De toekomst

Bron

Waar hebben we het eigenlijk over als we aan de toekomst denken? Over dingen die binnen nu en een uur moeten gaan gebeuren? Want dat is ook de toekomst. Binnen nu en een jaar, binnen nu en tien jaar? Ik vind het altijd iets abstracts, vooral omdat je nooit echt kunt weten hoe alles in elkaar gaat zitten. Onlangs blogde ik over dingen die ik zou (willen) doen als ik gezond was: vandaag kijk ik eens wat realistischer. Hoe zie ik mijn toekomst, met alle beperkingen én mogelijkheden die ik nu heb? Hoe wil ik dat mijn leven zich ontwikkelt vanaf hier?

Over drie jaar studeer ik af, als alles goed gaat. Mijn propedeuse heb ik dit jaar: volgend jaar ben ik waarschijnlijk vooral bezig met het inhalen van uitgestelde tweedejaarsvakken en daardoor wordt mijn minor een jaar opgeschoven en de afstudeeractiviteiten ook. Dan heb ik dus hopelijk niet meer dan een jaar uitloop. Ik hoop dat ik in al die jaren dat ik studeer op dezelfde school stage mag lopen en dat ik dan na mijn afstuderen daar aan de slag mag. Als ik het aankan om echt parttime te gaan werken, wil ik dat doen: lukt dat niet, dan ga ik waarschijnlijk een master doen. Onderwijskunde of Special Educational Needs – met het oog op mijn carrière in het speciaal onderwijs waarschijnlijk die tweede.

Kan ik wél een parttime baan aan en willen ze me hebben op de mytylschool, dan ga ik daar aan de slag als docent Nederlands voor hooguit twee dagen per week, denk ik – waarschijnlijk niet eens hele dagen. Ik geef dan lekker les en misschien doe ik nog iets van ambulante begeleiding (remedial teaching) erbij. Op de dagen dat ik niet lesgeef, houd ik me bezig met het schrijven van historische romans (die ik uitgeef bij een grote uitgeverij en waarmee ik regelmatig bestsellerlijsten haal) en schrijven voor mijn persoonlijke blog én als redacteur voor een (online) magazine over boeken, onderwijs, lifestyle en human interest. Ook werk ik zo nu en dan als motivational speaker en heb ik een eigen stichting die jongeren helpt zichzelf gelukkig te maken waarvan ik zelf het gezicht ben: ik geef (schrijf)workshops.

Tot mijn afstuderen blijf ik nog lekker thuis wonen. Als ik dan ga werken, zoek ik een eigen plekje: waarschijnlijk een FOKUS-voorziening in Rotterdam, dus een eigen appartement met zorg op oproepbasis. Daar woon ik in mijn eentje met een kat of twee, drie als gezelschap (Luna, Belle en Yara) en een hulphond (Lady). Het liefst in het centrum van de stad. En het zou ook leuk zijn om daar samen te wonen met De Ware, die ik dan hopelijk ontmoet heb – via mijn studie of werk, maar ik vind het ook best oké om eerst een tijdje op mezelf te wonen en mijn eigen dingetjes te doen. Ga ik voor een universitaire master, dan liggen de zaken qua wonen wat lastiger en blijf ik waarschijnlijk nog een tijdje thuis. Heb ik inderdaad De Ware gevonden, dan zou het plaatje helemaal compleet zijn als we regelmatig samen op reis zouden gaan.

Qua gezondheid hoop ik dat ik in de toekomst die ik hier beschrijf eindelijk een diagnose heb gekregen: een behandeling hoeft niet per se, maar een diagnose zou gewoon wel erg fijn zijn. Ik hoop dat ik stabiel ben qua hoe het lichamelijk gaat, in ieder geval stabiel genoeg om regelmatig te kunnen genieten van lekker eten. Misschien werk ik wel met fysiotherapie aan weer kunnen lopen. Misschien is mijn ziekte wel naar mij genoemd. Misschien.