Er zijn in de wereld der boekenblogs heel veel tags over lezen en je leesgedrag. Ik vind tags vaak grappig om te lezen op andere blogs, maar zelf vul ik ze niet zo vaak in terwijl ze wel een leuke afwisseling vormen tussen de recensies en andere artikelen door. Ik weet niet meer waar ik de Reader Confessions-tag tegenkwam, maar ik vond de vragen heel leuk en het leek me wel tof om zo af en toe gewoon één van die talloze boekige vragenlijstjes in te vullen zodat jullie ook weer een wat persoonlijker kijkje krijgen! Deze tag kun je op heel veel Engelstalige boekenblogs vinden, dus daar heb ik ‘m ook vandaan gehaald. Ik heb de vragen vertaald, maar neem ‘m gerust over als je wilt! Wel graag met een linkje naar deze blogpost erbij. Daar gaan we!
Heb je ooit een boek beschadigd?
Ik moet toegeven dat ik dit inmiddels bij elk boek doe dat ik lees. Ik vond het heel lang verschrikkelijk als er leessporen te zien waren, maar tegenwoordig breek ik de rug van elk boek dat ik lees. Als ik erin begin ‘’breek’’ ik het boek één keer helemaal open, zodat ik het gemakkelijk kan vasthouden en het ook beter blijft liggen als ik er foto’s van maak. Maar dat is het dan ook: verdere beschadigingen maak ik nooit. Zeker geen ezelsoren.
Heb je ooit een geleend boek beschadigd?
Ik leen eigenlijk nooit boeken, haha. Maar nee: met geleende boeken ben ik altijd extra voorzichtig, want ik vind het belangrijk dat de persoon van wie ik het boek heb geleend het boek in dezelfde staat terugkrijgt als toen ik het ontving. Ook met bibliotheekboeken – toen ik die nog las – was ik altijd heel voorzichtig. Dat soort boeken neem ik ook liever niet mee naar school en zo.
Hoe lang doe je over een boek?
Dat verschilt echt enorm. Als ik in een leesflow zit en ook echt de tijd heb, kan ik een boek in twee à drie dagen uitlezen, maar meestal doe ik er ongeveer een week over omdat ik dan ook gewoon lekker relaxed lees, zonder tijdsdruk die ik mezelf opleg.
Heb je ooit boeken niet uitgelezen?
Gebeurt regelmatig! In principe wil ik een boek graag uitlezen ook als ik het niet zo leuk vond, want ik vind eerlijke recensies belangrijk – zeker omdat ik ervan overtuigd ben dat elk boek wel iets moois en positiefs heeft. Maar als ik echt op ga zien tegen het verder lezen en als er gewoon niks is dat positief genoeg is, stop ik met het boek. Soms probeer ik het dan op een later punt nog eens, maar vaak ook niet. Een boek dat ik onlangs heb weggelegd, was bijvoorbeeld Uitgerekend wij van Monika Peetz en ook Belevenissen van een buitenbeentje van Andrea Portes heb ik niet uitgelezen.
Zijn er gehypte boeken die je niet zo veel aan vond?
Niet zo heel veel gelukkig, omdat ik mijn verwachtingen tegenwoordig een beetje los probeer te laten voor ik aan een boek begin en dat scheelt wel heel erg. Een boek waar iedereen razend populair over was en dat ik niet echt leuk vond, was Rode Koningin van Victoria Aveyard. Ik snap wel waarom mensen er enthousiast over waren, maar mij kon het niet echt boeien. Ik zag ook echt te veel elementen uit andere dystopia-boeken en dat is vaak een afknapper voor mij.
Zou je ooit verbergen dat je een bepaald boek leest of hebt gelezen?
Dit is een lastige… nee, in principe vind ik dat je je nooit zou moeten schamen voor wat je leest of niet leest. Ik bedoel, iedereen heeft een ander soort smaak en als je veel chicklits leest ben je geen mindere lezer dan als je boeken van Mulisch en Grunberg verslindt. Ik weet nog wel dat ik me in het begin van mijn New Adult-dagen een beetje ongemakkelijk voelde bij het lezen van die boeken, omdat ik ze associeerde met een grote hoeveelheid seks. Maar toen ik er eenmaal achter kwam dat dat niet per se zo hoeft te zijn, heb ik dat losgelaten. Overigens denk ik dat ik misschien wel een soort schaamte zou voelen als ik ooit Vijftig tinten grijs zou lezen: dat boek heeft zo’n slechte reputatie dat ik me er niet zo snel mee in het openbaar zou vertonen. Maar dan nog: ieder zijn smaak.
Hoeveel boeken heb je?
Is dit een serieuze vraag? Ik heb geen idee! Heel veel. Ik denk dat ik toch wel rond de 200+ ebooks heb (die ik voor een groot deel ook heb gelezen, maar niet allemaal) en wat de papieren boeken betreft… ik moet ze nog een keertje tellen en in een database zetten, maar ik denk dat het er wel zo’n 150 zijn. Tien boeken per plank ongeveer.
Lees je snel of langzaam?
