”Mooie film, maar het boek was beter.” Een uitspraak die je vaak uit mijn mond hoort wanneer ik een film heb gezien die is gebaseerd op een boek dat ik gelezen heb. Want tja, in zo’n situatie vergelijk je boek en film zonder dat je dat echt in de gaten hebt. Welke gebeurtenissen zitten er nou wel in, welke zijn weggelaten? Zijn de personages goed gecast? Is de humor hetzelfde, is er sprake van eenzelfde sfeer? Lastig, lastig… want het is voor regisseurs een flinke klus om een boek te evenaren. Hoe doe je dat nou?
Zoals Laura in dit blogje uitlegt, is de vergelijking tussen een film en het boek waarop deze gebaseerd is, eigenlijk oneerlijk. Ten eerste omdat boek en film twee verschillende media zijn, die allebei hele andere dingen teweeg brengen en heel anders in elkaar zitten. Een boek is gericht op taal (sorry dat ik je blogje bijna kopieer Laura, maar het is gewoon een fantastisch voorbeeld haha) en taal is nou eenmaal veel subjectiever. Taal kan op zoveel verschillende manieren geïnterpreteerd worden, taal kan zoveel verschillende dingen betekenen en zo’n grote impact hebben op de lezer van taal. Terwijl een film eigenlijk niets meer is dan waarneembaar beeld: je kunt er niet omheen, het is maar op weinig manieren te interpreteren. Beeld is gewoon beeld.
Ik zeg altijd, wanneer er een grote rage is rondom een film: ”Ik wil eerst het boek lezen.” Dat doe ik omdat ik mijn eigen wereld wil creëeren, zelf een beeld van de personages wil krijgen en het verhaal op mijn eigen manier in mijn hoofd wil zien. Wanneer ik eerst de film heb gekeken, zit ik al met de acteurs en de filmomgeving in mijn hoofd en dat drukt de pret voor mij een beetje. Niet heel erg, want met de Twilight Saga zag ik eerst de eerste film voordat ik de boeken ging lezen en de boeken spraken me nog steeds aan. Maar toch, ik laat het liever aan mijn eigen fantasie over. Daarom is het voor filmmakers ook ontzettend moeilijk om een boek te verfilmen: ze moeten namelijk de wereld en de kwaliteit van het boek zien na te bootsen, of beter nog – zien te overtreffen. Ze moeten voldoen aan het beeld dat duizenden fans van de personages hebben en dat is natuurlijk onmogelijk!
De vergelijking tussen een boek en de verfilming ervan is daarom eigenlijk oneerlijk. Schrijfstijl en beeldgeving zijn onvergelijkbaar. Personages wier uiterlijk ontsprongen is aan de fantasie, kunnen maar zelden tippen aan acteurs. Maar er is wel één regel die je kunt naleven: genoot je meer van het lezen van het boek dan van het kijken naar de film, dan is het boek beter. Punt. Zo simpel is het!
Ik vergelijk het ook altijd, maar het is inderdaad eigenlijk best oneerlijk! Ik vind het wel fijner om eerst de boeken te lezen en dan de film te kijken. Bij de Hunger Games had ik dat niet gedaan en zag ik dus alles al voor me tijdens het lezen. Jammer, want nu kon mijn fantasie geen leuke figuren etc meer bedenken