Vivian Jackie van Laren debuteerde een aantal jaar geleden met de Q-serie en staat sindsdien wijd en zijd bekend als de koningin van de Nederlandse feelgoodroman: haar Vallen en Opstaan-epos is razend geliefd en haar fleurige zomerboeken verschijnen met de regelmaat van de klok: ze wordt zelfs de Nederlandse Jojo Moyes genoemd. Eerlijk is eerlijk: haar boeken staan al een tijdje te pronken op mijn Goodreads-TBR, maar aan lezen kwam ik door alle veel hoger prijkende titels niet toe. Tot ik in Kobo Plus vier korte verhalen van haar hand tegenkwam, de kortste 33 en de langste 100 bladzijden, en ik ze in een paar dagen tijd alle vier las. En ik ben overtuigd: Jojo Moyes heeft in de Lage Landen haar gelijke gevonden in Jackie van Laren.
Vooroordeel: als literatuur en lectuur elkaar vinden
Ik viel met mijn neus pardoes in de boter met dit verhaal: ik heb er van begin tot eind zo onwijs van genoten! Ik heb gegiecheld en me verkneukeld om de humor, de schrijfstijl was helemaal super en de hoeveelheid passages die ik tijdens het lezen heb gemarkeerd is ongekend – en dan heeft het maar vijfenvijftig bladzijden. Tegelijkertijd is het echt zo’n verhaal dat heerlijk leest en precies genoeg opbouw heeft en gewoon perfect is qua lengte.
‘Het is simpelweg van alle kanten een goed verhaal, lief. En hij mag dan nog zo literair zijn, tegen een goed verhaal kan uiteindelijk geen enkel vooroordeel op.’
Maar eerlijk? Eigenlijk is het hele verhaal gewoon perfect. Het gaat over de Literaire Auteur Maxim Roemer Arion en de Lectuurschrijfster Joséphine de Greve die samen een debat moeten aangaan over commercie versus literatuur – en dat brengt hen verrassend dicht bij elkaar, wat ontiegelijk schattig en romantisch is, terwijl de literatuur/lectuur-discussie en het kijkje in de boeken- en auteurswereld het vet interessant en sfeerrijk maakt. Ik vond het echt heel leuk om mijn eigen visies op de hele kwestie te herkennen en tegelijkertijd aan het denken te worden gezet, ik heb me zo vermaakt met hoe ze in het begin met elkaar wedijveren en vervolgens daarvan terugkomen en ik vond het ook nog eens heel leuk om een realistisch beeld te krijgen van hoe auteurs soms onder de plak kunnen zitten van hun uitgevers en imago’s. Fantastisch leesvoer voor elke lezer – van literatuur én van lectuur (maar dat laatste misschien nog net wat meer).
Vooroordeel | Jackie van Laren | Boekerij | 55 blz | Kobo Plus | Goodreads | 5 sterren |
Verliefd drie keer woordwaarde: als Wordfeud je wereld wordt
Na Vooroordeel viel Verliefd drie keer woordwaarde nogal tegen, en dat terwijl de titel en samenvatting zo onwijs leuk klonken. In dit verhaal ontmoeten we Maritza, die als kapster in een klein dorpje werkt en nooit het lef heeft gehad haar dromen – waaronder Engels studeren – na te jagen. Maar dat verandert wanneer ze het via het online scrabblespel Wordfeud aanlegt met een zekere Engelsman die haar ook wel eens in het echt wil ontmoeten.
Het idee van Verliefd drie keer woordwaarde is erg schattig, maar de uitwerking in amper veertig pagina’s is, nou ja, niet echt schattig. Het gaat te snel, er zit geen opbouw in de flirt via Wordfeud en ik had ook wel meer te weten willen komen over Maritza als hoofdpersoon. Het is makkelijk om je te laten meeslepen door de wervelwind van romantiek waarin ze terecht komt, maar dan had ik liever nog twintig extra pagina’s gehad – want die hadden het verhaal nog wel wat beter kunnen maken. Nu is het erg onaf.
