Boek | LEEF! – Laura Maaskant

Normaal gesproken lees ik eigenlijk geen biografieën of autobiografieën: ook het inmiddels welbekende Toen ik je zag van Isa Hoes laat ik aan me voorbijgaan. Gewoon omdat het me niet zo boeit, ik wil liever een echt verhaal. Maar toen mijn vader me vertelde van de terminaal zieke twintiger Laura Maaskant die aan de tafel van Matthijs van Nieuwenkerk had zitten vertellen over haar levenslust en haar boek LEEF! werd ik toch wel nieuwsgierig. Wat blijkt: Laura is een levensgenieter, of zoals ze het zelf noemt, een levenskunstenaar. En daar herken ik mijzelf heel goed in. Dus… naar dat boek werd ik toch wel heel erg benieuwd, benieuwd genoeg om het voor mijn verjaardag te vragen. En daar heb ik zeker geen spijt van.

Je zou misschien zeggen dat er bij een biografie als deze niet echt sprake is van een verhaal, het gaat immers over haarzelf. Maar dat is niet waar: ze vertelt wel degelijk een verhaal. Háár verhaal, om precies te zijn. Vanaf het moment in 2009 dat ze te horen kreeg dat ze een zeer zeldzame vorm van kanker had, in de vorm van een gigantisch grote tumor bij haar ribben. Ze krijgt chemo en ondergaat een operatie, heftige dingen die ervoor zorgen dat ze het leven heel anders gaat zien: ze geeft zich over aan wat er met haar gebeurt, maar geniet desondanks enorm van de kleine dingetjes die nog wel kunnen. De operatie blijk een succes: de tumor is verdwenen en tot april 2013  is Laura geheel kankervrij. Ze gaat studeren en werken in Amsterdam, bouwt haar leven op en is vooral bezig met leven. Maar dan krijgt ze te horen dat het terug is: ze heeft uitzaaiingen in haar beide longen en de behandelingen zullen haar alleen maar zieker maken: er is geen kans op genezing meer. Ze kiest er dan ook voor helemaal geen behandelingen meer te ondergaan maar juist te genieten van de tijd die haar nog rest. En dat doet ze optimaal, zoals uit dit boek blijkt: het is een bundeling van de dagboeken die ze bijhield tijdens haar ziekteperiode, waaruit bovenal blijk dat ze één ding het allerbelangrijkste vindt: LEVEN.

Ik had eerlijk gezegd niet zoveel verwachtingen toen ik aan het boek begon, omdat ik – zoals ik al zei – niet vaak dit soort boeken lees. Toch greep het me vanaf de eerste bladzijde bij de keel, niet zoals een goed verhaal zou doen maar zoals een écht verhaal kan doen. Uit het hele boek blijkt niet alleen dat Laura een bijzonder inspirerend persoon is, maar ook dat ze kan schrijven. Het boek leest heel vlot, maar weet ook steeds precies de juiste snaar te raken. Ze begint bij enkele dagen vóór haar diagnose en gaat verder tot het maken van haar eigen afscheidsfilm voor op haar begrafenis – want dat die er zal komen, weet ze al heel lang. Maar het boek is absoluut geen aaneenschakeling van zielige momenten en nare gebeurtenissen, absoluut niet. Doordat het echt leest als een verhaal, word je meegesleept en erin getrokken. Het bracht op veel momenten een brok in mijn keel omdat het heel aangrijpend is te lezen over wat zo iemand meemaakt, omdat ik echt voelde hoe zij zich voelde. Maar op net zoveel momenten maakte het me aan het glimlachen, omdat het ook een verhaal is over liefde en daar is vooral Laura zelf zich heel erg van bewust. De hechte band die zij heeft met haar ouders en haar broers geeft het boek heel veel warmte en maakt duidelijk dat ze zich gezegend voelt, wat op zich al een inspiratie is. Maar ook het feit dat zij zo ongelofelijk sterk is, dat ze haar moeilijke momenten heeft maar er toch steeds weer uit weet te komen en dat ze het leven te allen tijde blijft vieren, zorgen ervoor dat het boek je bijblijft.

Ik kan helemaal niets slechts zeggen over LEEF! Het is gewoon een prachtig boek, hartverscheurend maar wel met een lach én een traan. Ze schetst haar wereld zo levendig en zo realistisch dat het een echte eyeopener is voor mensen die het leven maar gewoon over zich heen laten komen zonder echt ergens bij stil te staan. Ik was altijd al een grote genieter, en dit boek is een enorm feest van herkenning geweest maar heeft me ook doen inzien dat het zo simpel kan zijn. De filosofieën over het leven en ook zeker over de dood zijn heel intens, zetten je echt aan het denken en zijn vooral onwijs inspirerend. Ik heb dit boek in mijn hart gesloten en durf zelfs zo ver te gaan dat ik zeg: het is mijn lijfboek geworden, want ik kan me er helemaal in vinden en ik heb nu al zin om het opnieuw te gaan lezen.

Titel: LEEF! alsof het je eerste dag is
Auteur: Laura Maaskant
Genre: biografie
Uitgeverij: Ten Have
Jaar: 2014
Aantal pagina’s: 191
Beschikbaar als: paperback en ebook
Kopen: Hier!