Vivian Ze keek achter zich en leunde toen over de tafel. ‘Jij en ik zijn allebei immigranten. We weten hoe moeilijk het is om een plek in deze wereld te verwerven. Je wilt een beter leven voor jezelf, bent bereid om hard te werken in een land dat niet het jouwe is. Je krijgt een nieuw leven, nieuwe vrienden, je vindt een nieuwe liefde. Je wordt een heel ander mens! Maar het is nooit makkelijk, je betaalt er altijd een prijs voor.’
Ik slikte en zette het verschrikkelijke beeld van Sam in zijn treinwagon van me af.
‘Ik weet het best: je kunt niet alles hebben. En wij immigranten weten dat beter dan wie dan ook. Je staat altijd met een been in twee landen. Je bent nooit echt helemaal gelukkig, want zodra je weggaat uit je eigen land word je eigenlijk twee helften. En waar je ook bent, de ene helft blijft altijd roepen dat je naar de andere helft moet komen. Dat is de prijs die we moeten betalen, Louisa.’
The Louisa Clark Chronicles
De Britse auteur Jojo Moyes heeft in de afgelopen jaren flink naam voor zichzelf gemaakt als koningin van het feelgoodgenre, en dat is vooral te danken aan de drie boeken die je inmiddels bijna The Louisa Clark Chronicles zou kunnen noemen. Eerst was er natuurlijk Voor jou, het heftige maar ook zo aandoenlijke en romantische verhaal van de vastgeroest zittende Lou en de gehandicapte, maar oneindig levenslustige Will. Een verhaal dat helaas geen happy end kreeg, en dus moest Lou in haar eentje verder in Een leven na jou… maar de cirkel was nog niet rond. Moyes besloot een derde deel te schrijven, Still Me, dat door fans vooral weifelend onthaald werd. Is het echt nodig om het verhaal over Lou zo lang door te laten gaan? Nee, eigenlijk had het kunnen eindigen bij Voor jou. Maar BOY, wat vinden we het fijn om steeds weer over haar te lezen!
Wie ís Louisa Clark eigenlijk?
Het lijkt Lou eindelijk voor de wind te gaan: langzaam maar zeker komt ze over de dood van haar grote liefde Will heen, haar relatie met ambulanceverpleger Sam is eindelijk zoals-ie hoort te zijn én ze heeft een nieuwe baan. In New York. Voor het echtpaar Gepnik, stinkend rijk en maar een béétje veeleisend en excentriek. New York is waar Will altijd wilde dat Lou naartoe zou gaan, en ook zij is al snel helemaal hoteldebotel van de stad. Maar is het werk wel wat ze ervan hoopte? En is haar relatie met Sam wel echt zo sterk als ze dacht? Of is het misschien, heel misschien, eens tijd om te gaan uitzoeken wie zij eigenlijk zelf is in plaats van haar leven steeds om te gooien?
Er was eens meisje dat uit een klein stadje kwam waar ze in een klein wereldje leefde. Ze was er best gelukkig, of tenminste, dat maakte ze zichzelf wijs. Zoals zo veel meisjes probeerde ze allerlei kledingstijlen uit, om iemand te lijken die ze niet was. Maar zoals bij zo veel meisjes het geval is gleed het leven voorbij, en in plaats van iets te dragen wat echt bij haar paste, droeg ze alleen nog maar camouflagekleding en verstopte ze alles wat haar anders maakte. Ze liet zich door de wereld murw slaan, totdat ze besloot dat het wel zo veilig was om maar helemaal niet meer zichzelf te zijn.
Comfortzone-reading
Het kostte serieus maar een paar bladzijden voordat ik weer he-le-maal in de Louisa Clark-bubbel zat: Moyes’ schrijfstijl is meteen weer ontzettend fijn en ik raakte al zo snel weer compleet in de ban van Lou, met haar heerlijke innemendheid, haar aandoenlijke onhandigheid en gewoon haar eindeloze schattigheid. Het is vertrouwd, het leest onwijs fijn en gemakkelijk en het is echt zo’n boek om lekker mee weg te kruipen en zo lang over te doen als je maar wilt. Dat is ook precies waarom het helemaal niet erg is om meer Louisa Clark-boeken te krijgen: nodig voor het verhaal is het misschien niet, maar het is zulk fijn leesvoer en Moyes stelt ook qua verhaal nooit teleur.
