Vivian Als je geen tijd hebt voor je passie, is het dan je passie nog wel? Dit is een bekende uitspraak die me al een paar keer flink aan het denken heeft gezet over de dingen die ik graag doe maar waar ik niet altijd ‘’tijd’’ voor heb. Want tja, is het niet zo dat je eigenlijk gewoon tijd moet kunnen maken voor de dingen die je echt graag wilt doen? In theorie werkt het zo, ja. Maar in de praktijk… not so much. Soms heb je gewoon echt geen tijd, en dan moet je dat begrip ‘’tijd’’ heel breed opvatten. Dat ervoer ik de afgelopen weken in de hectiek van de tentamens en deadlines.
Lezen is iets wat ik ontzettend graag doe: het ontspant me en ik geniet er eindeloos van. In zekere zin is het ook iets wat ik ‘’moet’’ doen als ik mijn boekenblog een beetje draaiende wil houden. Maar zo zijn er nog heel veel andere dingen waaraan ik aandacht wil en moet schenken, en dat is het ‘m meestal gewoon: teveel andere dingen aan mijn hoofd, waardoor het lezen simpelweg een beetje naar de achtergrond verdwijnt. Ik moet studeren en stagelopen, heb twee blogs te onderhouden waarvoor ik veel wil schrijven, kijk graag allerlei wekelijkse televisieseries, wil mijn sociale leven een beetje onderhouden en ergens tussendoor ook nog werken aan een roman. O ja, en dan heb ik het nog niet over de rust die ik nodig heb om mijn chronische ziekte vooral niet de overhand te geven, rust die soms alleen te bereiken is door een beetje doelloos internetten of spelletjes spelen.
Soms is het ook gewoon een kwestie van kiezen waar je tijd en energie in wilt stoppen. Ik merk momenteel dat ik het ontzettend fijn vind om af en toe een paar uurtjes op bed te gaan liggen met een goed boek, gewoon omwille van de ontspanning en het plezier van het lezen. Maar het grootste deel van de dagen kies ik er ’s middags toch voor om te gaan bloggen, omdat ik daar meer zin in heb. Bijna elke avond weer kies ik ervoor om de televisie aan te zetten en me te vermaken met twee of meer afleveringen van een fijne serie, omdat dat me net wat meer ontspant dan een boek. En ja, onderweg naar school of stage of onderweg naar huis pak ik vaak mijn ereader of een boek, maar vaak ook niet: gewoon omdat ik dan de gebeurtenissen van de voorbije uren even op me wil laten inwerken, gewoon even alleen maar wil zitten en naar buiten kijken, even mindful zijn. Op diezelfde manier kies ik er tijdens het lezen voor om na een bepaald verstrijken van de tijd weer te stoppen omdat ik ook graag nog andere dingen wil doen. Zo is het leven gewoon.
Het zijn allemaal keuzes die we maken vanuit onze eigen overwegingen en motieven. Als we ervoor kiezen om een keertje niet te lezen, dan doen we dat niet omdat het onze passie niet (meer) is, maar omdat we op dat moment gewoon behoefte aan of zin in iets anders hebben. Soms lukt het gewoon niet om tijd te maken voor het lezen: soms zijn er zoveel andere dingen belangrijk en vooral gebeurt het dat er dan gewoon geen energie meer over is om te lezen – want ja, lezen kost energie, je ogen en hersenen zijn toch aan het werk en soms lukt dat niet. Geen tijd hebben om te lezen kan dus prima. Het is normaal, het is oké, het is logisch. Het is belachelijk als we ons daarover schuldig voelen, of als we boos op onszelf zijn omdat we al zolang over een boek doen terwijl dat normaal nooit zo is. Lezen is leuk, lezen is iets vrijblijvends. Alles op zijn tijd.
Heb jij wel eens geen tijd om te lezen?
Ik herken mezelf heel erg in jouw verhaal! Soms neem ik een boek mee voor onderweg, en dan heb ik veel zin om te lezen als ik nog thuis ben, maar als ik dan eenmaal in de bus zit, is de drempel om dat boek te gaan lezen opeens heel groot en wil ik liever gewoon uit het raam staren, haha.
Ach ik denk dat dat niet zo erg is. Als je gaat lezen terwijl je er eigenlijk geen zin in hebt, kom je al helemaal snel in een leesdip.
Ja hoor, maar meestal heb ik dan ook geen zin om te lezen.
De afgelopen paar weken had ik eigenlijk amper tijd om te lezen en dan merk ik ook dat ik er minder zin in krijg. Vorige week heb ik een trilogie opgepakt en die drie delen heb ik wel binnen een week gelezen. Terwijl ik de weken daarvoor amper een boek heb aangeraakt. Het is dus wisselend. Ik vind het wel knap van je hoor als ik lees wat je allemaal doet! Logisch dat je dan af en toe weinig tijd hebt om te lezen
Zo vaak! Maar ik probeer er toch echt wel mee bezig te zijn 🙂
Omdat lezen ‘slechts’ een hobby is, is het iets wat ik er gemakkelijk bij in laat schieten. Werk en het huishouden krijgt bijvoorbeeld voorrang, maar als mijn vriend vraagt of ik met hem tv wil kijken o.i.d., leg ik het boek ook gemakkelijk aan de kant. En dat terwijl lezen wel hetgeen is wat ik het liefst doe.
Ja hoor. Absoluut. Je kan soms wel een beetje tijd vrijmaken, maar tijd bijmaken is jammer genoeg nog steeds onmogelijk. Soms zijn andere zaken belangrijker en kom ik amper aan lezen toe. Ik merk wel dat ik me op die momenten ‘lastig’ voel. Zelf heb ik het lezen echt wel nodig om tot rust te komen.