De notitieboekjes-praatgroep

Als kind was ik verslaafd aan mijn speen. En ook wel een beetje aan mijn clownsknuffel (ja, ik had een heel schattig klein clowntje als favoriete knuffel): ze vormden samen het onafscheidelijke duo Clown & Speen en zonder één van de twee kon ik echt niet slapen. Als Speen zoek was, was er niet echt iets aan de hand want dan liepen we gewoon een drogist of apotheek binnen en dan had ik er weer een. Maar als Clown was verdwenen… laten we zeggen dat mijn ouders een hoop onbekenden nog net niet om de hals vielen van dankbaarheid als Clown weer veilig bij mij terug was. Inmiddels heb ik zowel Clown als Speen natuurlijk allang niet meer nodig. Maar er is nu iets anders dat ik wél nodig heb. O ja, ik kan niet zonder. Echt niet. En ik zit eraan te denken om er een praatgroep voor op te richten, want zoiets bestaat nog niet. De praatgroep voor notitieboekjesverslaafden.

Het gebeurt meestal bij schrijvers, bloggers, journalisten en eigenlijk iedereen die een baan of hobby heeft waarbij veel geschreven moet worden. Maar lezers kan het ook overkomen, evenals docenten. Eigenlijk kan het iedereen overkomen die, eh, kan schrijven. En het begint al met maar één boekje. Eén klein, pietluttig boekje, hoe saai of klein of onopvallend ook. Je hoeft er maar één keer in te hebben geschreven en nou ja, dan ben je verslaafd.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik nooit zo bezig was met hoeveel boekjes ik had, tot ik laatst mijn bureau ging uitmesten en bleek dat ik er zo ongeveer genoeg heb om een hele klas leerlingen te voorzien, en dan zou ik nog steeds boekjes over hebben – op mijn stageschool zou ik waarschijnlijk vier of vijf klassen van notitieboekjes kunnen voorzien, en dan ook nog eens per leerling een persoonlijk boekje kunnen uitkiezen. Ik heb nu zelfs een klein boekje voor algemene notities waarin ik een lijstje heb gemaakt van al mijn boekjes en wat ik erin schrijf. Kun je nagaan. Een boekjesboekje.

Maar weet je wat het nou is? Ik vind het heerlijk. Echt waar. Alleen al het openen van een laatje dat helemaal vol ligt met keurige stapels boekjes, gesorteerd op formaat en in sommige gevallen op functie – ik heb een apart stapeltje voor boekjes die te maken hebben met lezen en schrijven – geeft me een soort fuzzy gevoel. En als ik er dan eentje pak en doorblader, kijk naar wat ik al heb geschreven of begin met een nieuwe notitie, word ik nog blijer. Het hoort gewoon bij het schrijver en blogger zijn, denk ik: van allebei geniet ik intens, en van het opschrijven van ideeën op mooi vormgegeven plekken dus ook. Want dat is ook wat je doet als je een roman of blog schrijft: taal in een mooie vorm gieten. En alleen al de gedachte aan de bibliotheek van herinneringen die ik later om me heen heb met al die boekjes… ♥

Ik ga jullie niet al mijn boekjes laten zien, want daarvoor heb ik de energie en ook de tijd niet haha. Maar ik heb in ieder geval een voorraad boekjes die ik speciaal gebruik voor mijn studie: per vak kies ik er eentje die past bij het vak (zo’n neuroot ben ik) en ik heb bijvoorbeeld ook een boekje speciaal voor mijn stage. Ik heb een drietal handige boekjes voor het bijhouden van research voor mijn historische romans, een boekje waarin ik alle plotideeën uitwerk en noteer, een boekje ontworpen door Marc Jacobs (hihi) waarin ik lijstjes met blogideeën opschrijf, boekjes waarin ik bijhou welke boeken ik heb gelezen en welke films ik heb gezien, een boekje voor mijn financiële administratie, een klein boekje met leuke uitspraken/gebeurtenissen op mijn stage, verschillende dankbaarheidsboekjes, een boekje voor meer systematische zaken omtrent mijn blog, een schrijfboekje voor algemene schrijfzaken, een algemeen studieschrift waarin ik bijvoorbeeld een planner en mijn onderwijsvisie bijhoud (als ik geïnspireerd raak werk ik het hierin uit)… en ik heb ook nog een paar dagboeken, daar doe ik heel weinig mee maar ik heb ze wel.

En o ja, ook nog een heleboel lege boekjes! Momenteel ben ik bovendien bezig met een nieuw persoonlijk project: het bullet journal. Ik ga daar nog niet teveel over verklappen omdat ik er binnenkort een uitgebreide blog over wil schrijven, maar ik kan wel zeggen dat het mijn liefde voor notitieboekjes naar een heel nieuw niveau tilt!