Dat verschilt per boek en ook per keer dat ik lees. Als ik me écht concentreer op een boek en het leest fijn weg, dan lees ik relatief snel en kan ik 100 bladzijden per dag halen. Als het een boek is met wat zwaardere kost of ik ben moe, dan lees ik langzamer.
Vind je buddyreading leuk?
Jazeker! Ik heb het nu een paar keer gedaan en ik vind het heel tof om steeds te bespreken hoe ver ik ben in een boek en wat ik ervan vind en zo. Fangirlmmomentjes delen is echt onbetaalbaar.
Lees je het liefst hardop of in je hoofd?
In mijn hoofd! Ik denk dat elke lezer dit wel heeft, maar hoewel ik voorlezen ook leuk vind ben ik er niet goed in. Dat heeft denk ik ook te maken met dat ik niet altijd goed zie en dat ik ook vaak te snel wil en daardoor over mijn zinnen struikel. Soms lees ik voor de grap wel eens een stukje hardop in een boek, maar dan begrijp ik ineens veel minder van wat er eigenlijk staat haha.
Als je maar één boek mocht hebben, welke zou dat dan zijn?
Dit is een onmogelijke vraag. IK WEET HET NIET! Ik bedoel, dit is bijna net zo erg als vragen wat mijn lievelingsboek is, dat wisselt ook echt per keer. Ik geloof niet dat ik één boek kan kiezen, want soms is mijn lievelingsboek een boek dat ik niet per se nogmaals hoef te lezen. Als ik één boek voor de rest van mijn leven zou kiezen, zou ik ook veel te bang zijn dat ik er genoeg van zou krijgen. Maar als ik echt moet kiezen, dan waarschijnlijk Voor jou van Jojo Moyes of Misschien ooit van Colleen Hoover. Maar dit is echt een heel erg onmogelijke en moeilijke vraag. Degene die de tag heeft gemaakt, zou zich moeten schamen.
Schaam jij je wel eens voor het lezen van een bepaald boek?
Leuke tag! Ik vond Rode Koningin (Red Queen) ook niet echt leuk eerlijk gezegd. Ik schaam me eigenlijk niet echt voor het lezen van een boek, tenzij ik in de trein zit en het boek heeft nogal een aparte voorkant ofzoiets.
Oh ja, dat ook inderdaad. Ik lees wel eens boeken met een beetje een kinderlijke voorkant en dat vind ik dan nog wel eens een beetje stom 😛
Leuke tag! Ik vond Rode Koningin (Red Queen) ook niet echt leuk eerlijk gezegd. Ik schaam me eigenlijk niet echt voor het lezen van een boek, tenzij ik in de trein zit en het boek heeft nogal een aparte voorkant ofzoiets.
Oh ja, dat ook inderdaad. Ik lees wel eens boeken met een beetje een kinderlijke voorkant en dat vind ik dan nog wel eens een beetje stom 😛
Eigenlijk niet. Al erger ik me wel eens aan bepaalde reacties die je dan krijgt. Op zich vind ik dat immers even erg als iemand beoordelen op wat hij draagt of eet. We zijn allemaal uniek dus lijkt het me niet meer dan normaal dat we ook van andere boeken kunnen houden. Zo lees ik bijvoorbeeld geen waargebeurde verhalen maar ik heb er uiteraard geen enkel probleem mee wanneer anderen dat wel graag lezen. Ik lees verschillende genres en het hangt er gewoon van af waar ik op dat moment behoefte heb. Me ontspannen lukt doorgaans perfect bij Paranormal Romance. Vroeger trok ik het me wel aan wanneer mensen daar op neerkeken maar dat heb ik ondertussen afgeleerd. Laat iedereen maar lekker genieten van de boeken die hij/zij het liefste leest.
Daar sluit ik me helemaal bij aan! Ik hoor ook wel eens (niet vaak gelukkig) van ”ben je nog niet te oud voor die boeken?” of iets soortgelijks. Maar dan denk ik ook, wat maakt het nou helemaal uit? Ik lees lekker wat ik leuk vind!
Eigenlijk niet. Al erger ik me wel eens aan bepaalde reacties die je dan krijgt. Op zich vind ik dat immers even erg als iemand beoordelen op wat hij draagt of eet. We zijn allemaal uniek dus lijkt het me niet meer dan normaal dat we ook van andere boeken kunnen houden. Zo lees ik bijvoorbeeld geen waargebeurde verhalen maar ik heb er uiteraard geen enkel probleem mee wanneer anderen dat wel graag lezen. Ik lees verschillende genres en het hangt er gewoon van af waar ik op dat moment behoefte heb. Me ontspannen lukt doorgaans perfect bij Paranormal Romance. Vroeger trok ik het me wel aan wanneer mensen daar op neerkeken maar dat heb ik ondertussen afgeleerd. Laat iedereen maar lekker genieten van de boeken die hij/zij het liefste leest.
Daar sluit ik me helemaal bij aan! Ik hoor ook wel eens (niet vaak gelukkig) van ”ben je nog niet te oud voor die boeken?” of iets soortgelijks. Maar dan denk ik ook, wat maakt het nou helemaal uit? Ik lees lekker wat ik leuk vind!