Verliefd drie keer woordwaarde | Jackie van Laren | Boekerij | 37 blz | Kobo Plus | Goodreads | 2 sterren |
Precies genoeg: als leven en liefde elkaar buitenspel zetten
Achteraf herinner ik me van dit verhaal het minst, maar tijdens het lezen vond ik het wel heel bijzonder. Het is anders, alternatief, mooi en bedachtzaam geschreven en het is ook zo’n verhaal waar de kracht in het korte zit – tweeënveertig bladzijden. Precies genoeg gaat over Thysia en Felix, die elkaar in hun studententijd ontmoetten maar hun kans op een relatie misten. Jaren later, nadat het leven hen elk in een andere richting heeft gevoerd, komen ze elkaar weer tegen – maar is het dan te laat? Of misschien toch niet?
‘Volgens mij komt niemand ongeschonden door het leven heen, er zijn altijd momenten van groot geluk en groot verdriet, en misschien is het wel helemaal niet mogelijk om een langdurige relatie met iemand te hebben zonder dat je elkaar onderweg pijn doet…’
Hoewel het een beetje langzaam op gang komt en even tijd nodig heeft voor je snapt wat er aan de hand is, krijgt Precies genoeg je dankzij de charme van de chemie tussen de twee hoofdpersonen algauw in haar ban. Het is een verhaal dat laat zien dat gelukkige eindes er niet altijd zo uitzien als je denkt en dat de liefde niet altijd het leven overwint, maar het leven evenmin de liefde. Het is op een aparte manier hoopvol en tegelijkertijd triest, en het is zo’n verhaal waar je inderdaad precies genoeg aan hebt terwijl het tegelijkertijd ook een heel mooie langere roman zou zijn. Knap bedacht en uitgevoerd.
Precies genoeg | Jackie van Laren | Boekerij | 42 blz | Kobo Plus | Goodreads | 4 sterren |
Soepfactor: de ultieme feelgoodfeels
Dit verhaal las ik als laatste en vond ik na Vooroordeel het leukste: tegen de tijd dat ik het uit had, was ik helemaal overtuigd dat Van Laren inderdaad de Nederlandse Moyes is – met nog een extra theelepeltje feelgoodfactor. In Soepfactor ontmoet de Hollandse kostuumontwerpster Mia de wereldberoemde muzikant James Temple op de set van een Hollywood-fantasyfilm. Er bloeit iets op tussen hen dat ze geen van beiden willen of kunnen definiëren, tot Mia zich opwerpt om voor James te zorgen wanneer hij, overwerkt en geveld door de griep, op haar stoep staat. En dan pas bloeit er écht iets op…
Er is een reden waarom ik mijn onafhankelijkheid zo hoog heb zitten: ze maakt me minder kwetsbaar.
Soepfactor is een vreselijk schattig, zoet, romantisch en kostelijk en sfeervol verhaal: van het sfeertje op de Hollywoodset tot de chemie tussen Mia en James, van de kleine grapjes tot de romantiek: het heeft echt alle ultieme feelgoodfeels en het is zo heerlijk om te lezen en in weg te duiken dat ik niet wilde stoppen. En ook hier weer geldt: het is een perfecte lengte, houdt je aandacht geweldig vast en is qua verhaal precies genoeg voor een kort verhaal – als een modern sprookje dat vooral niet te ingewikkeld moet worden, zodat je erin kunt blijven geloven. Heerlijk.
Soepfactor | Jackie van Laren | Boekerij | 99 blz | Kobo Plus | Goodreads | 4 sterren |
Conclusie
Vooroordeel, Verliefd drie keer woordwaarde, Precies genoeg en Soepfactor zijn vier verhalen die stuk voor stuk schattig en romantisch zijn – de een wat beter uitgewerkt dan de ander, maar alle vier charmeren ze, maken ze je aan het lachen en zwijmelen en genieten en alle vier hebben ze een hart waar je als romantica je eigen hart naar hartenlust bij kan ophalen. Verhalen die mij in elk geval hebben overgehaald om binnenkort ook Van Larens echte romans te gaan lezen.
