dan ook nergens naartoe gegaan om haar te ontmoeten. Maar onlangs besloot ik het boek toch te gaan lezen, want ja… dan word je ergens toch wel nieuwsgierig. Dus begon ik erin. Zonder echte verwachtingen.
Noot vooraf: op de foto zie je de Engelse versie van het boek, maar deze recensie gaat over de Nederlandse vertaling.
Waar het over gaat
Wanneer Eden door haar vader wordt uitgenodigd om de zomer met hem en zijn nieuwe gezin door te brengen, staat ze niet te popelen – maar ze gaat toch, want hij woont in Los Angeles en nou ja, het is Los Angeles. Algauw krijgt ze spijt: ze voelt zich niet echt thuis in het wereldje van uiterlijke schijn en haar compleet losgeslagen stiefbroer Tyler maakt alles er niet makkelijker op. Maar langzaamaan wordt Eden toch opgenomen in zijn vriendengroep en komt ze zelf in het wereldje van strandfeesten en schijn terecht. En dat vindt ze niet eens zo erg. Maar dan beginnen er dingen te veranderen tussen haar en Tyler, die eigenlijk veel te aantrekkelijk is…
Wat ik ervan vond
Ik moet vaker boeken lezen waar ik eigenlijk niet zoveel van verwacht, want na Eenzaam en extreem ver weg heeft dit eerste boek uit de DIMILY-trilogie me enórm verrast. Echt, ik weet niet wat het is, maar ondanks dat Estelle Maskame nog maar 14 was toen ze het schreef, heeft ze echt een heel goed boek neergezet. Oppervlakkig? Ik lach mezelf uit, want als er één woord is waarmee dit boek níet omschreven kan worden, dan is het wel oppervlakkig. Geen grapje.
Eden
Hoewel de eerste bladzijden wél enigszins oppervlakkig geschreven zijn, maken we al snel kennis met hoofdpersoon Eden – en dan bedoel ik ook echt kennismaken. Ze lijkt in het begin nogal arrogant en uit de hoogte, maar dat is vóórdat je dingen over haar begint te ontdekken. Over de songteksten die ze op haar schoenen schrijft. Over de band met haar moeder. Over haar vriendinnen thuis, over haar onzekerheden. Het is net alsof Maskame over zichzelf heeft geschreven, zo levendig en sterk heeft ze Eden uitgewerkt: ik voelde al snel helemaal met haar mee en vond het heel mooi hoe stoer ze het ene moment is, om zich even later weer heel kwetsbaar op te stellen.
Stereotypisch beeld
En dat is niet het enige wat goed uitgewerkt is, want ook de andere personages en het wereldje waarin ze leven komt helemaal tot leven. Dat is ook een beetje het enige probleem dat ik met het boek heb: het totaalplaatje is wel érg Gossip Girl, wel érg dramatisch. Ik kreeg het gevoel dat er nogal een stereotypisch beeld wordt geschetst van de jongeren in LA en ik vraag me echt af of het allemaal wel zo dramatisch is daar. De personages lijken af en toe ook een beetje op typetjes: Tiffani de bijenkoningin, Rachel de enigszins dommige meeloper, Meghan en Dean de underdogs, Jake de player… dat vond ik wat minder.
Verrassende diepgang
Toch maakt de échte plotlijn veel goed, echt heel veel. Estelle heeft een ontzettend fijne schrijfstijl die lekker doorleest, maar waar ook verassend veel diepere lagen in zitten. Ondanks dat het niet altijd even realistisch overkomt, is het wel enorm heftig en intens om te lezen over wat er allemaal gebeurt in dat wereldje en hoe kwetsbaar die jongeren eigenlijk zijn. De grootste diepgang komt echter uit de verhaallijn rondom Tyler: die heeft me echt helemaal meegesleept en van mijn sokken geblazen. W-A-U-W.
Tyler
Niet alleen is het bijzonder hoe de relatie van Tyler en Eden eerst nog heel platonisch lijkt, ook is er iets waardoor je gewoon compleet wordt meegezogen in wat er met hem gebeurt. Hij is een personage om wie je echt gaat geven, met zoveel lagen van kwetsbaarheid, maskers, beschadigingen en wonden… ik heb echt bewondering voor de manier waarop Maskame hem heeft gebouwd en afgebrokkeld, gebouwd en afgebrokkeld als een muurtje, steeds weer. De relatie tussen hem en Eden zit daardoor vol enorm treffende momenten en ontboezemingen en jeetje, dat is gewoon zo goed gedaan, zeker in verhouding met de andere personages en alles wat er gebeurt. Het heeft iets enorm bijzonders.
Relatie
Gek genoeg – en dit is het laatste wat ik ga zeggen, voordat ik misschien een enorme golf aan spoilers eruit gooi, want dat wil ik heel graag – had ik tijdens het lezen helemaal geen moeite met de chemie tussen Tyler en Eden en hun broer/zus-verhouding. Ik bedoel… het is een soort ongelukkig toeval dat hun ouders met elkaar getrouwd zijn. Een rare speling van het lot. Daarom ook vind ik het einde niet zo geweldig: het is behoorlijk voorspelbaar allemaal en ik had het veel liever anders gezien. Maar goed… op naar deel twee en drie!
Conclusie
Estelle Maskame heeft met Did I mention I love you? een boek geschreven dat qua drama en schrijfstijl een echte guilty pleasure is, maar dankzij de sterke hoofdpersonen en de fenomenale plot absoluut meer verdient dan dit predicaat. Een echt goed boek met flink wat emoties en drama, dat hongerig maakt naar de rest van het verhaal!
Titel: Did I mention I love you?
Auteur: Estelle Maskame
Serie: DIMILY #1
Vertaald door: Sabine Mutsaers
Uitgeverij: Moon
Verschenen: juni 2016
Aantal bladzijden: 400
Beschikbaar als: paperback, ebook
Genre: young adult contemporary
ISBN13: 9789048834754
| Goodreads | Bol.com | Auteurssite |
Ik las de eerste pagina’s van het boek en ik was opslag verliefd! Het is echt een boek dat gemaakt is voor mijn interesse. Ik ben echt heel blij dat ik het boek heb gelezen.