img_8754

December is zonder twijfel mijn lievelingsmaand. Hoe dol ik ook ben op de zomermaanden, wanneer alles zo’n gevoel van vrijheid en oneindigheid heeft, ik heb de decemberperiode altijd magisch gevonden. Sprookjesachtig, bijna. Het is zo’n maand die veel te snel voorbij gaat, maar waar je tegelijkertijd ook intens van geniet. Een maand waarin herinneringen gemaakt én opgehaald worden. Een maand vol nostalgie en bijzondere momenten. Een maand van plezier en genegenheid, maar ook van reflectie en bedachtzaamheid, want in december besef je eigenlijk pas wat het afgelopen jaar voor betekenis heeft gehad én hoe dicht je alweer bij een nieuw jaar bent.

Herinneringen

The stuff memories are made of: dat is iets wat bij me opkomt als ik denk aan het gevoel dat de decembermaand bij me oproept. Ik hou zo van die momenten van warmte, liefde en aandacht in die periode. Pepernoten bakken, schoentje zetten en pakjesavond vieren. Naar het Sinterklaasjournaal en de intocht kijken. Als de Verstoppiet was geweest. De kerstboom optuigen, samen met papa het kerstdiner maken. Uit eten gaan of naar een hotel of naar het theater. Mooie nieuwe kleren kopen speciaal voor kerst. Een kerstfeest op school. De kerstfilms en liedjes waar ik de afgelopen jaren steeds doller op ben geworden. Spelletjes doen, een kerstverhaal schrijven. De dag na kerst, die ook altijd nog een beetje als kerst aanvoelt. De nachtmis. Oma die bij ons logeert. Ik hou er intens veel van.

Oud en nieuw

Ook Oud & Nieuw heb ik altijd leuk gevonden, hoewel het de laatste jaren ook steeds als een ‘’rare dag’’ heeft gevoeld. Sterretjes afsteken en buiten naar het vuurwerk kijken doen we al een paar jaar niet meer, maar ook op oudejaarsavond zijn er tradities. Het poezenbeest extra knuffelen omdat hij de knallen maar niks vindt. Samen televisie kijken, appelflappen en oliebollen eten, kaasfonduen of – vroeger – gourmetten. Praten over voornemens en dat die eigenlijk onzinnig zijn, maar dat we ze toch stiekem wel hebben. En dan om kwart voor twaalf de zenuwen, de champagne, de opwinding en het bijzondere gevoel als het dan officieel 1 januari is. Out with the old, in with the new. Het heeft iets speciaals.

img_8756

Bewustzijn

De feestdagen laten mij ook altijd wat meer nadenken, reflecteren, stilstaan. Dat begint vaak bij de nachtmis waar we al jaren trouw naartoe gaan: ik vind het sowieso heel erg mooi om samen met nog heel veel andere mensen naar de kerk te gaan, de herkomst van kerst te vieren en samen daar gewoon te zijn. Samen met de toespraak die dan wordt gehouden – ik vind ‘’preek’’ vaak zo’n naar woord – geeft dat me een gevoel van naastenliefde. Van verbinding, eenheid, tolerantie, openheid. Het doet me beseffen dat er veel mensen zijn die het moeilijk hebben, dat er veel narigheid is, en dat het daarom juist zo belangrijk is om die openheid en naastenliefde te (blijven) voelen en tonen. Kerst is hét moment om er gewoon te zijn voor elkaar, om niet te denken aan oorlog en dreiging en ellende, maar om de positieve en liefdevolle dingen des levens te vieren. Om samen te zijn. Dat is ook een stukje van die kerstmagie die ik zo mooi vind.

Verandering

Misschien heeft het ook te maken met het feit dat ik sowieso al reflectief ben ingesteld, maar een andere reden dat ik december zo bijzonder vind, is omdat je je rond de feestdagen extra bewust wordt van het afgelopen jaar. Ik ben helemaal niet zo’n fan van de new year, new me-mentaliteit, maar ik vind het wél mooi om terug te kijken: wat heeft het afgelopen jaar me eigenlijk gebracht? Wat heb ik geleerd, hoe ben ik gegroeid en veranderd? En als je dan daadwerkelijk beseft dat je nu ergens anders staat dan een jaar geleden…  dat vind ik echt heel erg waardevol. Het ene jaar is dat meer van toepassing dan het andere jaar, maar geen enkel mens blijft een heel jaar exact hetzelfde.

img_8758

Emotioneel

Het brengt wel wat emotie met zich mee, als je dan gaat terugkijken. Want het einde van het jaar is altijd een beetje dubbel: enerzijds is het eigenlijk een best confronterende gedachte dat er alwéér een jaar voorbij is. Dat gevoel heeft ook te maken met het feit dat je op een bepaalde manier afscheid moet nemen: van een stukje van jezelf misschien, maar misschien ook van een periode die nu definitief achter je ligt. En er is een andere kant: je zult je dit jaar om een bepaalde reden blijven herinneren. Misschien is het niet het jaar geworden dat je had gehoopt, maar dan is het des te mooier om te beseffen dat je een nieuwe kans hebt vanaf 1 januari. En misschien is het ook juist wel, zoals in mijn geval, een pracht van een jaar geworden – prachtiger dan je had durven dromen. Die mogelijkheid is al magisch.

Betovering en bezinning

December is een maand van warmte en liefde, van mooie momenten en plezier en saamhorigheid en magie. Maar het is ook een periode van bezinning: van het tellen van je zegeningen tot het voelen van trots, hoop, moed, optimisme. Ik vind het liedje It Can’t Rain Forever van Oh Honey hier heel mooi bij passen, en dan vooral het stukje love is the best umbrella: laten we in de mooie decembermaand vieren dat we van elkaar houden en er voor elkaar zijn, en dan vooral voor íedereen, zodat we allemaal die warmte en bezinning kunnen voelen. Zullen we daar onze kerstmissie van maken? Dat is in ieder geval waar mijn kerstverhaal van dit jaar over zal gaan.

Wat betekent de decemberperiode voor jou?

You may also like...

2 Comments

  1. Ik ben ook wel een beetje van het terug- en vooruitkijken. Zo tussen alle gezelligheid met vrienden en familie door.
    Jacqueline onlangs geplaatst…Acceptatie is als een rouwprocesMy Profile

  2. Geniet van deze fijne maand!
    Zo simpel is dan geluk onlangs geplaatst…Stilstaan in de sportschoolMy Profile

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

[instagram-feed]