De Prinses – Kiera Cass

Ik kan mijn adem geen zeven minuten inhouden, zelfs niet één minuut. Ooit heb ik eens geprobeerd om de vijftienhonderd meter in zeven minuten te lopen, omdat ik had gehoord dat atleten dat binnen vijf minuten kunnen. Dat lukte natuurlijk niet. Halverwege kon ik al niet verder vanwege vreselijke steken in mijn zij. Toch was er iets wat me in zeven minuten was gelukt en waarvan de meeste mensen behoorlijk onder de indruk zullen zijn: ik werd koningin.

Eerste indruk

O man, wat was ik benieuwd naar dit boek! Ik had er alleen wel nogal wat gemixte verhalen over gehoord: men had het er vooral over dat Eadlyn zo’n unlikable personage zou zijn, dat het einde een groot drama was, dat het niet op kon tegen de eerste drie boeken… dus ik was een klein beetje nerveus. Maar vooral heel erg enthousiast, want NIEUW SELECTIE-MATERIAAL! Hoe lang hebben we daar wel niet op gewacht? Ik was één van die lezers die een gat in de lucht sprong toen Kiera aankondigde dat het verhaal nog verder zou gaan en het leek me fantastisch om te lezen over een vrouwelijke Selectie – geen Bachelor, maar Bachelorette. Ik was klaar om wat voor sappig drama dan ook op te slurpen dat mijn kant op zou komen!

Waar het over gaat

Twintig jaar geleden deed America Singer mee met de Selectie en veroverde ze het hart van prins Maxon. Ze kregen een tweeling, waarvan het meisje nét wat eerder geboren werd – en dus moet deze Eadlyn Schreave de nieuwe koningin van Illéa worden, of ze dat nu wil of niet. Eadlyn is sterk, onafhankelijk en introvert en weet zeker dat ze kan regeren. Maar ondanks de afschaffing van het kastenstelsel is het volk nog steeds erg onrustig, en als afleidingsmanoeuvre opperen haar ouders dat er een Selectie voor Eadlyn georganiseerd zou kunnen worden. Ze vindt het helemaal niks, maar het lijkt erop dat ze geen andere keus heeft dan haar hart op het spel te zetten…

Wat ik ervan vond

Dit is absoluut één van mijn meest favoriete boekenreeksen aller tijden. Kiera Cass is een auteur die niet alleen een geweldige persoonlijkheid lijk te hebben (kijk maar op Youtube en Twitter, ze is hilarisch) maar ook nog eens echt geweldig kan schrijven. Dat merkte ik al aan de diepgang, de goed doordachte plotlijnen, de enorm levendige personages en de emotionele binding in de eerste drie boeken en jeetje jongens, ik merkte het al na twee bladzijden van De Prinses. Want hoewel het verhaal heel anders is dan dat van America en Maxon, zit je binnen een mum van tijd weer helemaal ondergedompeld in die fantastische wereld. Het leest als een trein en dat is dan nog een understatement: nergens wordt het saai of traag, en dat is écht een gave.

Zelfbescherming

Eadlyn kwam op mij helemaal niet over als een enorm irritant personage: sterker nog, ik sloot haar vrijwel meteen in mijn hart. Oké, ze vertoont trekjes van een verwend nest, maar ze is dan ook de kroonprinses dus dat verwachtte ik wel. Wat ik zo mooi vind, is hoe ze zich al meteen vanaf het begin heel duidelijk begint te ontplooien. Ik vind dat Kiera haar net als America weer heel mooi tot leven heeft weten te wekken. Ze heeft het niet makkelijk door haar positie, en er gaat zo onwijs veel door haar heen: ze probeert zichzelf echt te beschermen en toch alles volgens het boekje te doen. Ze is een personage dat je volledig begrijpt en in wie je je eigen worstelingen en angsten kunt herkennen, maar met wie je toch voor geen goud zou willen ruilen.

