Column: Fight evil, read books

Eerder deze week brak er behoorlijke chaos los toen bekend werd dat Donald Trump de Amerikaanse presidentsverkiezingen had gewonnen. Mensen begonnen meteen het ergsste te vrezen, werden bang, raakten gefrustreerd, werden boos. Begrijpelijk ook. Hoewel ik heel veel zou kunnen schrijven over Trump en Clinton, ga ik dat niet doen. Wat ik me wel realiseerde, is dit: het is voor veel mensen een vrij heftige situatie. Maar juist dan zie je ook mooie dingen gebeuren, bijzondere dingen. Dingen die te maken hebben met boeken, met lezen. En dat is waarom ik heb besloten om het boekbloggen na een pauze weer op te pakken. Om mijn stem te laten horen als boekblogger.

Boekenkracht

Boeken zijn zo ontzettend bijzonder en krachtig. Ze kunnen van alles teweeg brengen, ze kunnen het leven en de denkwijze van mensen veranderen. Ze kunnen stof doen opwaaien door nieuwe ideeën te presenteren of oude ideeën te bekritiseren. Ze kunnen hele werelden, maatschappijen veranderen en vormgeven. Boeken kunnen mensen leren hoe ze moeten denken, hoe ze zouden kúnnen denken. Boeken leren mensen te reflecteren op wie ze zijn en op hun gedachtegoed, op wat goed en fout is. Boeken leren mensen hun geest open te stellen voor andere ideeën, andere mogelijkheden, andere routes. Boeken geven mensen een stem. Boeken zíjn onze stem, de stem van generaties en tijden. Het is niet voor niets dat heel veel boeken verbannen en verbrand worden: boeken zijn machtig. Heel machtig. En als het slecht gaat met de wereld, bieden boeken hoop. Hoop op betere tijden. Op nieuwe kansen. Hoop… op hoop.

Boeken als troost

Maar boeken zijn ook een enorme steunpilaar. Veel mensen houden zo van lezen omdat het ze helpt te ontsnappen aan hun problemen, hun onzekerheden… en aan al het slechte in de wereld. Aan oorlogen, geweld, crises, rampen, narigheid. Je kunt in een boek wegkruipen en even van de wereld zijn. De wereld van het boek biedt je een toevluchtsoord. Maar boeken kunnen ook zodanig in je hart kruipen dat je er écht troost aan biedt. Overal op internet zie je nu bijvoorbeeld quotes en wijsheden uit de Harry Potter-franchise opduiken, en dat helpt mensen, dat biedt troost aan mensen die het zwaar hebben. En er is meer. Personages als Tris (Divergent) en Katniss (Hunger Games) zijn het meest inspirerend wanneer de echte wereld het zwaar heeft. Boeken van auteurs als Suzanne Collins en Veronica Roth lijken het meest realistisch en beklemmend als de echte wereld in haar darkest days lijkt te zitten. En dat is ontzettend mooi. Bijzonder. Krachtig.

Boeken als lichtpuntjes

En er is nog een reden waarom boeken zo bijzonder zijn. Boeken zijn lichtpuntjes. Zoals ik zelf op Facebook zette naar aanleiding van een mooie post van Blossom Books: laten we vooral mooie boeken blijven lezen. Laten we vooral blijven genieten van die boeken, van de bijzondere personages, van de hartveroverende verhalen. Laten we van al die mooie boeken blijven genieten en ze als lichtpuntjes blijven beschouwen wanneer we het moeilijk hebben met onszelf of met de wereld. Laten we van boeken blijven leren. Laten we boeken blijven gebruiken om onszelf te ontwikkelen, laten we boeken blijven lezen om geïnspireerd te raken. Of het nou gaat om LGBT-emancipatie, verdrijving van racisme en discriminatie of simpelweg coming of age: boeken kunnen ons enorm veel leren. Laten we boeken lezen. Boeken schrijven. En onze liefde voor die boeken vooral blijven uiten. Omdat dát een verschil kan maken. Fight evil. Read books.

Wat betekenen boeken voor jou als je het moeilijk hebt?