Vivian Een poosje terug besloot ik, ook al vond ik het eng, op mijn stageschool een les fictie te gaan doen om te kunnen polsen wie er van lezen hield en wat ik daar verder mee zou kunnen. Het pakte supergoed uit: bijna alle leerlingen bleken graag te lezen en ik werd helemaal warm en fuzzy vanbinnen toen we met z’n allen op een rijtje gingen zetten waarom lezen nou leuk dan wel stom is – en de leuk-aanhangers het wonnen. En zo kwam het dat ik, zomaar ineens, aan het eind van de les voorstelde om een boek klassikaal te gaan lezen. Dat werd met enthousiasme ontvangen, en toen waren we ineens als klas Inwijding van Veronica Roth aan het lezen.
Geen verwachtingen
Ik weet nog dat ik er eerst niet zoveel van verwachtte, want met heel diverse leestempo’s en –houdingen is het lastig om zo’n boek écht klassikaal te kunnen lezen. Maar ik ben enorm verrast, want niet alleen lukte het de meeste leerlingen elke week om het gevraagde aantal hoofdstukken te lezen, ook werd al snel duidelijk dat ze het écht leuk vonden en écht hun best deden. Zelfs de leerlingen die het lezen niet zo heel erg leuk vonden, kon ik op de een of andere manier meetrekken in de wekelijkse gesprekken over de gelezen stukken. Heel erg bijzonder, vooral omdat ik met vrijwel geen verwachtingen eraan begon en het gewoon hartstikke goed en leuk bleek te gaan!
Onverschrokkenen
Het bleek ook nog eens het perfecte boek te zijn, want de gesprekken kwamen zonder veel moeite op gang. Van oriëntaties op het omslag (er werd zelfs geopperd dat het boek misschien wel over een slecht huwelijk ging) tot echt goede gesprekken over de facties, die ertoe leidden dat vrijwel iedereen in de klas zich ontpopte als Onverschrokkene. Maar ook hele gesprekken over verhaalscènes en wat die nou zo goed maakt en wat het eigenlijk allemaal betekent, zo’n factiemaatschappij en Afwijkend zijn. Toegegeven: het is soms wat lastig om de concepten van de facties duidelijk te maken (waarom in hemelsnaam Eruditie in plaats van Intelligentie?) en op sommige punten is het best ingewikkeld. Maar het gaat zó goed, en dat zorgt voor een enorme rush bij mij als docent Nederlands die niets liever wil dan de leerlingen aan het lezen krijgen.
Missie geslaagd
Inmiddels zijn we zover dat de klassikale leeskringen klaar zijn: de leerlingen moeten nu vooral op hun eigen tempo verder lezen, deels op eigen gelegenheid en deels tijdens leeslessen in mijn klas, zodat we er af en toe nog een beetje over kunnen praten. Daarnaast moeten ze werken aan de eindopdracht, die eigenlijk heel simpel is: ze moeten iets doen om te laten zien dat ze het boek gelezen hebben en dat mag van alles zijn, van een filmpje tot een spreekbeurt en van een recensie tot een boek/filmvergelijking. Ik ben ontzéttend benieuwd wat er allemaal uit gaat komen, maar ik vind het nu al geweldig hoeveel inzet ze hebben getoond en dat er echt gelezen wordt en dat ze echt met elkaar praten en hun best doen op de opdrachten die ik geef. O, en het is ook wel erg vermakelijk dat de meiden Four net zo geweldig vinden als ik – en dan uiteraard vooral de filmversie. En er is al geopperd of we ook deel twee kunnen gaan lezen. Wat maakt een docent Nederlands nou gelukkiger dan leerlingen die uit zichzelf vragen of we een boek kunnen lezen voor het vak? Missie geslaagd!
Vond jij klassikaal lezen leuk op school?
Pfft, ik zou willen dat ik jou had als Nederlands docente op de middelbare school! Wij mochten absoluut geen vertaalde boeken lezen, en het moest litaratuur zijn. De boeken die we lazen waren vrij saai, dus veel mensen haakten af op lezen. Stel dat we toen The Hunger Games, Divergent en The Fault In Our Stars gelezen hadden, wie weet hadden zij dan ook nogsteeds gelezen! Maarja, dat was geen literatuur en vertaald 🙁
Ah dankjewel voor het compliment! Het scheelt ook wel dat dit een tweede klas is die zich nog niet bezig hoeft te houden met de leeslijst en boekverslagen: dit is puur voor het leesplezier en om te zorgen dat ze het latere ”verplichte” lezen misschien minder erg zullen gaan vinden.
Pfft, ik zou willen dat ik jou had als Nederlands docente op de middelbare school! Wij mochten absoluut geen vertaalde boeken lezen, en het moest litaratuur zijn. De boeken die we lazen waren vrij saai, dus veel mensen haakten af op lezen. Stel dat we toen The Hunger Games, Divergent en The Fault In Our Stars gelezen hadden, wie weet hadden zij dan ook nogsteeds gelezen! Maarja, dat was geen literatuur en vertaald 🙁
Ah dankjewel voor het compliment! Het scheelt ook wel dat dit een tweede klas is die zich nog niet bezig hoeft te houden met de leeslijst en boekverslagen: dit is puur voor het leesplezier en om te zorgen dat ze het latere ”verplichte” lezen misschien minder erg zullen gaan vinden.