Gapend gat

Al heel vroeg in het boek verschijnen de geliefde Selectie-personages weer ten tonele: Maxon en America, maar ook Marlee, Aspen, Lucy en May zijn er weer. Heerlijk om over te lezen, maar dan blijkt wel dat twintig jaar eigenlijk toch best een gapend groot gat is. Vooral America lijkt behoorlijk veranderd door het koningin zijn en ik kreeg het gevoel dat ik het liefst nog een tussenboek had gehad over haar huwelijk met Maxon, het krijgen en opvoeden van de kinderen en het regeren als koningin. Wel is het leuk dat je als lezer veel meer weet over de onderlinge verhoudingen tussen America, Aspen en Marlee en over wat zich afspeelde tijdens hun eigen Selectie, al is het frustrerend dat Eadlyn dat niet weet. En: ik had het idee dat sommige Geselecteerden gebaseerd waren op America’s Selectie-genoten… maar het kan ook zijn dat ik dat heel graag wílde zien, haha.

Dynamiek

Wat ik vooral heel mooi vond aan de dynamiek tussen Eadlyn en haar ouders, is dat de band die zij hebben, uiteindelijk leidend wordt voor de keuzes die Eadlyn zelf maakt en voor hoe ze zich voelt. Haar ontwikkeling heeft daardoor heel veel te maken met haar ouders en ook met de relatie die ze heeft met haar tweelingbroer, en dat vond ik zó mooi uitgewerkt! Daarnaast is het heel mooi om te ontdekken hoe Illéa is veranderd sinds de afschaffing van het kastenstelsel en dat dat heus niet allemaal zo rooskleurig is: de keerzijde, de vertrouwdheid ervan, geeft het verhaal weer een hele nieuwe diepere laag. Tegelijkertijd ontdek je door deze Selectie ook de vrijheid die door dat kastenstelsel is ontstaan en ook dat is heel boeiend.

Ontdekkingsreis

Ik vind het leuk dat het hele verhaal van De Prinses eigenlijk een soort ontdekkingsreis is. Het is weer heel anders dan De Selectie: het is nu echt Eadlyns verhaal: over hoe ze wordt klaargestoomd voor de troon, over de zon- en schaduwzijde van het prinsessenleven, over de momenten waarop ze eigenlijk gewoon een meisje is, over hoe ze langzaamaan steeds meer open begint te staan voor wat er in de échte wereld gebeurt en natuurlijk over hoe ze voorzichtig de wereld der liefde probeert te verkennen. Kiera wisselt de heftigheid van Eadlyns positie als prinses af met romantiek en luchtigheid en dat zorgt voor een geheel van onvoorspelbare twists en hele sterke scènes.

Romantiek

De romantiek… dat is eigenlijk heel dubbel. Enerzijds had ik het gevoel dat het boek vooral gaat over Eadlyns persoonlijke queeste en dat de liefde daar slechts een deel van uitmaakt: ik vond haar ontwikkeling eigenlijk interessanter dan de Selectie. Anderzijds is het wel een heel leuk decor. Ik moet zeggen dat ik de mannen minder levendig uitgewerkt vind dan de vrouwen ten tijde van America, maar alsnog vond ik het leuk om te lezen over de band die Eadlyn met ze opbouwt, de subtiele momenten… van sommige mannen was het wel vrij voorspelbaar hoe het zou lopen, maar dat is bij zo’n verhaal niet eens echt erg. En het eind heeft ervoor gezorgd dat ik, terwijl ik eerst wel dacht te kunnen voorspellen wie ze zou kiezen, dat nu echt niet meer weet. Het mooie is dat Eadlyns perspectief compleet verandert – en daardoor het lezersperspectief ook.

Conclusie

De Prinses is een heerlijk boek: het verhaal is verfrissend anders na de eerste drie boeken, maar doet toch eigenlijk nog verlangen naar een boek tússen De One en deze. De personages hadden wat levendiger gekund, maar ik heb vooral genoten van de queeste van Eadlyn als hoofdpersoon, de fantastisch fijne schrijfstijl en eigenlijk gewoon het hele verhaal. Op naar De Kroon!

Titel: De Prinses (The Heir)
Auteur: Kiera Cass
Serie: The Selection #4
Vertaald door: Hanneke van Soest
Uitgever: Van Goor Best of YA
Verschenen: juni 2015
Aantal bladzijden: 288
Genre: young adult dystopisch
Beschikbaar als: paperback, ebook
ISBN: 9789000345182
| Goodreads | Bol.com | Auteurssite |