Column | Kerstboeken

Toen ik vorig jaar met mijn blog begon, haalde ik het in mijn hoofd dat het wel leuk zou zijn om rond de kerstperiode ook een kerstthema te hebben op The Book Review, met – jawel – recensies van kerstboeken en al. Dat lukte enigszins, maar het ging niet zo héél erg van harte omdat het vooral stress opleverde en ik niet zo blij was met de uiteindelijke boekfoto’s. Dit jaar wilde ik het weer doen, maar dan wat beter georganiseerd: ik zou begin december al beginnen met die fijne kerstromans lezen en dan een paar mooie recensies online kunnen zetten. Maar inmiddels is het begin december… en ik ben alweer van dat plan afgestapt. Tja.

The December feeling

Ik hou van december. De feestdagen, het winterweer, alles knus en gezellig, fijne tv-series en natuurlijk lekker leesvoer. Ik vind het superfijn om in december lekker te lezen, mijn reading challenge in te lopen en me gewoon knus te vermaken met een boek. Kerstboeken, of in ieder geval winterromans, passen daar gewoon heel fijn bij, want die zijn dan lekker warm en fuzzy en passen goed bij de feestdagen en meestal zijn ze gewoon heel vermakelijk en leuk en romantisch en nou ja, gezellig en zo. Als ik op Bol.com rondsnuffel naar leuke kerstromans (zie het collage) word ik gewoon razend enthousiast bij al die leuke covers die me toelachen. Het is een portie feelgood in de wintermaanden en dat is gewoon heel fijn.

Too cheesy, too stressy

Toch is er iets wat me ervan weerhoudt om die boeken écht te gaan lezen. Neem nou My True Love Gave To Me: een YA-verhalenbundel van auteurs als Stephanie Perkins, Gayle Forman, Jenny Han en Rainbow Rowell. Klinkt superleuk, maar tegelijkertijd ben ik bang dat het gaat tegenvallen omdat de bundel Let it snow (van John Green en Maureen Johnson, onder anderen) ook een beetje tegenviel. En van andere kerstboeken ben ik bang dat het té kneuterig wordt, té cheesy, té zoetsappig. In veel van die boeken wordt de overdreven Amerikaanse, commerciële en enigszins oppervlakkige kant van kerst volgens mij goed duidelijk en ik denk dat ik daarop zou afknappen. Bovendien heb ik geleerd dat het niet werkt om mezelf in een keurslijf te persen wat boeken betreft: tuurlijk, die kerstboeken lijken me superleuk en superfijn om te lezen, maar er zijn ook zoveel andere boeken die ik graag wil lezen in de decembermaand en ik wil mezelf geen boeken opleggen.

Kerstgedachte

Toch overweeg ik om deze kerst ten minste één zo’n kerstboek te gaan lezen, want als ik naar die omslagen en reviews kijk, krijg ik er wel zo’n fijn kerstgedachte-gevoel bij: alsof je een kerstfilm of een kerstaflevering van een serie kijkt. Misschien dat ik de dagen vóór kerst wel doorbreng met My True Love of Dash and Lily. Gewoon, om het te proberen. Om te kijken of ik het wat vind. Dat de boeken veelal Engels zijn, vind ik niet eens zo erg. Ik ben vooral benieuwd of het me ligt, want dan hoef ik er de komende jaren niet meer over te tobben. Sterker nog: het schrijven van deze column heeft me ervan overtuigd om bovengenoemde titels te kopen. Eigenlijk gewoon omdat het kan.

Lees jij wel eens kerstromans?