Vivian Vroeger was het een veelvoorkomend fenomeen: als ik ergens heen ging, ging er ook een boek mee – standaard. In de pauzes op school zat ik negen van de tien keer te lezen, op verjaardagen zat ik negen van de tien keer te lezen. Ik had gewoon niets met sociaal doen: door mijn gehoorprobleem vond ik het lastig om een praatje met iemand aan te knopen en ik had er ook geen behoefte aan, dus kroop ik liever in een hoekje met een fijn verhaal. Maar inmiddels doe ik dat niet meer. Nu vind ik lezen in gezelschap eigenlijk toch een beetje not done. Maar waarom dan?
Typisch boekenwurmengedrag
Ik denk dat het ook een beetje typisch boekenwurmengedrag is: het geldt natuurlijk niet voor iedereen, maar mensen die graag lezen – écht graag lezen – zijn vaak ook niet zo supersociaal en vermaken zich het beste met boeken. Misschien hoort het dus ook wel een beetje bij mij: lezen is ook een soort manier om je te onttrekken aan sociaal doen, want als je met je neus in een boek zit, worden mensen meestal ook ontmoedigd om met je te praten. Misschien omdat je asociaal overkomt, maar ik denk veel meer omdat je duidelijk laat weten dat je geen zin hebt in gezelschap. Maar ja, daarmee krijg je wel een vicieuze cirkel… want lezen = niet aangesproken worden = blijven lezen.
Verschuivende behoefte
Hoewel ik lezen nog altijd ontzettend geweldig vind, lees ik niet meer zoveel buitenshuis. Jazeker, ik lees vaak op weg ergens naartoe, ik lees vaak in wachtkamers, ik lees ook wel eens op school als ik ergens op moet wachten en in mijn eentje ben en ik neem ook vaak een boek mee als ik naar mijn oma ga. Maar lezen op verjaardagen, in een lokaal waar gezellig gekletst wordt of in een andere situatie waar gezelschap de boventoon moet voeren, doe ik niet meer. Simpelweg omdat mijn behoeften zijn verschoven: op de middelbare school had ik niet veel behoefte aan sociaal contact, maar nu wel. Nu vind ik het superfijn om het gezellig te hebben met leuke mensen en wil ik daar ook echt moeite voor doen. Ik heb er veel meer behoefte aan omdat ik heb ontdekt hoe fijn het is, en bovendien dat het helemaal niet eng is.
Asociaal
Daarnaast vind ik het dus inmiddels ook gewoon een beetje asociaal. Het ligt natuurlijk aan de situatie, maar stel je bijvoorbeeld dit voor: vroeger vond ik het geen enkel probleem om een boek mee te nemen als ik met mijn ouders mee moest naar bijvoorbeeld een meubelwinkel. Ik ging dan gewoon ergens zitten en verdiepte me in mijn boek, om vervolgens heel verbaasd ‘’o, zijn jullie al klaar?’’ te zeggen als mijn ouders weer voor mijn neus stonden. Nu ga ik ook nog wel eens mee, maar dan laat ik mijn boek thuis. Ik heb dan wel niks te maken met die meubels die gekocht moeten worden, maar als er een verkoper zijn best staat te doen om ons te helpen, vind ik het gewoon niet netjes om dan niet thuis te geven. Ik weet het niet precies. Het voelt gewoon niet lekker. Terwijl ik me daar vroeger niet zo druk om maakte, is het nu gewoon echt iets waar ik niet achter sta.
Hoe zien jullie dat: is lezen in gezelschap asociaal?
Het ligt aan de situatie voor mij. Ik denk dat ik bijvoorbeeld al niet mee zou gaan naar de meubelwinkel, maar ik weet niet hoe makkelijk jij alleen thuis kan blijven? In ieder geval, je ouders zijn daar de klant, jij niet, en de verkoper hoeft zijn moeite ook niet voor jou te doen, dus daar zou ik het wel goed snappen. Toen ik de leraaropleiding Engels deed had ik trouwens nog steeds altijd een boek bij me, en daar zaten we wel eens met het hele groepje te lezen – of te kletsen over wat we aan het lezen waren haha. In de lokalen zaten we wel vaker te praten dan te lezen, maar juist met zo’n soort opleiding was het voor ons heel normaal en zeker niet aso om er een boek bij te pakken.
Op een verjaardag of event of zo vind ik het weer wat anders, daar ga je echt voor het sociale heen. En meestal als ik de behoefte krijg om me terug te trekken is de koek toch wel zo op dat ik beter naar huis kan gaan xD Aan de andere kant, als ik iemand in zo’n situatie zie lezen, vind ik het niet meteen not done – ik ga er dan eigenlijk gewoon vanuit dat diegene graag komt omdat ze de gastheer/gastvrouw zo geweldig vinden, en als dit dan de manier is waarop ze een sociale situatie aankunnen, dan is het niet aan mij om te oordelen.
