Vorige week vertelde ik al hoe enthousiast ik was toen mijn docente Nederlands achter mijn rug om een verdiepingsopdracht naar Stefan Brijs had gemaild en hij mij in antwoord daarop een hele mooie brief schreef. Ik was helemaal hoteldebotel en wist meteen dat ik het niet alleen aan mezelf, maar ook aan mijnheer Brijs verschuldigd was om te antwoorden. Ik heb een flinke week nagedacht over wat ik zou moeten schrijven en het is heel raar, want ik vond het eng: natuurlijk is het ”maar gewoon” een schrijver, een mens van vlees en bloed – en ook geen persoon á la JK Rowling of Jane Austen, maar het is wel een echte, professionele schrijver. Dus na een week tobben en denken besloot ik gewoon dat leuke mailvenstertje in Outlook Express te openen en te gaan typen…
Hierboven een foto van de waarde mijnheer Brijs, die mij zo’n mooie brief stuurde vol sympathie en positieve feedback en complimenten! De mail die ik hem schreef is ongeveer even lang en gaat vooral over mijn persoonlijke schrijven, de omstandigheden waaronder ik ben gaan schrijven en nog steeds schrijf en uiteraard een uitgebreide reactie op zijn feedback en wat hij zei over het verhaal en mijn schrijfstijl. Ik vond het doodeng, maar hoopte ook dat hij zou reageren: het zou me teleurstellen als hij dat niet zou doen, want dat zou raar zijn. Wel de moeite nemen om het verhaal te lezen én een superbrief te schrijven, maar niet reageren op een mailtje. Stiekem hoopte ik heel erg dat er een echte correspondentie zou ontstaan en dat hij zou aanbieden om meer van mijn werk te lezen en te bekritiseren, maar dat zou wel een erg mooie uitkomst zijn.
Mijn nervositeit hoefde gelukkig niet lang te sudderen, want de volgende middag kreeg ik al mail terug! Een beetje teleurgesteld was ik stiekem wel, want het was maar een kort berichtje waarin hij aangaf blij te zijn me te hebben kunnen verheugd met zijn brief. Heel aardig, heel volwassen, heel normaal, echt ontzettend leuk. Bovendien heeft hij me aangeboden een van zijn andere boeken toe te sturen, waar ik natuurlijk gretig op in ben gegaan – en zodoende ligt waarschijnlijk zijn oorlogsroman Post voor mevrouw Bromley binnenkort in de brievenbus! Ik ben van plan om opnieuw te mailen als ik dat boek gelezen heb, want ik vind dit wel bijzonder en zou er best meer uit willen halen, maar natuurlijk alleen als hij ook aangeeft daarvoor in te zijn. In ieder geval is het wel echt heel leuk!
Ik ben heel benieuwd hoe dit gaat vervolgen 😉
Ik begrijp compleet hoe je je voelt! Toen ik een jaar of 12 was heb ik een keer een briefje gestuurd naar mijn favoriete schrijver van toen: Henri van Daele. Het duurde weken en weken, maar net toen ik met een longontsteking opgenomen was in het ziekenhuis kwam er een enorm leuk briefje van hem terug! Ik heb zijn brief nog altijd en was helemaal van de kaart toen “mijn” schrijver overleed in 2010.
Ben benieuwd hoe jouw correspondentie met Stefan Brijs afloopt! Veel plezier en succes!