Ik heb het nu al een aantal keer gehad over kritisch zijn bij het schrijven van recensies en waarom dat toch vaak best lastig is.: je wilt niemand teleurstellen, je wilt niet zeuren, je wilt dat men je onthoudt als iemand die graag boeken analyseert en niet als iemand die allen maar negatief is… en ga zo maar door. Ook ik heb het altijd lastig gevonden, zeker bij recensie-exemplaren. Toch ben ik er inmiddels achter gekomen, mede door een mooi stuk van Emmy, dat kritisch-negatieve recensies eigenlijk heel positief kunnen zijn. Maar waarom dan?
-
Aandacht is aandacht
Het klinkt misschien een beetje fout, want doorgaans is negatieve aandacht juist niet wat je wilt, maar voor uitgevers is negatieve aandacht óók aandacht. Het is namelijk veel positiever om een boek kritisch en zo je wilt negatief te beoordelen dan het helemaal niet te beoordelen: ook die negatieve recensie zorgt er namelijk voor dat het boek besproken wordt, dat de uitgeverij je linkje kan delen en dat het boek, logischerwijs, aandacht krijgt.
-
Het maakt lezers nieuwsgierig
Als je een boek heel negatief beoordeelt, wordt men daar nieuwsgierig van. Negativiteit verkoopt, dat is nou eenmaal zo: mensen lezen graag klaagverhalen, dat is sappig en dramatisch en daar genieten we van. Mensen die een negatieve recensie lezen, zullen snel getriggerd worden het boek toch te willen lezen: ze worden dan benieuwd of het boek écht zo slecht is als je beschrijft of dat het iets persoonlijks is, of ze het met je eens zullen zijn. Misschien gaan zij ook wel een recensie schrijven in reactie op jouw beoordeling en dan worden andere mensen weer nieuwsgierig… kassa voor de uitgeverij!
-
Het helpt auteurs
Ken je dat, dat je niet negatief durft of wilt zijn over een boek omdat je bang bent dat je de auteur ermee kwetst? Ik weet het natuurlijk niet zeker, maar ik denk dat veel auteurs juist best blij kunnen zijn met negatieve recensies. Waarom? Omdat ze er dingen van leren! Als schrijver moet je gewoon een beetje een dikke huid hebben en tegen kritiek kunnen, maar je moet er ook en vooral voor openstaan. Soms hebben lezers écht iets gevonden waar auteurs iets mee kunnen en dan halen ze uit negatieve recensies alleen maar lessen voor hun verdere schrijfwerk. Geloof me: een béétje auteur neemt jouw kritiek dus ter harte. Zeker als je het slim speelt en ook vooral aandacht besteedt aan de positieve punten.
-
Het helpt lezers
Misschien wel het belangrijkste: als boekenblogger heb je een soort macht. Niet in een naargeestige betekenis, nee: je hebt de mogelijkheid om lezers te beïnvloeden, om ze te helpen boeken te vinden die ze leuk vinden en waar ze gelukkig van kunnen worden. Ook heb je de mogelijkheid om ze te behoeden voor boeken die niet leuk zijn, waar je niet blij van kunt worden en die gewoon niets voor hen zijn. Maar dan moet je wel 100% eerlijk zijn: als je dat doet, dan help je lezers zich een beeld en een mening te vormen over een boek dat ze misschien al gelezen hebben – het feest der herkenning – of je voorkomt dat ze een miskoop doen. Het is mij meer dan eens overkomen dat ik een boek graag wilde lezen maar het toch niet heb gedaan omdat ik door recensies van bloggers ben gaan vermoeden dat het toch niets voor mij zou zijn. Omgekeerd werkt het ook: een boek waarvan je denkt dat het niets voor je is en dat je vervolgens toch gaat lezen omdat je favoriete bloggers er enthousiast over waren. Dat is er zo mooi aan, maar dan moet je wel echt eerlijk zijn. Over de positieve, maar ook zeker over de negatieve punten.
Conclusie? Negatieve recensies zijn écht wel waardevol! Het duurde even voordat ik daar achter ben gekomen en natuurlijk is het niet leuk om te moeten beschrijven dat je helemaal niet van een boek hebt genoten: ik vind het ook vreselijk om mijn leerlingen een slecht cijfer te moeten geven, dat is gewoon stom. Maar mijn leerlingen zouden er alleen maar op achteruit gaan als ik hen cijfers zou geven die ze niet verdienen en zo is het ook met boeken. Laten we vooral ook onthouden dat je toch het meeste geniet van een recensie en de reacties erop als je weet dat je volkomen eerlijk bent geweest… en daar gaat het uiteindelijk om, toch?
Wat vind jij waardevol aan negatieve recensies?
Het is inderdaad moeilijk om een negatieve recensie te schrijven maar ik vind het juist leuk dat men eerlijk is. Ik vind de vier redenen wel allemaal kloppen. Voornamelijk dat het de lezers nieuwsgierig maakt want je wilt inderdaad weten of het zo’n slecht boek is of niet.
Ik vind het vrij makkelijk om mijn kritiek over te brengen in een recensie. Ik denk dat dit deels komt omdat ik bij beide opleidingen heb geleerd hoe ik feedback moet geven.
Ik apprecieer vooral die eerlijkheid. Iemand die enkel positief is komt minder geloofwaardig over. Uiteraard zijn er veel goede boeken en ervaart iedereen een boek op zijn eigen manier. Het kan dus perfect dat twee mensen hetzelfde boek op een heel andere manier ervaren. Bij sommige boeken ben ik zo enthousiast dat ik amper iets ‘negatief’ kan opmerken, maar bij vele andere boeken is het zoals met vrijwel alles in het leven … het heeft voor -en nadelen. Ik probeer dan ook zoveel mogelijk om beide te vermelden in mijn recensies.
Ik geef ook kritiek als ik dat nodig vind. 🙂 Maar gezien mijn levensmotto ben ik liever overal positief over. Helaas kan dat niet. 🙂 En eigenlijk… gelukkig ook maar.
Ik vind het soms ook moeilijk om echt negatief te zijn, daar kan ik nog veel in groeien. Goed stuk!!
Ik vind het soms wel moeilijk om kritisch te zijn over een boek, maar het lukt me toch steeds beter. Ik merk trouwens wel dat uitgeverijen mijn ‘negatieve’ recensies veel minder snel/vaak delen dan de positieve.