Boekverfilmingen die echt goed zijn

Eerder schreef ik al over het grote dilemma van de keuze tussen een boek en zijn verfilming. Ik gaf toen aan dat een boek naar mijn idee niet echt beter kan zijn dan een film, want het zijn twee hele andere media en andere ervaringen. Maar wanneer je net zozeer (of meer) van het kijken van de verfilming geniet als van het lezen van het boek, dan is de film weldegelijk beter. Ik heb volgens mij nog nooit een film gezien die echt beter was dan het boek, maar ik heb wel veel films gezien die ongeveer net zo genietbaar waren als de boeken waarop ze gebaseerd waren – en voor jullie zette ik die films op een rijtje!

The Boy in the Striped Pyjamas (John Boyne)
God, dit boek is werkelijk briljant, vooral door het feit dat het is geschreven vanuit het perspectief van twee kinderen. ik las het voor Engels op het VMBO en was er echt enorm van onder de indruk. De film zag ik een paar weken later en wauw – ik durfde niet teveel te verwachten, maar het is ontzettend goed verfilmd! De cast voldeed precies aan mijn verbeeldingen, bepaalde scènes gaven me net zoveel kippenvel als in het boek en het is gewoon ontzettend mooi weergegeven. Voor mij is dit echt een film die je gezien moet hebben, maar het is wel erg triest. Het verhaal gaat over een gezin met twee kinderen dat verhuist omdat vader directeur is geworden van Auschwitz, maar dat weten de kinderen niet en het is ontzettend boeiend om samen met hun te ontdekken wat er precies gaande is…

Eat, Pray, Love (Elizabeth Gilbert)
Ik was bang dat de film slecht zou zijn omdat het me heel moeilijk leek om de sfeer van het boek te overtreffen, maar mede dankzij Julia Roberts (of misschien wel  vooral dankzij Julia Roberts) is het een heel bijzondere film geworden. Het verhaal wordt prachtig verteld, enorm goed geacteerd en er is een soort serene sfeer die op bepaalde momenten echt een boodschap afgeeft. Heel mooi! Oh, en het gaat over een vrouw die haar leven omgooit om op zoek te gaan naar haar echte ik, vrij cliché maar heel mooi! Autobiografisch, bovendien.

Sarah’s Key (Tatiana de Rosnay)
Ook bij deze film was ik een beetje bang, want het boek is ontzettend tragisch en hartverscheurend, en ik kan me goed indenken dat er bij de verfilming van zoiets fouten kunnen worden gemaakt waardoor het hele effect of de hele sfeer verpest is. Maar het is erg mooi gedaan. Het verhaal van het joodse meisje Sarah dat vlak voor een grote razzia haar broertje opsluit in de kast en tijdens haar verschrikkelijke lotgevallen steeds probeert om naar hem terug te gaan, is huiveringwekkend en enorm emotioneel verfilmd, met een cast die heel geloofwaardig overkomt en voornamelijk een hoofdrolspeler (Kristin Scott Thomas) waarmee veel vrouwelijke kijkers zich zullen kunnen identificeren. Prachtig!

The Help (Kathryn Stockett)
Jullie zullen zo langzamerhand wel denken, wanneer houdt ze nou eindelijk eens op over The Help? Nou, ik denk dat dit de laatste keer is, haha. Het boek is echt fantastisch, telkens als ik het opende begon ik te genieten en wanneer ik het sloot wilde ik alleen maar verder lezen. Het boek is fantastisch geschreven, bezorgt kippenvel en zorgt dat je verder wilt lezen over de lotgevallen van zwarte huishoudsters in het Mississippi van de jaren zestig. Enorm levendige personages, heerlijke schrijfstijl met een mix van humor en drama. De film is ook om net zozeer van te genieten: de cast kon niet beter uitgekozen worden en hoewel er wel wat is weggelaten (niet zo verwonderlijk aangezien het boek dik is) is het echt prachtig om naar te kijken en ontzettend vermakelijk!