Er zijn zo veel verschillende versies van onszelf waar we uit kunnen kiezen. Mijn leven was ooit voorbestemd om volgens het gebaande pad te verlopen. Hoe het anders kon leerde ik van een man die weigerde de uiteindelijke versie van zichzelf te accepteren, en van een oude dame die juist had gezien dat ze zichzelf nog één keer kon transformeren op een moment dat veel mensen juist zouden zeggen dat er toch niets meer aan de doen was.
New York, New York
Er is genoeg leuks te vinden in Voor mij en ik heb dan ook kostelijk genoten van het goed neergezette New Yorkse sfeertje en de feeling van Manhattan, maar nog veel meer van de kleurrijke personages die Moyes dit keer in Louisa’s leven heeft gebracht. In het eerste deel van het verhaal is het vooral heerlijk juicy en intrigerend om over de Gepniks en hun lifestyle te lezen, maar het is minstens zo boeiend wanneer zij echt meer diepgang krijgen. Maar er is meer: ook de andere New Yorkers zijn fijn uitgewerkt en geven het verhaal zoveel extra lagen en kleur dat het, ondanks dat het soms wat langdradig en traag is, nooit verveelt. Van charmante trophy guy Josh tot huishoudster Ilaria en van grande dame Margot DeWitt tot de portier en zijn activistische echtgenote: ze passen perfect in de New Yorkse scene en zijn enig om te leren kennen.
Aan de andere kant van Manhattan gloeide de oranje zon en de eindeloze zee van glinsterende wolkenkrabbers weerkaatste het perzikkleurige licht, het centrum van de wereld, druk als altijd. Een miljoen levens, daarbeneden. Miljoenen gebroken harten door een groot of klein verdriet, verhalen over geluk en verlies en overleven, miljoenen kleine overwinningen, dag in, dag uit.
Full circle
Maar het mooiste aan Voor mij is dat het verhaal van Lou op een prachtige manier full circle komt. In Voor jou vormde Will de spil van alles en in Een leven na jou was het gemis van hem schrijnend, maar dat is bij Voor mij totaal anders: nu draait het om Lou, die nu, in haar eentje, precies de sprongen waagt die Will in gedachten had en echt keuzes maakt over wat ze wil, wie ze is en wat haar uniek maakt. Ze wordt de Louisa op wie Will ontiegelijk trots zou zijn en ze leert zo onwijs veel over zichzelf, maar ze krijgt uiteindelijk – na een paar verrassende twists en beslissingen – ook echt het happy end dat ze verdient. Ik denk daarom dat Moyes het niet beter had kunnen doen, omdat ze nu pas echt goed recht heeft gedaan aan hoe het allemaal begon en waar dat goed voor is geweest. En dat is een heerlijk besef bij het dichtslaan van het boek.
Ik had een keuze. Ik was Louisa Clark uit New York of Louisa Clark uit Stortfold. En misschien was er nog wel een heel andere Louisa die ik nog nooit had ontmoet. Waar het om ging was dat je moest zorgen dat degene die met je meeliepen niet voor jou bepaalden welke versie je was; dat je je niet liet vastpinnen, als een vlinder in een glazen kastje. Waar het om ging was dat je moet begrijpen dat je jezelf altijd opnieuw kon uitvinden.
Conclusie
Voor mij is weer een heerlijk boek waar elke fan van Moyes en van Louisa Clark intens van zal kunnen genieten: de schrijfstijl is vlot als altijd, Lou wint je als lezer binnen een paar bladzijden alweer voor zich en de plot en personages zijn vermakelijk en zitten goed in elkaar. Het beste aan het boek is echter de oprechte en mooie ontwikkeling die Lou doormaakt en waar dat haar brengt: de cirkel is rond, en dat is prachtig. Het was niet nodig om er een trilogie van te maken, maar ik ben toch wel heel erg blij dat Moyes het gedaan heeft.
Titel: Voor mij (Still Me)
Auteur: Jojo Moyes | bekend van: Voor jou en Een leven na jou
Serie: Me Before You #3
Vertaald door: Anna Livestro
Uitgeverij: De Fontein
Verschenen: februari 2018
Aantal bladzijden: 462
Beschikbaar als: paperback, ebook
Genre: roman
Voor liefhebbers van: Dani Atkins
ISBN: 9789026144943
| Goodreads | Bol.com | Auteurssite |
Recensie geschreven voor uitgeverij De Fontein in ruil voor recensie-exemplaar.