Column: Ik ben geen biebmeisje

Ergens vorige maand kreeg ik een brief van de Bibliotheek dat mijn abonnement dreigde te verlopen: of ik eventjes vóór 31 oktober het bedrag voor een nieuw jaar wilde overmaken en dan zou er niks aan de hand zijn. De brief verdween in een laatje en vervolgens in een map, want ik wilde er nog even over nadenken. Inmiddels is het 31 oktober en heb ik niet verlengd. En dat ga ik voorlopig ook niet doen. Want tja… ik ben gewoon niet zo’n biebmeisje. Nooit echt geweest.

Vroeger wel

Ik ben een aantal jaar best wel trouw lid geweest, vooral omdat ik er op zeker moment achter kwam dat een abonnement tot 18 jaar gratis was en dat ik daarna recht had op een reductietarief. En, toegegeven: ik vond het toch best wel fijn. Boeken die ik voor school moest lezen maar die me verder totaal niet aanspraken, kon ik bij de bieb halen zodat ik er geen geld aan kwijt was. Boeken waarvan ik niet wist of ik ze leuk genoeg zou vinden om te herlezen, kregen dezelfde behandeling. Zo las ik bijvoorbeeld The catcher in the rye via de bibliotheek en heb ik af en toe dankbaar gebruik gemaakt van het aanbod van ebooks die ik zo hup, kon lezen. Echt, ik vond het best fijn, die bieb. Maar ik denk dat ik al zeker een jaar niet meer echt gebruik heb gemaakt van de bibliotheek.

Toch geen biebmeisje

Liz schreef een tijdje geleden op haar blog een soort afweging: eigen boeken versus de bibliotheek? De nadelen van de bibliotheek die zij noemt, zijn voor mij stuk voor stuk herkenbaar en dat geeft ook precies aan waarom ik gewoon geen biebmeisje ben. Want ik wil boeken gewoon echt hebben. Ik wil dat ze van míj zijn, dat ik ze mooi in mijn kast kan zetten en weet dat ik ze héb. Ik vind het niet fijn dat talloze mensen vóór mij een boek hebben gelezen, dat het soms vies is of dat er verdwaalde boekenleggers of grove aantekeningen in zitten. Ik vind het niet fijn om een boek te lezen dat naar andere mensen ruikt, dat er soms flink verweerd en versleten uitziet.

Druk

En ik vind het al helemaal niet fijn om de boeken terug te moeten brengen… zeker niet als het echt mooie boeken zijn waar ik van heb genoten: dan wil ik ze hebben, herlezen, knuffelen, liefhebben. Dat heeft ook te maken met de ‘’druk’’ die ik vaak bij biebboeken voel. Druk om ze op tijd uit te lezen, want ook als je verlengt is er altijd een deadline. Druk om er extra zuinig op te zijn, want het moet hierna nog naar andere mensen. Het is een druk die ik niet wil voelen, die het lezen minder fijn maakt.

Onhandig

O ja, en dan vind ik het ook nog eens gewoon onhandig. Je moet naar de bieb toe om boeken op te halen en weer terug te brengen, terwijl je ze ook gewoon op Bol.com kunt bestellen zonder dat je je stoel uit hoeft. Soms hebben ze boeken niet, en dat is dan enorm irritant omdat je op die manier niet kunt lezen wat je wilt. Soms moet je wachten tot een gereserveerde titel er (weer) is. Dat vind ik gewoon niks.

Misschien ooit

Begrijp me niet verkeerd: ik vind het super dat de bieb er is en ik vind het super dat het zo’n uitkomst is voor sommige mensen. Maar voor mij is het gewoon niks. Ik wil dat boeken van mij zijn en ik wil te allen tijde zelf kunnen bepalen wat ik wanneer lees en hoe snel en alles. Dus nee, ik heb mijn bibliotheekabonnement niet verlengd en dat ga ik voorlopig ook niet doen. Misschien ooit nog, want het kan altijd weer. Het is fijn dat het kan, dat het er is. Maar zolang ik sneller aan een ebook van Bol.com denk dan aan de ebooks van de bieb, hoeft het van mij niet zo.

Ben jij lid van de bibliotheek?