Ken je dat? Zo’n periode waarin je elk boek binnen twee à drie dagen uit hebt en voorloopt op je reading challenge, al voor weken vooruit recensies hebt ingepland en (bijna) elk vrij momentje pakt om te lezen en daar dubbel en dwars van geniet. Ik zit nu al een aantal weken in zo’n leesflow en ik vind het heerlijk: het is zo’n gevoel dat je het liefst altijd wilt hebben, maar waar je ook wel een beetje gestrest van kunt raken.
Als ik in een leesflow zit, betekent het meestal ook dat ik me niet druk hoef te maken om het lezen. Sowieso doe ik dat al niet echt, maar ik weet dan dat ik toch wel genoeg lees om alles netjes bij te houden. Het is vaak ook een periode waarin ik me niet druk maak om mijn blog omdat er toch genoeg ingepland staat en het meer dan oké is als het niet lukt om iets te schrijven. Het is een periode waarin ik gewoon wat relaxter ben met lezen omdat ik weet dat ik de boeken sowieso wel snel uit zal hebben en dan meteen mijn reading challenge een boost kan geven. Eigenlijk is een leesflow een periode waarin het lezen van alle kanten gewon leuk en fijn is en goed gaat en geen moeite kost.
Toch is het ook wel eens lastig, want je kunt nooit precies voorspellen hoe die leesflow gaat lopen. Als ik een boek uit heb, ben ik altijd een beetje bang dat de leesflow doorbroken wordt: misschien kan ik wel niet goed ‘’uit’’ het boek komen of misschien is het boek dat ik nu ga lezen wel veel minder leuk dan verwacht en geniet ik er helemaal niet van. Soms zit ik gewoon echt tegen het beginnen in een boek aan te hikken, omdat ik bang ben dat het tegen gaat vallen. Meestal doe ik mezelf dan een belofte: als ik het na 50 pagina’s nog niks vind, mag ik stoppen. Ik ben namelijk echt zo iemand die mezelf niet pusht om een boek uit te lezen als het tegenvalt, want dat is gewoon niet leuk. Of ik ben bang dat ik heel lang over het lezen ga doen omdat het een dik boek is of kleine letters heeft: meestal koop ik dan alvast de ebooks om te zorgen dat ik er in ieder geval doorheen kan vliegen als het inderdaad dik of klein is, maar wel leuk (genoeg).
Het werkt echter ook vaak andersom: dat ik in een leesflow zit en optimaal geniet van het boek dat ik lees, maar ook al heel erg benieuwd ben naar het volgende boek dat ik wil lezen: dat ik echt al een lijstje heb in mijn hoofd van de boeken die ik als volgende wil lezen en niet kan wachten tot dat moment aangebroken is. Dat ik alvast bezig ben met voorpret door te kijken hoeveel bladzijden of hoofdstukken de boeken hebben, hoe het lettertype en de rest van de vormgeving is, hoe mooi ik het omslag vind, te bedenken wat ik ervan zou kunnen vinden enzovoorts. Of ik geef het alvast een mooier plekje in de kast zodat ik het niet kan missen als het tijd is voor een nieuw boek.
Die leesflow is vaak ook een beetje verraderlijk: soms wil je het een beetje te graag, wil je te snel door boeken heen, te snel een boek uit hebben, te snel in een nieuwe beginnen om die flow maar op gang te houden en dan ga je dus juist meer pushen en minder écht lezen… en dat is zonde. Dan wordt de leesflow een leesdip.
Maar over het algemeen is die leesflow gewoon heel fijn en herinner je je dankzij dat fijne gevoel steeds weer opnieuw hoe leuk lezen is en hoe je ervan kunt genieten. En dan si het echt: lang leve de leesflow.
Zit jij vaker in een leesflow of in een leesdip?
Ik zit regelmatig in zo’n leesflow, en ik vind het inderdaad heerlijk. Ook ik moet wel eens opletten dat ik ook echt blijf lezen en niet te snel door boeken heen wil, maar toch … Al die mooie boeken, en ik kan ze lezen, en yayyyy! Zo fijn!
Ja dat is heel herkenbaar!