Dat laatste wat je zegt sluit ik me helemaal bij aan: je doet het dan echt om sociaal te zijn. Wat die meubelwinkel betreft: ik kan niet alleen thuisblijven (zou zelf het huis niet uit kunnen komen) dus dan moet ik wel mee. Je hebt wel gelijk dat het dan niet per se erg zou zijn om een boek mee te brengen!
Het ligt aan de situatie voor mij. Ik denk dat ik bijvoorbeeld al niet mee zou gaan naar de meubelwinkel, maar ik weet niet hoe makkelijk jij alleen thuis kan blijven? In ieder geval, je ouders zijn daar de klant, jij niet, en de verkoper hoeft zijn moeite ook niet voor jou te doen, dus daar zou ik het wel goed snappen. Toen ik de leraaropleiding Engels deed had ik trouwens nog steeds altijd een boek bij me, en daar zaten we wel eens met het hele groepje te lezen – of te kletsen over wat we aan het lezen waren haha. In de lokalen zaten we wel vaker te praten dan te lezen, maar juist met zo’n soort opleiding was het voor ons heel normaal en zeker niet aso om er een boek bij te pakken.
Op een verjaardag of event of zo vind ik het weer wat anders, daar ga je echt voor het sociale heen. En meestal als ik de behoefte krijg om me terug te trekken is de koek toch wel zo op dat ik beter naar huis kan gaan xD Aan de andere kant, als ik iemand in zo’n situatie zie lezen, vind ik het niet meteen not done – ik ga er dan eigenlijk gewoon vanuit dat diegene graag komt omdat ze de gastheer/gastvrouw zo geweldig vinden, en als dit dan de manier is waarop ze een sociale situatie aankunnen, dan is het niet aan mij om te oordelen.
Dat laatste wat je zegt sluit ik me helemaal bij aan: je doet het dan echt om sociaal te zijn. Wat die meubelwinkel betreft: ik kan niet alleen thuisblijven (zou zelf het huis niet uit kunnen komen) dus dan moet ik wel mee. Je hebt wel gelijk dat het dan niet per se erg zou zijn om een boek mee te brengen!
Vroeger deed ik dat ook wel eens ja, overal een boek mee naartoe nemen. Tegenwoordig zelden. Ja, als ik weet dat ik met iemand mee moet naar het ziekenhuis en ik moet veel in de wachtkamer bivakkeren, dan wil ik wel eens mijn e-reader meenemen, maar dan alleen als ik weet dat het een lange middag vol wachten gaat worden. En soms neem ik mijn e-reader mee naar de kapper, omdat ik niet altijd zin heb in Libelle’s en Linda’s tijdens het intrekken van de verf en dan kan ik mooi toch een half uurtje lezen in een recensie-boek mocht ik dat hebben, ik zie dat als extra leestijd.
Lezen in gezelschappen, waarin dus vooral het socializen centraal staat doe ik niet meer. Vroeger nam ik wel eens boek mee naar een verjaardag, maar dat was dan een verjaardag waar ik verre de jongste was (lees: veel bejaarde mensen) maar waar ik van mijn ouders toen wel mee naar toe moest. Later liet ik het boek thuis. En lezen als er visite komt etc. doe ik ook niet, zodra mensen gaan praten en er sociaal contact verwacht wordt, leg ik mijn boek aan de kant.
Mijn ereader heb ik sowieso bijna altijd bij me en pak ik ook vaak als ik ergens onverwachts moet wachten. In het ziekenhuis en bij de kapper ook inderdaad!
Vroeger deed ik dat ook wel eens ja, overal een boek mee naartoe nemen. Tegenwoordig zelden. Ja, als ik weet dat ik met iemand mee moet naar het ziekenhuis en ik moet veel in de wachtkamer bivakkeren, dan wil ik wel eens mijn e-reader meenemen, maar dan alleen als ik weet dat het een lange middag vol wachten gaat worden. En soms neem ik mijn e-reader mee naar de kapper, omdat ik niet altijd zin heb in Libelle’s en Linda’s tijdens het intrekken van de verf en dan kan ik mooi toch een half uurtje lezen in een recensie-boek mocht ik dat hebben, ik zie dat als extra leestijd.