Op die manier klassikaal lezen lijkt me ontzettend leuk, ik had het als leerling waarschijnlijk fijn gevonden 🙂
Al moest ik er in eerste instantie bij denken aan het klassikaal lezen op de basisschool: in groepjes, en dan om de beurt een stuk voorlezen. Je had altijd leerlingen die niet goed mee konden komen en dus bij het helemaal klassikaal lezen heel langzaam elk woord lazen, en omdat die extra oefening nodig hadden kregen die nog wel eens extra tijd. Omdat ik relatief snel in het hoogste niveau zat, had mijn groepje al snel alle boekjes van ons niveau uit ook nog – en zo leuk waren die de eerste keer al niet, laat staan toen we ze nog eens moesten lezen. Bij ‘klassikaal lezen’ krijg ik dus als eerste een ‘neeeeeeeeeeeehhhhh!!!’-neiging, terwijl het in een vorm zoals jij het doet dus wel erg gaaf is!
Dat is wel héél herkenbaar inderdaad!
Op die manier klassikaal lezen lijkt me ontzettend leuk, ik had het als leerling waarschijnlijk fijn gevonden 🙂
Al moest ik er in eerste instantie bij denken aan het klassikaal lezen op de basisschool: in groepjes, en dan om de beurt een stuk voorlezen. Je had altijd leerlingen die niet goed mee konden komen en dus bij het helemaal klassikaal lezen heel langzaam elk woord lazen, en omdat die extra oefening nodig hadden kregen die nog wel eens extra tijd. Omdat ik relatief snel in het hoogste niveau zat, had mijn groepje al snel alle boekjes van ons niveau uit ook nog – en zo leuk waren die de eerste keer al niet, laat staan toen we ze nog eens moesten lezen. Bij ‘klassikaal lezen’ krijg ik dus als eerste een ‘neeeeeeeeeeeehhhhh!!!’-neiging, terwijl het in een vorm zoals jij het doet dus wel erg gaaf is!
Dat is wel héél herkenbaar inderdaad!
Klassikaal lezen vond ik niets. Omdat elke leerling het boek moest kunnen lezen, waren het vaak makkelijke boekjes. Sommige lazen een stuk langzamer en ik las erg snel. Het kwam dus vaak voor dat ik me kapot verveelde tijdens deze leesmomenten en dan waren er ook nog kinderen die bij elk vreemd woord de wijsvinger in de lucht schoten en dan vroegen ‘Juf… wat is dat en dat?’ Dat bij elkaar opgeteld, was klassikaal lezen voor mij een slopend uurtje. Meestal las ik in mezelf al een paar pagina’s verder, maar vaak waren de boeken gewoonweg niet mijn soort boeken. Veel liever las ik zelfstandig, uiteindelijk mocht dat ook. Dan nam ik bieb-boeken mee naar school en mocht ik daar in lezen. Een verademing.
Stom inderdaad, maar wel fijn dat je die biebboeken mocht lezen!
Klassikaal lezen vond ik niets. Omdat elke leerling het boek moest kunnen lezen, waren het vaak makkelijke boekjes. Sommige lazen een stuk langzamer en ik las erg snel. Het kwam dus vaak voor dat ik me kapot verveelde tijdens deze leesmomenten en dan waren er ook nog kinderen die bij elk vreemd woord de wijsvinger in de lucht schoten en dan vroegen ‘Juf… wat is dat en dat?’ Dat bij elkaar opgeteld, was klassikaal lezen voor mij een slopend uurtje. Meestal las ik in mezelf al een paar pagina’s verder, maar vaak waren de boeken gewoonweg niet mijn soort boeken. Veel liever las ik zelfstandig, uiteindelijk mocht dat ook. Dan nam ik bieb-boeken mee naar school en mocht ik daar in lezen. Een verademing.
Stom inderdaad, maar wel fijn dat je die biebboeken mocht lezen!
Ik hield er niet zo van op school. De boeken spraken me meestal niet echt aan en ik las eigenlijk ook gewoon veel te snel in vergelijking met mijn klasgenoten.
Ik hield er niet zo van op school. De boeken spraken me meestal niet echt aan en ik las eigenlijk ook gewoon veel te snel in vergelijking met mijn klasgenoten.
Ik hield wel van het lezen op zich (vooral wanneer we zelf een boek naar keuze mochten selecteren), maar niet zozeer van het klassikaal lezen en analyseren van de boeken. Het lijkt me als leerkracht wel een heerlijk gevoel wanneer je bij je leerlingen een liefde voor lezen kan aanwakkeren.
Dat is het absoluut ja!
Ik hield wel van het lezen op zich (vooral wanneer we zelf een boek naar keuze mochten selecteren), maar niet zozeer van het klassikaal lezen en analyseren van de boeken. Het lijkt me als leerkracht wel een heerlijk gevoel wanneer je bij je leerlingen een liefde voor lezen kan aanwakkeren.
Dat is het absoluut ja!
Als we dit soort boeken mochten lezen voor Nederlands vroeger dan had ik er ook veel meer van genoten 😀
Ah wat leuk om te horen, thanks!
Als we dit soort boeken mochten lezen voor Nederlands vroeger dan had ik er ook veel meer van genoten 😀
Ah wat leuk om te horen, thanks!
Super leuk dat je leerlingen zo enthousiast zijn! Ik had vroeger echt een hekel aan klassikaal lezen, omdat mij dat veel te traag ging. Stiekem had ik het boek altijd al uit en dan moest ik heel de tijd doen alsof ik nog aan het lezen was..
Dat is ook stom inderdaad, doen alsof je leest 🙁
Super leuk dat je leerlingen zo enthousiast zijn! Ik had vroeger echt een hekel aan klassikaal lezen, omdat mij dat veel te traag ging. Stiekem had ik het boek altijd al uit en dan moest ik heel de tijd doen alsof ik nog aan het lezen was..
Dat is ook stom inderdaad, doen alsof je leest 🙁