In het Frankrijk van 1680 hebben veel gezinnen van protestanten (hugenoten) het moeilijk onder het zeer strenge regime van koning Louis XIV, ofwel de Zonnekoning. Ze worden opgepakt, gedwongen zich te bekeren, gemarteld, van elkaar gescheiden en uiteindelijk ook gedood. Het gezin van de adellijke Madeleine Clavell is daar geen uitzondering op: zij en haar echtgenoot Philippe wonen met hun drie kinderen en hun hechte groep van dienstbodes op een mooi landgoed, maar komen in gevaar wanneer de dragonders van de koning ook hun leven komen bedreigen. Het enige wat Madeleine misschien nog kan redden, is des scandaleuze maar krachtige band die ze ooit, in een ver verleden, met de koning had. Ongeacht de risico’s zet Madeleine alles op het spel om voor haar eigen leven en dat van haar gezin te vechten, om maar zoveel mogelijk van hun waardigheid en kwaliteit van leven te kunnen behouden. Deze trilogie, die gebaseerd is op de stamboom van de schrijfster zelf, vertelt het verhaal van Madeleines reis en het gevecht dat zij en haar familie moeten leveren onder het juk van de koning.
In dit eerste deel, In de schaduw van de Zonnekoning, maken we kennis met het gezin Clavell dat al direct aan het begin van het verhaal te maken krijgt met de dragonders van koning Louis. Aanvankelijk lijkt er geen gevaar te dreigen, maar Madeleine, de vrouw des huizes, weet dat de koning weet dat zij hugenoten zijn en gelooft niet dat dit bezoek veel goeds voorspelt. Ze besluit om naar Versailles te gaan, naar het hof waar alles draait om pracht en praal en intriges en schone schijn. Daar probeert ze de koning te spreken te krijgen, hem te vragen om haar gezin met rust te laten – omwille van de band die ze met elkaar hebben, of hadden. Maar Louis is veel te blij haar weer terug te zien en laat haar niet zomaar met een gunst vertrekken: hij wil Madeleine alleen op zijn voorwaarden helpen. En hoe langer ze op Versailles blijft, hoe meer noodlottige voorvallen haar gezin thuis treffen…
Ik wilde deze boeken graag lezen omdat ik hou van de zeventiende eeuw, ik hou van verhalen die deels draaien om een vorst en ik ben zeer geïnteresseerd in de excentrieke Zonnekoning. De gehele trilogie heb ik op mijn iPad gelezen en ik kan met recht zeggen dat dit eerste deel het beste is, zoals bij veel series het geval is. Er wordt een erg mooi en interessant verhaal verteld, dat goed in de historische context past en romantisch is, maar niet te voorspelbaar. De personages zijn divers en goed uitgewerkt: sommige gedachtegangen zijn wel een beetje te lang en af en toe worden ze en beetje te overdreven neergezet. Een fijn boek om te lezen, leerzaam en intrigerend en gemakkelijk om je in te verplaatsen.
In het tweede deel, Gevangene van Versailles, is Madeleines leven door enorm veel tegenspoed getroffen sinds haar eerste bezoek aan Versailles. Ze heeft een aantal dierbaren verloren, trauma’s opgelopen en is in niets meer de aristocratische dame die ze in de bloei van haar leven was. Bovendien heeft koning Louis er lucht van gekregen dat Madeleine wel eens gelogen zou kunnen hebben over het een en ander, en vermoedt hij dat ze meer hovelingen op haar hand heeft dan zou moeten. Hij haalt haar terug naar Versailles en probeert opnieuw hun band te herstellen, maar dit keer wil hij Madeleines oudste zoon Philippe ook leren kennen. Madeleine probeert haar zoon te waarschuwen voor de verleidingen en intriges van het hof en tegelijkertijd uit te zoeken wie ze wel en niet kan vertrouwen en wat ze moet doen om weer weg te kunnen, maar wie zegt dat de verleidingen van Versailles haar niet ook langzaamaan te pakken zullen krijgen?
Over dit tweede deel ben ik ook erg enthousiast, hoewel ik het iets minder goed geschreven vond dan deel één. In dit verhaal gebeurt meer, er zijn echt intriges en verleidingen en veel conflicten en spanningen. Ook deze plot is weer lekker onvoorspelbaar en er worden nieuwe personages geïntroduceerd die wel eens belangrijk zouden kunnen zijn, terwijl oude personages die voorheen onbelangrijk waren, ineens een grote rol gaan spelen. Ook dit boek is weer mooi geschreven en ik vind dit deel sfeerrijker dan het vorige: het is gemakkelijker om jezelf als lezer in de wereld van Versailles te plaatsen en ik voelde me tijdens het lezen echt een hoveling en geen toeschouwer, zoals ik wel ervoer bij het eerste boek.
Het laatste deel, Beloften van Vrijheid, heeft me helaas erg teleurgesteld. In dit deel is het 1685 en heeft het gezin Clavell inmiddels een heel ander leven, in Amerika nog wel. Door tegenspoed moeten de twee zoons Philippe en Charles werken voor de kost: Philippe is stalknecht bij een rijke familie die een landgoed op het platteland heeft, en Charles werkt bij een wapensmid. De dochter van de streng katholieke familie, Bridget, heeft al vanaf het begin een oogje op Philippe en wil met hem trouwen in plaats van te worden uitgehuwelijkt aan een rijke man voor wie ze niets voelt, maar aanvankelijk weigert Philippe naar haar te luisteren, hoewel hij uiteraard wel gevoelens voor haar heeft. Door een absoluut niet toevallige samenloop van omstandigheden lopen de banen en levens van de broers door elkaar zodat ze uiteindelijk de handen ineen moeten slaan om allebei het levensgeluk te vinden.
Dit boek heeft me ontzettend teleurgesteld. Na de vorige twee delen, die ik zo mooi vond, verwachtte ik een minstens even mooi laatste boek waarin alles afgesloten zou worden met een mooie twist en misschien nog een soort climax over het verleden. Maar helaas, niets is minder waar. Dit boek is een enorm oppervlakkig liefdesverhaaltje, zoetsappig en veel te – ik herhaal, véél te – voorspelbaar. De nieuwe hoofdpersoon, Bridget, irriteerde me meteen vanaf het begin mateloos: een compleet perfect poppetje dat gewend is te krijgen wat ze wil en gaat stampvoeten wanneer ze dat niet krijgt. Het einde was precies zoals ik had verwacht en er bleven nogal wat onbeantwoorde vragen over, kwesties die veel beter en interessanter uitgewerkt hadden kunnen worden. Beslist geen bevredigend einde, ontzettend jammer.