Lezen in gezelschappen, waarin dus vooral het socializen centraal staat doe ik niet meer. Vroeger nam ik wel eens boek mee naar een verjaardag, maar dat was dan een verjaardag waar ik verre de jongste was (lees: veel bejaarde mensen) maar waar ik van mijn ouders toen wel mee naar toe moest. Later liet ik het boek thuis. En lezen als er visite komt etc. doe ik ook niet, zodra mensen gaan praten en er sociaal contact verwacht wordt, leg ik mijn boek aan de kant.
Mijn ereader heb ik sowieso bijna altijd bij me en pak ik ook vaak als ik ergens onverwachts moet wachten. In het ziekenhuis en bij de kapper ook inderdaad!
Hangt inderdaad van de situatie af. De familie van mijn vriend doet met elke verjaardag wel een feestje, waarbij er dan eerst nog zo’n drie uur geaperitiefd wordt. Een nicht van mijn vriend en ik zitten dan altijd wel eventjes te lezen, terwijl een neef zit te gamen. Dat vindt iedereen oké.
Maar als het bijvoorbeeld een verjaardagsfeestje van vrienden is, dan zou het echt wel behoorlijk asociaal zijn moest ik een boek bovenhalen.
Ik neem toch voor de zekerheid altijd een boek mee. Je weet nooit wanneer je ergens even moet wachten.
Precies, beter een boek bij je dat je uiteindelijk niet gebruikt dan helemaal geen boek bij je!
Hangt inderdaad van de situatie af. De familie van mijn vriend doet met elke verjaardag wel een feestje, waarbij er dan eerst nog zo’n drie uur geaperitiefd wordt. Een nicht van mijn vriend en ik zitten dan altijd wel eventjes te lezen, terwijl een neef zit te gamen. Dat vindt iedereen oké.
Maar als het bijvoorbeeld een verjaardagsfeestje van vrienden is, dan zou het echt wel behoorlijk asociaal zijn moest ik een boek bovenhalen.
Ik neem toch voor de zekerheid altijd een boek mee. Je weet nooit wanneer je ergens even moet wachten.
Precies, beter een boek bij je dat je uiteindelijk niet gebruikt dan helemaal geen boek bij je!
Ik weet niet of ik het eens ben met de stelling dat mensen die écht van lezen houden vaak minder sociaal zijn. Het geldt in elk geval zeker niet voor mij en ik denk dat er met mij nog vele anderen zullen zijn. Dat neemt echter niet weg dat ik meestal een boek bij me heb, waar ik ook naar toe ga. Je weet immers maar nooit 😉
Ik vind lezen in gezelschap bovendien lang niet altijd asociaal, dat hangt zeker van de situatie af. Als ik met vriendinnen op vakantie ben, wil ik soms ook even een momentje voor mezelf en duik ik een uurtje in mijn boek. En hoewel ik heel graag lees in de trein, vind ik het juist dan ook weer heerlijk om met random mensen aan de praat te raken ^^
Het ligt inderdaad ook enorm aan de situatie, en het is ook zeker niet zo dat boekenwurmen per definitie minder sociaal zijn, denk dat het er meer mee te maken heeft dat je misschien niet altijd een fan bent van sociaal dóen haha.
Ik weet niet of ik het eens ben met de stelling dat mensen die écht van lezen houden vaak minder sociaal zijn. Het geldt in elk geval zeker niet voor mij en ik denk dat er met mij nog vele anderen zullen zijn. Dat neemt echter niet weg dat ik meestal een boek bij me heb, waar ik ook naar toe ga. Je weet immers maar nooit 😉
Ik vind lezen in gezelschap bovendien lang niet altijd asociaal, dat hangt zeker van de situatie af. Als ik met vriendinnen op vakantie ben, wil ik soms ook even een momentje voor mezelf en duik ik een uurtje in mijn boek. En hoewel ik heel graag lees in de trein, vind ik het juist dan ook weer heerlijk om met random mensen aan de praat te raken ^^
Het ligt inderdaad ook enorm aan de situatie, en het is ook zeker niet zo dat boekenwurmen per definitie minder sociaal zijn, denk dat het er meer mee te maken heeft dat je misschien niet altijd een fan bent van sociaal dóen haha.
Ik sluit me aan bij Marcia. Net als haar heb ik steeds een boek bij me maar als ik op de bus of trein wordt aangesproken door iemand is zo’n onverwachts gesprek vaak super leuk. Doorgaans lees ik vooral in het openbaar vervoer op weg ergens naartoe, in een wachtzaal of eigenlijk op verschillende plekken terwijl ik wacht op de persoon met wie ik heb afgesproken. Lezen terwijl er iemand naast me zit die ik ken zal ik dan weer niet doen. Al is het wel al eens voorgevallen dat ik in de bus aan het lezen was en zo opging in het verhaal dat ik niet eens merkte dat er iemand die ik van vroeger kende achter me was komen zitten. Oops!
