We zijn een paar honderd jaar in de toekomst, in Portland, de Verenigde Staten: door vele heftige oorlogen en door het uitroeien van een zeer ernstige ziekte is de wereld sterker gemaakt. Die ziekte heet delirium amoris, in de volksmond: liefde. Iedere burger wordt op de achttiende verjaardag Behandeld tegen deze ziekte en vervolgens wordt zijn of haar hele leven uitgestippeld door de overheid, met slechts beperkte keuzemogelijkheden. De Behandeling is iets om naar uit te kijken: het geeft veiligheid, zekerheid. Maar ook heel veel regels en onontkombare patronen, zeer strakke sociale controle en geen enkele vorm meer van expressionistische kunst. En oh wee als je toch besmet raakt met de Ziekte… dan moet je in recordtempo een keuze zien te maken. En dat is precies de keuze waar de bijna achttienjarige Lena Haloway totaal onverwachts voor komt te staan.
Oorspronkelijke titel: Delirium
Auteur: Lauren Oliver
Uitgeverij: House of Books
Genre: dynastopische roman
Aantal bladzijden: 432
Prijs: 17,95 (paperback) of 13,50 (eBook) bij Bol.com
Beoordeling: 4,5/5
Wereld zonder liefde
Hoe zou het zijn om in een wereld te leven waar liefde, echte liefde, als een ziekte beschouwd wordt en bij de wet verboden is? Waar de overheid bepaalt met wie je trouwt, hoeveel kinderen je krijgt en wat voor werk je gaat doen? Lena Haloway leeft in zo’n wereld. Na de Derde Wereldoorlog is er door de regering van Amerika – het enige land dat nog over was – besloten dat liefde de oorzaak was van alle conflicten en strijden. Sinds dat moment worden alle burgers Behandeld tegen liefde en mag er geen sprake meer zijn van omhelzen, zoenen of andere acties die van onbehoorlijke gevoelens zouden kunnen getuigen. Expressionistische kunst bestaat niet meer, en de overheid houdt alle nieuws rondom de zogenaamde mensen uit de Wildernis – burgers die weigerden zich te laten behandelen – angstvallig verborgen. Lena Haloway is bijna achttien en kijkt reikhalzend uit naar haar Behandeling omdat het haar met de paplepel is ingegoten om zich erop te verheugen. Maar slechts luttele weken voor haar Behandeling gebeurt het onuitspreekbare: ze wordt verliefd.
Alsof er niets meer bestaat
Tijdens het lezen van dit boek was ik bijna constant helemaal van de wereld. Ik kon echt in de huid van de hoofdpersoon kruipen, haar geest volgen en met haar meedenken over de tegelijkertijd bizarre en veilige wereld van de Behandeling, met haar de liefde ervaren. Telkens als ik stopte met lezen – wat met sowieso zwaar viel – was het alsof ik weer moest acclimatiseren aan een wereld waarin liefde heel normaal is, zozeer slokte het verhaal me op. Het is heel mooi geschreven, er wordt echt een wereld geschapen en daar is ontzettend oged over nagedacht: het is realistisch en geloofwaardig maar tegelijkertijd ook complex en karakteristiek, waardoor je echt je hoofd erbij moet houden en het soms wat langdradig is of in herhaling valt. De personages zijn veelzijdig en komen tot leven, zijn totaal niet stereotiep en hebben allemaal een zeer boeiend eigen verhaal. Je leeft mee, wilt continu weten hoe het verder gaat maar ook wat er zoal aan vooraf is gegaan. De plot is onvoorspelbaar en spannend, romantisch en met zelfs een vleugje humor hier en daar. En aan het einde wil je nog maar één ding: het tweede deel, Pandemonium, ook lezen!
Ik vond dit ook zo’n geweldig meeslepend boek. En het tweede deel stelde ook niet teleur. Wat een gave reeks zeg 🙂
Mmm, dit lijkt me eigenlijk ook wel echt een gaaf boek… En aangezien ik net de trilogie van Kerstin Gier uit heb, kan ik hier wel mee verder in mijn drie dagen vakantie 😉
Shit, ik heb hem net uit… en ik zit compleet kapot door het einde 😐 Neeeeeeeee!!