Column: Blogdip door leesdip?

Er gebeurde iets raars toen ik mijn laatste boek voor school had uitgelezen: de maand was bijna voorbij en ik wist gewoon echt niet welk boek ik als volgende wilde pakken. De ‘’boeken voor school’’-lijst was dus leeg, ik had nog één recensie-exemplaar maar daar wilde ik nog even mee wachten en een kast vol ongelezen boeken stond me aan te staren… maar ik wist het gewoon echt niet. Uiteindelijk begon ik in Als je het licht niet kunt zien van Anthony Doerr omdat dat boek me als eerste aansprak toen ik door mijn Kobo-leesapp scrolde – en in dat boek ben ik nog steeds bezig. En er is ook nog steeds iets raars aan de hand met mijn leespatroon.

Geen TBR

Ik merk dat ik het fijn vind om zonder TBR te lezen, omdat ik dan het boek kan pakken waar ik het meeste zin in heb… maar het grote nadeel ervan is dat ik soms gewoon niet wéét in welk boek ik het meeste zin heb! Er zijn wel 100 boeken die ik zou willen lezen, maar ik heb dan gewoon echt geen idee want al die 100 boeken spreken me tegelijkertijd wel en niet aan. En het feit dat ‘’moeten’’ lezen niet meer van toepassing is omdat mijn vakantie is begonnen, maakt het er ook niet makkelijker op. Want welk boek wíl ik nou eigenlijk lezen? Ik weet het niet! Dat overkomt me bijna nooit, dus het is een hele vreemde aangelegenheid.

Leesdip

Toen ik eenmaal vrij lukraak in Als je het licht niet kunt zien was begonnen, ontstond er een nóg raarder gevoel. Het is een mooi boek, dat absoluut – maar het is een bepaald type boek: het is heel complex en behoorlijk traag, er zit zoveel in en het zijn ruim 500 bladzijden. Ik wil er niet mee stoppen want het is wel echt mooi, maar… eigenlijk ben ik het op het verkeerde moment begonnen te lezen. Want daardoor heb ik nu een soort leesdip: ik lees wel vrijwel elke dag in dat boek, maar er trekt iets aan me – misschien het idee dat er nog zoveel andere boeken zijn, misschien het idee dat ik eigenlijk iets anders wil lezen… ik weet het niet. Het voelt gek. Daarom ook dat ik overweeg om gewoon nog een tweede boek te gaan lezen, zoals ik zo vaak doe: een wat luchtigere, vlottere young adult die, ik weet niet, wat prettiger leest. Wat meer verstrooiing biedt.

Blogdip

En toen diende het volgende probleem zich aan: de blogdip. Mijn probleem met de zomervakantie is altijd dat ik echt even mijn draai moet vinden in het helemaal vrij zijn: ik moet een nieuwe focus krijgen voor mijn dagelijkse dingen, ik moet het gevoel krijgen dat het oké is om lekker een week lang elke dag te bloggen. Zolang ik dat nog niet heb, voelt het bloggen vaak heel raar en dus ook het boekbloggen. Maar af en toe ben ik ook het gevoel van mijn boekenblog gewoon een beetje kwijt: is het wel een boekenblog als er niet zoveel recensies online komen? Wat wil ik nou eigenlijk zeggen, waar wil ik nou eigenlijk over schrijven? Dat zijn vragen die door mijn hoofd spoken als ik naar de contentkalender zit te staren en probeer te bedenken wat er komende week online moet gaan komen. Misschien moet ik het aantal blogdagen verminderen? Misschien moet ik nieuwe rubrieken introduceren? Ik vind het lastig. Er is veel waar ik over wil schrijven, veel dingen rondom lezen en boeken waar ik een mening over heb, maar… het voelt soms alsof ik het anders moet aanpakken.

Hand in hand

Ik denk dat een leesflow en een blogflow hand in hand moeten gaan. Als je lekker in het lezen zit, er echt van geniet en de juiste boeken kiest (ik denk echt dat dat een ding is, het juiste boek op het juiste moment), dan is het ook makkelijker om met plezier en vaart te schrijven over het lezen en over die boeken en krijg je ook meer inspiratie. Ik denk ook dat soms gewoon kijken naar je boekenkast, naar al die mooie gelezen en ongelezen boeken, enorm kan helpen om weer het gevoel te krijgen dat je echt iets te zeggen hebt als boekenwurm. En ik denk ook dat wij boekenwurmen soms best wat eerlijker tegen onszelf mogen zijn: dat het geen schande is om traag te lezen, en dat het al helemaal niet erg is om een net gekocht boek te verkiezen boven de jaren oude nog te lezen boeken. Lezen is het fijnste als je het vanuit je hart doet, niet met je hoofd.

Dat gezegd hebbende ga ik nu lekker beginnen in Dingen die we zeker weten van Jessi Kirby. Of misschien toch wel in Eenzaam en extreem ver weg van Katie Ling.

Krijg jij wel eens last van een blogdip door een leesdip?