Ik sluit me aan bij Marcia. Net als haar heb ik steeds een boek bij me maar als ik op de bus of trein wordt aangesproken door iemand is zo’n onverwachts gesprek vaak super leuk. Doorgaans lees ik vooral in het openbaar vervoer op weg ergens naartoe, in een wachtzaal of eigenlijk op verschillende plekken terwijl ik wacht op de persoon met wie ik heb afgesproken. Lezen terwijl er iemand naast me zit die ik ken zal ik dan weer niet doen. Al is het wel al eens voorgevallen dat ik in de bus aan het lezen was en zo opging in het verhaal dat ik niet eens merkte dat er iemand die ik van vroeger kende achter me was komen zitten. Oops!
Verder trouwens eens met Marcia en Zwartraafje. In het OV of een wachtkamer lezen is sowieso weer heel anders en sociaal geaccepteerd over het algemeen, en ook ik leg in zo’n situatie heel makkelijk mijn boek aan de kant als ik met iemand in gesprek raak. Ook ik heb heel vaak een boek bij me ‘voor het geval dat’. Daar is niets mis mee!
En mijn graag lezen zorgde er ook nog eens voor dat een nieuwe collega die eigenlijk van de bieb is enthousiast riep: ‘oh, die ken ik!’ Het zorgt dus al voor een sociaal lijntje tussen mij en een collega van een hele andere leeftijd en levensfase, juist omdát ik van lezen houd 😉
Dat is ook heel tof inderdaad!
Verder trouwens eens met Marcia en Zwartraafje. In het OV of een wachtkamer lezen is sowieso weer heel anders en sociaal geaccepteerd over het algemeen, en ook ik leg in zo’n situatie heel makkelijk mijn boek aan de kant als ik met iemand in gesprek raak. Ook ik heb heel vaak een boek bij me ‘voor het geval dat’. Daar is niets mis mee!
En mijn graag lezen zorgde er ook nog eens voor dat een nieuwe collega die eigenlijk van de bieb is enthousiast riep: ‘oh, die ken ik!’ Het zorgt dus al voor een sociaal lijntje tussen mij en een collega van een hele andere leeftijd en levensfase, juist omdát ik van lezen houd 😉
Dat is ook heel tof inderdaad!
Ik lees wel eens bij tante en nonkel, maar die hebben daar nooit zoveel problemen mee. Ook als ik bij klasgenoten ben in de pauze lees ik ook soms. En daar hebben zij ook nooit problemen mee, als ze iets willen vragen aan me dan doen ze dat meestal ook wel en daar heb ik geen last van. Ik heb er vrij weinig problemen mee om te lezen in gezelschap, maar ik zal het ook enkel doen als het wel echt gepast is xxx
Ik lees wel eens bij tante en nonkel, maar die hebben daar nooit zoveel problemen mee. Ook als ik bij klasgenoten ben in de pauze lees ik ook soms. En daar hebben zij ook nooit problemen mee, als ze iets willen vragen aan me dan doen ze dat meestal ook wel en daar heb ik geen last van. Ik heb er vrij weinig problemen mee om te lezen in gezelschap, maar ik zal het ook enkel doen als het wel echt gepast is xxx
Ik heb wel altijd een boek in mijn tas zitten, toen ik bijvoorbeeld zwanger was van mijn kids gingen we wel eens naar een pretpark en dan mocht ik niet overal in. Ik had dan een boek terwijl de rest van het gezelschap in de rij stond voor de heftige attractie waar ik niet in mocht.
Maar goed ik lees meestal niet in gezelschap, dat moet wel echt een unieke situatie zijn. Maar een boek in mijn tas voelt gewoon goed.
Fijn gevoel is dat ja! =D
Ik heb wel altijd een boek in mijn tas zitten, toen ik bijvoorbeeld zwanger was van mijn kids gingen we wel eens naar een pretpark en dan mocht ik niet overal in. Ik had dan een boek terwijl de rest van het gezelschap in de rij stond voor de heftige attractie waar ik niet in mocht.
Maar goed ik lees meestal niet in gezelschap, dat moet wel echt een unieke situatie zijn. Maar een boek in mijn tas voelt gewoon goed.
Fijn gevoel is dat ja! =D
[…] week las ik op de blog van Vivian dat mensen die écht graag lezen vaak minder sociaal zijn, maar dat gaat voor mij totaal niet op. […]
[…] week las ik op de blog van Vivian dat mensen die écht graag lezen vaak minder sociaal zijn, maar dat gaat voor mij totaal niet op. […]